Critical Love (COMPLETED)

Kabanata XXXIII

Kabanata XXXIII
Binibining_Maku

Paglabas ko ng CR ay wala si Sunny! Nasaan na 'yon? I asked Zybyl if where is she and she told me that she heard na lumabas si Sun and Brent. If hindi siya nagkakamali ng rinig ay sa nearest park sila pupunta.

Lakad-takbo ang ginagawa ko para makahabol.  Nang makarating ako kay hingal na hingal ko. Pagtingin ko ay may nakatutok na baril kay Sun. Nakaside-view sila sa 'kin so I saw blood!

"What's happening here?" Nanlaki ang mata ni Daddy nang makita ang nangyari. Well, Dad is a Cheif of Police or known as the COP. In the Police chain of command, he's the highest.

Naagaw ni Dad ang pansin ni Jewel at Brent. Agad na nagtaas si Brent ng kamay. Ibig sabihin ay wala siyang kasalanan. Si Sun naman ay nakahiga na sa lapag!

Itinutok ni Jewel ang baril sa 'min.

"I'm Rainiel John Montefeltro, I'm a police officer. Sumuko ka na."

Nabitawan ni Jewel ang kanyang baril, at biglang napatingin kay Sun.

"I'm sorry!" Paulit-ulit niyang sinasabi ang katagang 'yan habang umiiyak. Maya-maya ay tatawa naman siya.

Habang pinoposasan ni Dad si Jewel ay lumapit ako kay Sun. Hinawakan ko ang palapulsuhan niya. Damn! Wala na!

I even checked her breathing. Idinikit ko ang tainga ko sa bibig at ilong niya pero wala talaga. Puso ang tinamaan sa kanya.

Tumulo ang luha ko. Hinahagod naman ni Mommy ang likod ko. Nakarating na pala sila rito. Iyak lang ako nang iyak sa harap kung saan siya nabaril kahit na wala na ang katawan niya rito. Nadala na siya nila Tito sa Hospital.

Napakawalang kuwenta ko. Kung hindi ko siya iniwan, hindi sana ito mangyayari!

"Bakit mo ginawa 'yon?!" Kinuwelyuhan ko si Jewel na nakangiti. Pinakalma naman ako ni Dad kaya patulak ko siyang binitawan. Napaupo siya sa sahig. Alam kong nasaktan siya pero libo ang sakit noon para sa 'kin. Sakit lang 'yan, buhay ang nawala!

"Bakit? Russel?!" Halos mabaliw na siya sa paulit-ulit na sinasambit!

"Sagutin mo 'ko!"

"Nakalimutan mo na?! Nakalimutan mo na ang lahat?!" Umiyak siya nang umiyak. Between her crying, there she is, laughing.

"Ano bang sinasabi mo?!"

"I told you that I love you! Naaalala mo pa ba?"

"R-Russel," pagtawag ni Jewel sa 'kin. Agad akong ngumiti at lumingon.

"Bakit?"

"I love you," nagulat ako sa sinabi niya. "Matagal na."

"Bata pa tayo, Jewel," I said.

"When we grow up, I promise to marry you! I'll get rid of all the hindrance. I'll kill them if needed!" I was shocked, but I laughed. Jewel? Papatay? She's soft-hearted, why would she do that?

"I'm sorry, Jewel," I said. Mukhang nalungkot naman siya kahit 'yon pa lang sa sinasabi ko. Itutuloy ko pa ba? "But I love Sunny."

"Dahil lang doon, pumatay ka ng inosenteng tao?!" Naiyak nanaman ako. "Tangina, paano na ang pamilya niya? Paano na si Run? 'Yung anak niya, maagang nawalan ng ina! Halos kakakilala pa lang nilang dalawa! Ngayon pa lang siya nagkasama nang ganito, binawi mo na kaagad? Anong klaseng tao ka?"

"I promised to get rid---"

"I don't fucking care, Jewel!" Galit na sigaw ko. "I already told you that I don't love you! I told you that I love Sunny! Bata pa lang tayo, Jewel, mahal na mahal ko na si Sun! Ano ba namang pag-iisip 'yan?! Normal ka pa ba?" Tinuro-turo ko ang ulo niya. Umaaray naman siya sa sakit.

"Anak, tama na," awat ni Dad.

"No, Dad! This girl is a fucking bitch! I want to kill her!" I said.

"Oh my God, Jewel!" Pumasok ang Mommy ni Jewel kasunod ang kanyang Daddy. Wala si Brent, himala.

"Mommy," sinubukan niyang tumayo pero hindi niya nagawa dahil walang sumusuportang kamay sa kanya. Nakatali ang dalawang kamay niya.

"Baby," lalapit sana siya nang harapin ko siya. "R-Russel."

Kinakabahan siya? Bakit?!

"Lumayo kayo! Hindi niyo ba nakikita na kinakausap ko pa ang tarantado niyong anak?!"

Naramdaman ko ang kamao ni Tito sa kaliwang pisngi ko. Nakahiga ako sa sahig.

"Huwag mong tawaging tarantado ang anak ko, dahil ikaw 'yon!"

"Tangina, Roel!" Pagtawag ko sa first name nito. Wala akong paki kung nandito si Dad, at nakitang wala akong galang, pero damn, ang sakit! Sobrang sakit. Si Sun... Si Sun! "Itong gagong babaeng 'to! Nararapat sa kanya ay patayin! She killed Sunshine!"

Kumunot ang noo ni Tita.

"Stop it, Russel!" Sigaw niya. "Hindi mo alam ang pinagdaraanan ni Jewel!"

"Bakit?" Tumayo ako. "Ano ba ang pinagdaraanan niya ngayon?! Sabihin mo sa 'kin!"

"May sakit siya sa utak!"

"Ah, abnormal?!" Nakita kong nagalit si Tito sa sinabi ko. I don't call 'abnormal' all the person that have mental problem, pero dahil sa galit ko ay nag-iiba ako. "E 'di sana pinalagay niyo na sa mental hospital!"

"Pinapagaling namin siya!"

"Sa bahay niyo?! Pinapagaling?! E 'di sana, naglagay kayo ng malakas na security para hindi makatakas ang anak niyo! Nabubuwisit ako!" Nilayasan ko sila. Wala namang sumunod sa 'kin kaya mabuti na lang. Kumuha ako ng sigarilyo sa kotse ko, at lighter. Sinindihan ko ito. Matagal na akong hindi naninigarilyo pero mukhang kailangan ko 'to ngayon. Naiiyak na naman ako, shit!

"D-Daddy?" Nakita ko si Run kasama si Mommy. He's crying!

"Baby? Bakit?" Lumapit ito sa 'kin at niyakap ako. Damn, mas naiiyak ako.

"Si Mommy, p-patay na p-po!" Mas naiyak ako sa sinabi niya. Si Mommy naman ay tahimik na umiiyak sa tabi.

"Everything will be alright, Run. I'm sorry, hindi ko naprotektahan si Sun."

Umiling ito.

"Dad, it's not your fault. It's ate Jewel's fault."

Ayaw kong sabihin ang bata na 'wag niyang tawaging Ate si Jewel. Ayaw ko siyang masama sa gulo. Ayaw kong maging ganoong magulang na dahil may kagalit ka, dapat kagalit din ng anak. I want him to live with love.

"You may now rest in peace, my Love."

Kabanata XXXIII
Binibining_Maku

Vote, comment, and share.
Follow Binibining_Maku on wattpad.