Critical Love (COMPLETED)

Kabanata VII

Kabanata VII
Binibining_Maku

Hindi ako nagising sa alarm. Nag-alarm pa naman ako ng 4 A.M. Para hindi ko makita ang magsyota.

3:30 palang, gising na gising na ang diwa ko. Paano kasi si mom, tumawag sa'kin. Isinugod daw sa hospital si Angeline. Umatake nanaman daw kagabi ang asthma niya.

Hindi naman ako pupuwedeng umalis dahil kahapon, walang klase. Inaasahan kong ngayon, maraming gagawin.

Bumangon na ako at pinatay ang alarm ko sa phone bago dumiretso sa banyo.

Pagkatapos kong maligo, isinuot ko ang sando kong fitted, at jersey short na mahaba. Isinuot ko naman ang jacket ko kasi alam kong malamig pa sa labas.

Iniwanan ko na rin ang mga gamit ko sa kuwarto, at ang tanging dala ko lang ay ang wallet ko.

Paglabas ko sa kuwarto ko, palabas na rin ni Russ. Bakit ang aga nito lagi? Wala namang kailangang iwasan.

"Good morning." Bati ni Russ.

"Good morning din. Bakit ang aga mo?" Tanong ko sakaniya.

"Hindi na ako makatulog, eh. Ikaw ba?"

"Ah, tumawag si mom sakin. Hindi na ako dinalaw ni antok kaya napagpasiyahan kong gumising na." Sabi ko sakaniya.

"Tara." Napatingin ako sakaniya.

"Anong tara?"

"Jogging muna tayo bago pumunta sa karinderya. Iwan mo na 'yang wallet mo. Ang dalhin mo, ang airpods at ang cellphone ko. Saka magpalit ka ng damit. Bilisan mo."

Dali-dali akong pumasok sa kuwarto ko at nagpalit.

Sleeveless black fitted tops, at black jogging pants.

Ipinasok ko ang phone ko sa bulsa ng jogging pants ko, at zinipper ko para hindi mahulog.

Ipinasak ko sa tainga ko ang airpods at tumugtog na ang kanta.

"I like your eyes, you look away when you pretend not to care
I like the dimples on the corners of the smile that you wear"

Lumabas na ako ng kuwarto ko, at bumungad saakin si Russ na nakapagpalit na rin ng damit.

Nakaoversized shirt siya at jogging pants rin. Gaya ko, nakarubber shoes.

"I like you more, the world may know but don't be scared
Coz I'm falling deeper, baby be prepared"

Lumabas na kami ng room. Doon ko lang napansin na nakasuot din siya ng airpods. Color white naman ang kaniya.

Ano kayang kanta ang pinapakinggan niya?

"I like your shirt, I like your fingers, love the way that you smell
To be your favorite jacket, just so I could always be near"

Paglabas namin ng dorm ay doon ko naramdaman ang lamig ng hangin.

"Paikot lang itong lugar na ito. Siguro isang oras lang kung tatakbuhin natin." Sabi niya.

"Okay." Sagot ko sakaniya.

"I loved you for so long, sometimes it's hard to bear
But after all this time, I hope you wait and see"

Nagsimula na kaming tumakbo. Nauuna siya saakin, kaya napagmamasdan ko siya sa likuran.

"Love you every minute, every second
Love you everywhere and any moment
Always and forever I know I can't quit you
Coz baby you're the one, I don't know how"

Hindi ko alam pero nasisiyahan akong nakatingin sa likuran niya.

"I love you til the last of snow disappears
Love you til a rainy day becomes clear
Never knew a love like this,
Now I can't let go
I'm in love with you,
And now you know"

Hindi ko namalayan na huminto na pala siya. Nauntog tuloy ako sa likuran niya.

"Aray!" Singhal ko sakaniya nang nakasimangot.

"Hindi kasi tumitingin sa dinaraanan." Sabi niya.

"Bakit ka pa huminto?" Tanong ko sakaniya, habang hinihimas ang noo ko.

"Ikaw ang mauna. Kanina ka pa titig nang titig saakin, eh." Namula naman ako dahil sa sinabi niya kaya nagpauna na akong tumakbo. Sinadya kong bilisan.

"I like the way you try so hard when you play ball with your friends
I like the way you hit the notes, in every song you're shining"

"Ano ba 'yan, ang bilis mo hoy! Hindi 'yan jogging!" Kunwari'y wala akong narinig. Tuloy-tuloy parin ako sa pagtakbo.

Nahabol niya rin naman ako dahil mas mahaba ang binti niya.

"I love the little things, like when you're unaware
I catch you steal a glance and smile so perfectly"

Naghahabol kami ng hininga nang marating namin ang parke. Umupo muna kami sandali sa isa sa mga benches.

"Ikaw kasi, ambilis tumakbo. Wala namang humahabol sa'yo!" Sabi niya saakin.

"Talagang wala! At saka sabi mo saakin 'diba'y mauna ako?! Edi nauna ako! Wala namang sinabing sundan mo ako!" Sabi ko rin sakaniya. Para kaming siraulo na nagsisigawan sa dilim.

"Though sometimes when life brings me down
You're the cure my love
In a bad rainy day
You take all the worries away"

Madilim parin kasi, at ang liwanag lang ay nanggagaling sa dalawang lamp post saka ang buwan.

"Tara na, ikutin na natin 'to." Sabi niya at tumakbo. Ngayon, magkasabay na kami, walang nauuna.

"Love you every minute, every second
Love you everywhere and any moment
Always and forever I know I can't quit you
Coz baby you're the one, I don't know how"

Habang tumatakbo kami, nagkekuwentuhan pa kami. Ang ending, mas nakadagdag 'yon sa pagod namin. Inuubos namin ang hininga namin sa pag-uusap, sinabayan pa ng pagtakbo.

"In a world devoid of life, you bring color
In your eyes I see the light, my future
Always and forever I know, I can't let you go
I'm in love with you, and now you know
I'm in love with you, and now you know"

Paglipas ng ilang minuto, bumalik na kami sa dorm. Malapit na magliwanag.

Pagbukas namin ng pintuan ay sakto namang hahawakan sana ni Jewel ang doorknob.

Napangiwi kaming dalawa ni Russ at pumasok na sa loob.

Naligo ako pagpasok ko sa loob ng kuwarto, at pagtapos ay lumabas na rin ako ng room.

Napag-usapan kasi namin na pagkatapos naming maligo ay kakain kami sa karinderya.

Mukhang mas nauna pa ako sakaniya. Umupo nalang ako sa couch, at nagpatugtog muli sa airpods ko dahil baka biglang bumalik si Jewel, o lumabas ng kuwarto si Brent.

Pumikit din ako para kung sakali'y hindi ko sila makita.

Napadilat naman ako dahil may humalik sa noo ko.

Pagtingin ko, nasa harapan ko si Russ na nakasquat, para mapantayan ang taas ko.

Kabanata VII
Binibining_Maku

Vote, comment, and share.
Follow Binibining_Maku on wattpad.