31 / epilogue

442 30 24
                                    

TIMING

"eğer kimya varsa sadece bir şeye daha ihtiyacın vardır - zamanlama. ama zamanlama tam bir sürtüktür."

11 Aralık '19

Albümü dinledikten ve favori sanatçılarıyla toplu özçekim yaptıktan sonra toparlanıp çıkışa ilerleyen hayranlar topluluğunu izleyen Skylar ortamda sadece etrafı toplamaya başlayan ekip kaldığında derin bir nefes alıp odanın en arkasındaki yerinden kalktı. Henüz yeni dinlediği 12 şarkının üzerinde bıraktığı etkiyi sindirmeye çalışıyordu.

Üzerindeki sarı yağmurluğu verip çantasını ve ceketini alacağı kapıya birkaç adım kalmıştı ki arkasından gelen ses onu bir anda olduğu yere çiviledi.

- Skylar?

Gözlerini beş saniye boyunca sıkıca kapatıp kendisini göreceği ve yüzleşeceği şeye hazırlamaya çalıştıktan sonra daha fazla beklemenin tuhaf kaçacağını düşünüp arkasını döndü. Onu karşılayan manzara az önce metreler ötesindeki sahnedekinden çok daha yakınında duran ve gözlerinin içine dikkatle bakan Harry olurken üzerindeki siyah kıyafetlerin ışıltısını kesemediği zümrütlerle gülümsedi.

- Merhaba Harry.

İkisi de birbirlerine taktıkları lakaplarla hitap etmezlerken Skylar nasıl selamlaşacağını bilemeden öylece dururken Harry onun aksine sıcak bir şekilde sarıldı.

Kumral kadın uzun süredir almadığı kokuya bir anda tıpkı bir duvar gibi çarptığında omuzları elinde olmadan düştü. O da artık dimdik durmayan vücudunu hareket ettirip kollarını genç adamın boynuna doladı.

Birkaç saniye sarılıp geri çekildikten sonra Skylar cesur ya da mahcup olmak arasında kalmışken sohbeti açan Harry oldu.

- Ne zamandır buradasın? Seni çocuklarla beraber ya da sahnede konuşurken görmedim.

"Gördüğümü sandım ama beni öylece bırakıp gittikten sonra son bir yılda gittiğim her yerde olduğu gibi burada da olacağını düşünmedim."

- Diğerleriyle beraber etrafı gezmedim, ihtiyaç duymadım. Sen konuşurken de odanın en arkasında, karanlıkta oturuyordum. Orada kendimi daha rahat hissettim. Bilirsin, kalabalık sevmem.

"Buraya gelirken kendimi seni göreceğime hazırlamıştım ama senin beni görmene hazır değildim. Fakat oldu işte, artık geri alamayız."

- Albümü dinledin yani. Peki beğendin mi?

"Neden bunu neredeyse bütün şarkılarını ondan ilham alarak yazdığın kadına sordun ki şimdi?"

- Bayıldım, özellikle de ismini taşıyan "Fine Line" şarkısına. Trampet, gitarlar, vokaller, orkestra... her şey mükemmeldi.

Harry mutlulukla gülümserken bulaşıcı olan bu şey Skylar'a da geçti ve şarkının özellikle de enstrümantal kısmından bahsederken kendisinden geçişine karşı güldü.

- Özür dilerim ama gerçekten güzeldi.

Etrafta çalışanların onların seslerine karşı homurdanmaları kulaklarına geldiğinde mantıklı bir fikir ortaya atan yine Harry oldu.

- Buradan gitmek ister misin?

Skylar 5 saniye boyunca hızlı bir düşünme yaptı. Eğer kabul etse en fazla ne olurdu ki? Buraya gelmek, albümü sadece iki gün önce duymak ve uzun süre sonra onu görmek için izin alması imkansız gibi olan işinden bir şekilde izin almıştı. Şimdi de önüne bu kayıp zamanı telafi edebileceği bir fırsat çıkmıştı.

𝑠𝑘𝑦𝑙𝑎𝑟 ☆ H.SHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin