Sordidum Cogitatus (Severus Snape x OC)

Rozdział 15

     Tej nocy role lekko się odwróciły. Eleonora spała jak zabita. Wyjątkowo nie nękały ją wizje. Alice zaś często się budziła i z trudem ponownie zasypiała. Nie było to jednak spowodowane koszmarami, lecz drobnymi obawami. Nie mogła ukryć przed sobą, że lękała się o swoją przyjaciółkę. Brunetka potwierdziła swoje uczucia do Snape'a, a i on za każdym razem pokazuje swoim postępowaniem, trochę zawiłym lecz jednak, że czuje coś więcej. Pomimo, że nakłania dziewczynę do poddania się emocjom, niepokoi się, że coś pójdzie nie tak. I tu bardziej skłania się ku porażce ze strony nastolatki. Wie doskonale, że boi się wykonać jakikolwiek ruch i może stchórzyć. Z tego powodu istnieje prawdopodobieństwo, że nic więcej nie zadzieje się między tą dwójką. Z drugiej strony, mężczyzna na co dzień jest dość skryty i powściągliwy. Nie uzewnętrznia kłębiących się w nim emocji. Chyba, że mowa o tych negatywnych - je zawsze pokazuje i wydaje jej się, że się nimi chełpi. A co jeśli niepewność wobec sympatii Ellie w stosunku do niego nie pozwoli mu na zaangażowanie lub otworzenie się? Co jeśli Eleonora poprzez strach zaprzepaści jedyną swoją szansę? Nie! Nie może do tego dopuścić! 

     Alice coraz bardziej przekonana jest, że musi się wtrącić i coś zrobić. Coś, czyli porozmawiać z ich profesorkiem - ma nadzieję, że jakoś jej się uda pomóc obojgu. Od dawna dostrzega, że jej przyjaciółka i Mistrz Eliksirów są pod wieloma względami podobni. Jest święcie przekonana, że stworzyliby zgrany, szczęśliwy i udany związek. Nie jest ślepa, a wszystko przemawia za tą dwójką. I co z tego, że on jest jej nauczycielem? Miłość nie wybiera. A nikt nie powinien decydować o związkach takich jak ten, tym bardziej ich zakazywać. To przysparza tylko problemów. Ludzie posuwają się do przeróżnych czynów, które kończą się niekoniecznie dobrze. Skoro kilkunastoletnia różnica wieku, w świecie czarodziejów, nie jest niczym nadzwyczajnym ani złym, to i związki pomiędzy nauczycielem a uczennicą  też nie powinny. Przecież każdy ma swój rozum i wie co robi - no w większości przypadków. Nikt nie zwraca uwagi na dzieci i też z żadnym by się nie związał. Poza tym uczniowie w pierwszych latach nauki nawet nie myślą o takich sprawach. To przychodzi o wiele później. Muszą dojrzeć i spoważnieć do takich tematów. Dwa ostatnie lata są kluczowe. To wtedy dopiero rozmyślają o swoich uczuciach, pragnieniach, przyszłości czy wielu innych kwestiach. Pierwszoroczniaki nie rozprawiają o małżeństwie albo rodzinie. Są na to za młodzi i głupi - dosłownie. Wolą się bawić i wygłupiać, po prostu cieszyć się i żyć z dnia na dzień, modląc się w duchu, aby przebrnąć przez zaliczenia z tych wszystkich nowych przedmiotów. 

     Alice siedziała właśnie na swoim łóżku i przypominała sobie wszystko, o czym myślała i widziała w nocy. Chichotała pod nosem na wspomnienia. Za każdym razem, gdy po przebudzeniu patrzyła na brunetkę, ta była ciągle uśmiechnięta. Niedługo się tego dowie, lecz już teraz domyślała się jaka jest tego przyczyna. Niewątpliwie Eleonora śniła o mężczyźnie z kruczoczarnymi włosami. Jak teraz się nad tym zastanowi, to pod wieloma względami jest on całkiem atrakcyjny - zarówno fizycznie, jak i mentalnie. Jest wysoki, młody, szczupły, choć wydaje się, że wychudzony i wygląda za każdym razem nienagannie pod względem ubioru. Niezaprzeczalnie jest bardzo inteligentny, oczytany, posiada wiele silnych cech charakteru, których kobiety szukają w przyszłym partnerze. Jednak jej najbardziej przypadł do gustu ten cały mroczny image. Wolała to zdecydowanie bardziej niż krzykliwe szaty innych nauczycieli. 

     Blondynka po cichu wstała i podeszła do łóżka obok. Przysiadła delikatnie na brzegu, patrząc na spokojną i radosną twarz przyjaciółki. Jesteś teraz jak otwarta księga - pomyślała. W nocy nastolatka mruczała coś przez sen. Na pewno słyszała imię profesora i to kilka razy. Innych słów niestety nie wychwyciła, bo ta bardziej mamrotała pod nosem, co było ledwo słyszalne. Ale "Severus" zdecydowanie było wyraźne.