Kanlı Motif

MAVİ KITA'YA YOLCULUK

Kitabım için oylarınız ve yorumlarınız çok önemli. Kitap bitse bile yorumlara geri dönüş yapıyorum...

GÜNLÜK

Elimdeki iğneyi mendilin kumaşına batırdım, ters çevirip arkasındaki ipe düğüm attıktan sonra koltuğun kenarına koyduğum gümüş makasla iple kumaşın bağını kopardım. Ütü yaptıktan sonra kaldırılmayan ütüyü, hemen mendilin üzerinde gezdirip motifi daha da belirginleştirdim. Elime alıp ona masum masum bakmaya başlamıştım. Bunu fark eden Zemheri:

"Yine ne fesat düşüncelere daldın?" sözünü bitirmeden kıkırdamaya başlamıştı. Ona yalandan kızgın bakış atarak ''Tövbe tövbe.'' dedim. O ise genişçe gülümsemesinin yerine dudaklarına tebessümü bırakmıştı. Bana bir adım atarak:

"Tamam tamam kızma. Bakayım mendiline." dedi. Ben de bu duruma takılmayıp ona uzattım. Mendili elimden alıp üzerine işlediğim çiçek motifinde elini gezdirerek merakla:

"Üzerindeki çiçek motifi nedir?"

"Cennet Kuşu çiçeği." dedim gülümseyerek. O sormadan devam ettim:

"İlerde eğer evlenirsem, eşime vermek istiyorum. Hep hayalimdi." bakışlarımı halıya çevirerek gönlümden geçen kelimeleri bıraktım. Karşımdaki en yakın arkadaşım olsa bile utanmıştım.

"Çok güzel düşünmüşsün." dedi o da üstelemeyerek. Utandığım, çekindiğim ve konuşmak istemediğim konularda asla beni zorlamazdı. Çok düşünceli birisiydi.

Zemheri bir şey hatırlamışçasına, ellerini hızla çırparak:

"Okuldan belge verdiler. Namazım geçecekti ondan dolayı çantama koymuştum. Sana da verdiler." Dedi ve uçuşan etekleri ile odadan çıktı. Ben de yavaş adımlarla odadan çıkıp cilalı ahşap kapıya yaslandım. Antredeki dolaba koyduğu çantasını bir çırpıda koşarak getirdi. Hızlıca karıştırdığı çantasından iki zarf çıkararak birisini bana verdi. Çantanın içerisinde zelzeleye yakalanmış zarfı hemen açıp kağıdı çıkardım. Buruşmuş olan kağıdı ellerimle gergide tutarak okumaya başladım. Üzerinde, Salkım Vadisi Sağlık Üniversitesi yazıyordu. Bir ay önce mezun olduğum okuldan gelmişti. İlaç geliştirme ve yan dal olarak ilk yardım ile ilgili ders almıştım. Zemheri ise hemşireliği bitirmiş, girişimciliğe başlamıştı. Zarfın içerisine koyulan belge tahmin ettiğim şey olmalıydı. Mavi Kıta'nın bir bölgesinde Müslüman kardeşlerimizin sağlık yönünden ihtiyaçları olduğu için gönüllü olarak yazılmıştık. Bu o olmalıydı. Kağıdı hemen okumaya başladım. Kabul edilmiştim, Zemheri'ye baktığımda bana gülerek baktığımda onun da kabul edildiğini anladım. İkimizde sevinçten birbirimize sarılarak sağa sola birbirimizi savuruyorduk. Aldığım haberden dolayı mutlu olsam da ailem aklıma gelince durgunlaştım. Ailemden izinsiz kayıt yaptırmıştım. Kağıt da üç gün içinde Mavi Kıta bölgesine geçeceklerini yazıyordu. Zemheri'ye hızlıca veda ederken bir yandan da feracemi giyip çantamı rasgele bir koluma taktım. Vakit kaybetmeden evin yoluna koyuldum. Otobüs durağına gelmiştim. Bir yandan kara kara düşünürken bir kaç adım ötemde olan adamın, kanayan eline gözlerim yol alır gibi tutulmuştu. Adamın elinden düşen kan damlarını izlerken, bir yandan da iç sesimi dinliyordum. Babam yine izin verir. O beni yiğit kızım diye sever. Ama annem ahh annem. Hııh adamın eli kanıyor

Oturduğum yerden telaşla kalkarak aramızda mesafe bırakmaya dikkat ederek, "Beyefendi eliniz kanıyor!" hızlıca söylediğim sözlerle adam bana doğru dönmüştü benim gözüm ise halen daha elindeydi. Bu kadar heyecan ve telaş yaparken sanki iki dakika önce adamın eline bakarak kara kara düşünen ben değildim. Ahh arada sırada uçan aklım. Adam da eline kendine çekerek kanayan elini sıktı. Galiba tampon maksadında saracak bir şeyi yoktu. Sırt çantamı hemen kollarımdan çıkarıp çıtçıtını açarak içinde kaybolmak için aramaya koyuldum. Peçete aramak için çantanın içerisinde dolaşan elime bir türlü peçete ulaşmamıştı. Saracak bir şey olarak ikide bir elime geçen bugün tamamladığım motifli mendil vardı. Sevdiğim insana vermek için niyetlenerek yaptığım mendilde elim kaldı. Ne zaman çıkacağı belli olmayan veya hiçbir zaman olmayacak sevdiceğime şimdiden bir şey hazırlamaktansa hayallerde değil de karşımda capcanlı gördüğüm zaman yapıp vermeye karar verdim. Daha fazla düşünmeden, mendili alıp adama uzatırken otobüsümün durağa doğru geldiğini gördüm.