STUCK BETWEEN TWO BLUE-HAIRED GUYS ( #wattys2020 ) [UNEDITED]

BLUE-HAIRED NINETEEN

2 Months have passed..

Time flies so fast. Parang kahapon lang, nag-aalboroto pa ako kina Mommy tungkol sa biglaang paglipat nila saakin dito. Ngayon, parang tinuturing ko na itong pangalawang tahanan ko.

Akalain mong dalawang buwan na rin ang lumipas simula nang makulong kami dito.

Nakakatampo man dahil sa loob ng pananatili ko dito, isang beses lang ako kinamusta nina mommy. Kadalasan, si Yaya ang tumatawag saakin, nangungumusta, habang sina mommy, tinanong lang kung ayos lang ba ako dito, hindi ko naman ba pinapabayaan ang kalusugan ko. Other than that, wala na.

Ni hindi man lang ako tinanong kung kailan ba ang labas namin dito. But anyways, ano nga ba ang bago doon? Kahit nasa iisang bubong pa rin naman kami, gano'n lang din ang takbo namin. Kaya, anong pinagkaiba ng pananatili ko dito at doon sa bahay? Nothing. Nothing more, nothing less.

Kakatapos ko lang mananghalian nang biglang pumasok si Alyzza. habul-habol ang hininga niya. Tumayo ako sa kama ko saka ko siya nilapitan.

"Anong nangyari?" I asked as I approached her.

Sa halip na sagutin ako'y pumunta siya sa kusina saka nagsalin ng tubig. Uminom muna siya bago siya tumingin saakin.

"Si Sir Calib, Baby."

Kinabahan ako sa paraan ng pagkakabanggit niya sa pangalan ni sir.

"Pinatalsik na pala siya dito saatin. Magdadalawang buwan na ang nakalipas."

"Ha?!" Oh my god!

Gulat akong lumapit sa kaniya. Inagaw ko sa kaniya ang ininuman niya saka ko nilagok ang natitirang tubig.

Mag-iisang buwan na simula nang sinumbong ko siya kay Daniel. Mag dadalawang buwan na rin mula nang hindi pumasok si sir sa klase namin. Don't tell me...

"Nalaman ko lang sa mga kaklase natin. Wala bang kinalaman dito si King?" May pag-aalala sa boses ni Alyzza.

"Hindi maari 'to." I shook my head in disbelief.

Parehas lang din pala kami ng iniisip. Naikwento ko kasi sa kaniya yung pagsumbong ko kay Daniel.

'Yung isang 'yon! Sinabi ko lang na parusahan niya, hindi patalsikin. God! I'm pretty sure he did this. Nararamdaman ko 'yon.

"Dumating na ba sina Daniel?" Taranta kong tanong kay Alyzza.

Balisa niya akong tinanguhan saka uminom ulit ng tubig.

Hindi ko na siya hinintay pang magsalita at mabilis kong dinampot ang cellphone ko sa kama saka nagmadaling lumabas. Dumiretso ako sa hideout pagkaakyat ko sa rooftop.

Nagtatawanan ang grupo nang mabuksan ko ang pintuan. Lahat sila ay napalingon sa gawi ko.

"Hi ate!"

Mabilis akong naglakad palapit sa kanila na hindi sinusuklian ang bati ni David. Tumigil ako sa harapan ni Daniel na ngayon ay may hawak na namang sigarilyo. Matalim ko siyang tiningnan.

"What did you do again, Daniel." Hindi 'yon patanong, bagkus, tunog inaakusahan ko siya.

"What is it again, Mikaela?" Kalmado niyang dungaw saakin.

Kinuha ko sa kamay niya ang hawak niyang sigarilyo saka ito tinapakan. Napasinghap ang apat sa ginawa ko.

"Okay, I'm sorry. I won't smoke again if that's your problem again." Kalmado pa rin ang kaniyang boses.

"Hindi 'yon tungkol dito. Wala akong pakialam kahit ikamatay mo pa ang pagbubuga mo ng usok. Ang tanong ko--"

"Hey, hey. Calm down," he cut me off. "Let's go outside." Inabot niya ang kamay ko saka iginiya sa labas.