Opowiadanie jest kontynuacją przygód Riliany i Keily z którą większość z was miała przyjemność zapoznać się podczas czytania: „Czego pragną kobiety". Jeśli jesteście ciekawi jak dalej potoczyły się losy obu dziewczyn, zachęcam was do przeczytania.
Tej nocy nie zmrużyłam oka. Pozbawiona chęci do życia, zwlokłam się z łóżka i udałam się pod prysznic. Czułam się źle. Nie przypuszczałam, że moje uczucia do Keily powrócą. Jak zawsze musiałam wszystko zepsuć. Byłam w rozsypce i musiałam się komuś wygadać. Po tym, jak zjadłam śniadanie, wróciłam do pokoju i zadzwoniłam do Patrycji.
- Błagam, przyjedź. - desperacko zawołałam w słuchawkę telefonu.
- Co się stało? - usłyszałam, przerażony głos Patrycji.
- Koniec świat! Nie gorzej. Po prostu przyjedź, błagam. Potrzebują cię!- prawie rozpłakałam się do telefonu.
- Już jadę, trzymaj mi się tam. - powiedziała Patrycja, natychmiast się rozłączając.
Chodziłam kilka minut z jednego konta pokoju do drugiego, nie mogąc sobie znaleźć miejsca. Słone łzy płynęły po moich policzkach, a ja byłam cała roztrzęsiona. Kilka razy próbowałam dodzwonić się do Keily, ale bez większego skutku. Gdy udało mi się trochę zapanować nad emocjami, założyłam okulary i zeszłam na dół, siadając na hotelowym tarasie. Zamówiłam wódkę z lodem. Miałam ochotę w szklance alkoholu utopić wszystkie smutki. Kelner spojrzał w moją stronę zdziwiony, ale nic nie mówiąc, przyniósł mi zamówienie.
- Soku? - spytał, kładąc zimny trunek na moim stoliku.
- Nie dziękuję. - odpowiedziałam, próbując nie patrzeć w jego stronę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Akademicki kwadrans później dotarła do mnie Patrycja, niemal, że biegnąc w moją stronę.
- Co się stało?- zapytała blada na twarzy.
- Usiądź, proszę. - wskazałam na krzesło naprzeciwko.
- Widzę, że jest tragicznie. Skoro od jedenastej siedzisz przy.. - przerwała, biorąc moją szklankę i uważnie kontrolując mój trunek. Po czym się wykrzywiła się, pytając: -Wódce? Co się dzieje Riliana?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zsunęłam okulary z nosa, dyskretnie pokazując przyjaciółce moje zapłakane oczy i tłumacząc:
