Gecenin Ay'ı/mahalle klasiği ~tamamlandı~

Final

Instagram:dolunaayyz

"İyi misin?"
Bu kaçıncı iyi misin diye soran kişiydi.
Hastaneye geldiğimizde şiddetli ağrım vardı şuan ağrı kesici sayesinde gayet iyiydim.
Emre yanımdan bir dakika bile ayrılmadan dururken binlerce kez onu sevdiğime şükrettim. Bir an olsun elimi bırakmamıştı sevgilim.
Puflayıp bizim kızlara döndüm.
"Ya eve gitsek bakın bir şeyim de yokmuş."

Ayaklarımı sıkıntıyla sallarken kızlar şiddetle başlarını olumsuz anlamda salladı.
"Doktor gelsin öyle."
Hepimiz çok korkmuştuk. İnkar etmek istesemde bebeğimi mucizemi kaybedeceğim diye ölesiye korkuyordum...korkuyorduk.

Emreye bakmamak için kendimi tutuyordum. Çünkü her baktığımda ne olduğunu anlamaya çalışır bir şekilde bana bakıyordu. Ona gerçekleri anlatmalı mıydım bilmiyorum.

İçeri doktorun girmesiyle emre hemen sorular sormaya başladı.
"Nesi var? Bebeğimiz iyi mi? Mavi'm iyi mi? Neden böyle oldu?"
Bıkkınlıkla gözlerimi devirdim. Esin hanım gülümseyip konuştu.
"Öncelikle mavi hanım gayet iyi, arada böyle şeyler olabilir fakat bu...mavi hanım stres yada üzüntü yaşamamalısınız. Bebeğiniz artık hissediyor ve bu onu etkiliyor. Lütfen dikkat edin, ağrı kesici bittiyse çıkabilirsiniz iyi günler."

Minnetle gülümsedim.
"Teşekkürler iyi günler."

Esin hanım odadan çıktığında karnımı sevdim:
"Korkma anneciğim,ben senin hep yanındayım."
Fısıldayarak söylediğim şey karşısında karnıma bir el daha koyuldu.
"Ben de buradayım babacığım, biz hep buradayız. Seni çok seviyoruz korkma tamam mı?"
Gülen gözler ile ona baktım.
O çok iyi bir baba olacaktı.

"Ayy çok tatlılar yaa şunlara bak!"
Mervenin sesiyle ona dönüp gülümsedim.
"Maşallah."

"Hadi gidelim o zaman."

Emre beni eve değilde deniz manzaralı bir kafeye getirmişti.
Benim sipariş ettiğim frambuazlı çikolatalı pasta önüme koyulurken aşkla pastaya bakıyordum.
Garsona teşekkür edip bir çatal alarak gözlerimi kapattım ve pastanın tadını çıkardım.

Gözlerimi açtığımda bakışlarımı karmaşık duygular ile bana bakan sevgilime çevirdim.
Pastadan bir çatal alıp ona doğru uzattım. Beni kırmamak amaçlı aldı tatlıyla pek arası yoktu.

"Sevgilim, mavi'm, meleğim, bu sancı birden olmadı. Biliyorum sen, sen de başka bir şey var. Benden saklama ne olursun. Biz birbirimize söz vermedik mi güzelim? Gizlimiz saklımız yoktu hani?"
Üzgünce başımı hırçın dalgalı denize çevirdim. Nasıl diyecektim annen bebeğimiz hakkında böyle düşünüyormuş diye.

"Emre bunu bilmemen daha iyi sanırım."
Başını şiddetle olumsuz anlamda salladı.
"Bir gün başkasından öğreneceğime senden öğrenirim mavi'm. Söyle hadi."
Gözlerim dolmaya başlarken usulca bakışlarımı kahvelerine diktim.

"Annen altın gününde herkesin içinde çocuk yapmamızı onaylamamış, istemiyormuş yani. Daha erkenmiş, biz daha kendimiz çocukmuşuz, o bebeğe bakamazlar demiş. Emre ben bebeğime bakamaz mıyım? Biz bebeğimize bakarız. O bizim canımızdan bir parçamız. Ben onun için canımı veririm."
Hızla yanıma gelip sarıldı sıkıca. Kollarımı sevdiğim adama sardım. Biz bebeğimize gayette bakardık.

"Şşş sakın ağlama, biz çok güzel anne baba olacağız. Dışarının lafı umrumuzda bile olmayacak tamam mı meleğim? Sen çok iyi bir anne olacaksın."
Gülümseyip başımı salladım.

"Hadi bakalım gidiyoruz."
Anlamazca ona baktım.
"Nereye?"

"Annemlere."

______