#79
8:25 PM
Nick:
Sorry, Emery. Hindi kita mapupuntahan. Nilalagnat ako. Hindi tuloy tayo makakanood ng movie dyan sa bahay mo ngayon.Emery:
Okay lang. Actually, Nick. Bakit kailangan mo pa ako bantayan? Hindi na naman tayo, 'di ba? Tapos na 'yong obligasyon mo bilang boyfriend ko.Nick:
Ayaw lang kitang nakikitang umiiyak. 'Yun lang.Emery:
Hindi mo naman kailangan akong bantayan pa, okay na naman ako, eh. Nakakahiya naman kasi sa iyo, baka nakakaabala ako. Masaya na ako, Nick.Nick:
Okay lang sa akin iyon.Emery:
Thank you!Emery:
Pero Nick, huwag mo sanang mamasamain itong sasabihin ko. Kung maaari, huwag ka nang pumunta rito kasi gusto ko naman mapag-isa.Emery:
Malalagpasan ko ito nang mag-isa lang ako. Kaya ko ito. Huwag ka nang mag-alala.Nick:
Are you sure?Emery:
Oo naman. Baka ma-misinterpret mo itong sinasabi ko, ha. I appreciated your effort to come over here, sobra-sobra. Kahit wala nang tayo, ipinaparamdam mo pa rin sa akin na palagi ka pa rin nand'yan para sa akin.Emery:
Nick, I have a question, if you don't mind.Nick:
What it is?Emery:
Nick, do you still love me?
Nick:
Uhmm..Nick:
Yes but...Nick:
Mahal kita pero as a friend na lang. Wala nang hihigit pa doon.Emery:
Naiintindihan ko. :)
![](https://img.wattpad.com/cover/210871200-288-k80429.jpg)
BINABASA MO ANG
pinalalim: this is not how it should be
Подростковая литература"Pinalalim namin ang lahat. Naitanong ko sa sarili ko kung ano ang gagawin ko. Umasa na kasi ako noon at nasaktan kaya hindi ko isisingit pa ang sarili ko sa relasyon ng iba. Alam ko ang pakiramdam ng iniwan. Hindi ito magiging patas. Kailangan ko '...