Gecenin Ay'ı/mahalle klasiği ~tamamlandı~

24.bölüm

Instagram:dolunaayyz

Gördüğüm şey mahallemizin pisliği aylinle emre
öpüşüyordu, evet öpüşüyordu! Öyle gözüküyordu.
Aylinin saçları yüzlerini kapatmıştı ama emreyi her şekilde tanırdım. Sinirden gözüm seğrimeye başlamıştı. Bunu bana nasıl yaptın emre.

Şimdi ağlama sırası değildi hesap zamanıydı.
Kızlara hemen durumu bildirmiştim. Onlar benim ağlamamı beklerken ben tek kaşım havada sert bakışlar atıyordum. Ayağa kaltığımda onlarda telaşla yanıma geldi.

"Mavi nereye iyi misin?"

"Emreyi bir ziyaret edelim bakalım."

Kızları dinlemeden evden çıkıp melek teyzelerin ziline bastım. Ege tüm enerjisiyle karşımda duruyordu.
"Hoşgeldiniz paçozlar ve sevgilim."

"Abin evde mi ege?"
Ege durumun ciddiyetinin farkına varıp anlamaz bir şekilde bize baktı.
"Abim evde yani evde tekiz." Başımı olumlu anlamda sallayıp içeri geçtim.
"Merve abini çağır."
Ağlamamak için çok zor tutuyordum kendimi, ama ben kimsenin yanında ağlamazdım.

Emre yanımıza geldiğinde bana sarılacaktı ki geri çekilerek sarılmasına engel oldum. Kaşlarını çatıp bana baktı.
"Meleğim ne oldu?"

"Bir şey yok, yürü konuşacağız."
Tersimi bildiği için sesini çıkarmadan arkamdan geliyordu. İkimiz evden çıkmadan önce mervenin sesini duydum.

"En tehlikeli mavi bu işte. Fırtına öncesi sessizlik."

Sahilde kayalıkların üzerinde oturmuş sesizce denizi izliyordum. Şansa kimse yoktu. Eh sabah sabah kim olacaktı ki.
"Mavi ne oluyor? Neden böylesin bir şey mi oldu?" Bir süre emrenin gözlerine baktım. Telefonumu çıkarıp resmi gösterdiğimde şaşkınca bana baktı.
"Bu ne?"

"Ateşli öpüşme fotoğrafın bana geldi."

"Mavi yemin ederim öpüşmedik, sana yemin ederim mavi öyle bir şey yok." Daha fazla dayanamayacaktım.

"Sus! Ben seni farklı sanmıştım, sen de aynısın işte, elde edince bitti mi hislerin emre! Senin amacın neydi beni bitirmek mi! Beni tüketmek mi! Tebrik ederim başardın. Ben bu fotoğrafı gördüğümde benim dünyam başıma yıkıldı. Yıllarımı verdiğim adam beni aldattı! Hemde mahallenin pisliğiyle, ulan herkesten beklerdim senden beklemezdim ben!!"

Öfkemi kusuyordum. Bu fotoğraf yayılsa ne olacağını hepimiz biliyorduk, büyük dedikodu malzemesi.
Dedikoduyu geçtim ben o fotoğrafı hafızamdan nasıl silecektim bilmiyorum.

"Mavi, sevgilim, yemin ederim öyle bir şey yok ayağı takıldı düşücekti ben de insanlık edip tuttum."

"Ne sevgilisi lan ne sevgilisi! Bitti emre bitti! Biz diye bir şey yok artık! Sen benim kalbimi tuzla buz ettin anladın mı şimdi! Bitti!!"

"Bitmedi lan bitemez! Yemin ederim ben bir şey yapmadım mavi, kanıtlayacağım sana bunu. Ben seni kaybedemem duydun mu! Kaybedemem!"
Var gücümle onu omuzlarından ittirip bağırdım.

"Ben sana güvendim, ben sana kendimi açtım emre!Ama sen ne yaptın bir bak, ulan aylin lan aylin!
Sana yazıklar olsun!"

Gözleri dolmuş üzgünce bana bakıyordu. Onu böyle görünce içim parçalanıyordu.
Aptal mavi! O seni aldattı, kendine gel.
Beni kendine çekip sıkı sıkı sarıldı.

"Meleğim, ömrüm,kalbim, yarim, yemin ederim ben bir şey yapmadım. Mavi ben seni çok seviyorum be kızım, sana tapıyorum ben. Ne olur beni bırakma, ne olur biz ayrılmayacağız mavi lütfen."

Hıçkırarak ağlamak istiyordum, o kadar kasıyordum ki kendimi. Son kez kokusunu içime çekip var gücümle onu ittim.
"Bitti emre karahan sen bitirdin!"
Arkamı dönüp yürümeye başladım.
Arkamdan bağırıyorsada bakmayacaktım.
Çok geç emre bunu bana yapmayacaktın.