#120
1:05 PM
Nick:
Tita?
Misa:
Iho? Alam mo na ba?
Nick:
Opo.
Nick:
Tita, I'm sorry... Hindi ko po sinasadya.
Misa:
Sorry saan?
Misa:
Sa pagkamatay ng anak ko? Iho, hindi mo kailangan humingi ng pasensiya. Kasi alam naman namin na hindi mo rin ginusto iyon. Ikinuwento sa akin ni Ace na may ginawa kang importanteng bagay kaya hindi mo nasipot 'yong anak ko. Naiintindihan ko. Walang may kasalanan dito.
Misa:
Sadyang araw na niya talaga para lumaya. Kailangan na lang natin tanggapin iyon. Iho, kung iniisip mo na galit kami sa iyo, don't be. We're actually were not. We understands you. Kung ako 'yong nasa sitwasyon mo, siguradong hindi ko rin masasabihan si Slaine na hindi ako makakarating dahil sa kaba at takot, dahil sa masamang karamdaman ng ex ko.
Misa:
Iho, hinihintay ka ng anak ko. Pumunta ka naman dito, oh. Please? Dumalaw ka naman.
Nick:
Salamat, Tita sa pag-intindi sa akin. Sobrang salamat po pero sorry pa rin po talaga.
Nick:
Tita, mag-iipon po muna ako ng lakas na loob para pumunta d'yan. Ayaw ko siyang makitang wala nang buhay.
Misa:
Sige. Pero hihintayin ka namin. Hindi kami papayag na ililibing si Slaine nang hindi ka pa dumadalaw. :) Uulitin ko, huwag kang mangamba, hindi kami galit sa iyo.
BINABASA MO ANG
pinalalim: this is not how it should be
Ficção Adolescente"Pinalalim namin ang lahat. Naitanong ko sa sarili ko kung ano ang gagawin ko. Umasa na kasi ako noon at nasaktan kaya hindi ko isisingit pa ang sarili ko sa relasyon ng iba. Alam ko ang pakiramdam ng iniwan. Hindi ito magiging patas. Kailangan ko '...
