EJDER PRENSES

EJDER PRENSES °26°

Yanlız elveda falan dedim ama baya bölüm geliyor yani...

Bölüm sonundaki soruları cevaplarsanız sevinirim.

Bu arada Denge ve Dolunay'ın Yakamozuna da bir bakıverin derim. (Beğenirseniz oy vermeyi unutmayın😉)

Bölümü okumadan atıyorum bekletmek istemedim inşallah olmuştur. O zamaan buyrun efendim bölüme👇👇👇

************

Gözlerini kurularken üzgünce güldü. "Bunları kaç kez düşündüm, kaç kez vazgeçmeye çalıştım bir bilsen? Ama olmadı."

Cevap vermeyince devam etti. "O benim çocukluk aşkım."

**************

Prenses en son yaptığı itirafla birlikte arkasına bakmadan gitmişti. Aldığım itirafla birlikte bozulan keyfim yerine gelirken sırıttım.

Arkamı dönüp saraydaki odama ilerlerken bir an önce Amy ile konuşmam gerektiğini düşünüyordum. Aslında hazır akademideyken bunu yapabilirdim fakat koskocaman akademide kermitimi nereden bulacaktım?

Aklıma yeni bir soru işareti daha eklenirken hareketli günümü sonlandırmak adına odadan içeri girdim. Miya hemen yan odadaydı bu yüzden onu kontrol etme gereği duymadım.

Üstümdekileri çıkarıp beyaz, basit bir gecelik giydim. Kılıçlarımı ve bıçaklarımı özenle koltuğa koyduktan sonra yaralarım için verilen merhemi aldım ve aynanın karşısına geçerek sürmeye koyuldum.

Elim elmacık kemiğimin üstündeki yarada oyalanırken acıyla inledim.

Hayvan herif yüzünden her yerim morluk içindeydi.

Sıkıntıyla nefes aldım. Arkamı dönüp aynadan uzaklaşırken sehpanın üstündeki hançerimi alıp yastığımın altına koydum. Buradaki kimseye güvenmiyordum. Scott bile akşam odama gelip beni boğabilirdi. Bu yüzden kafamı yastığa koyup gözlerimi tedirgin bir uykuya kapadım.

*************

Sabah gün benim için erkenden aymıştı. Zaten akademide olduğumdan dolayı diken üstünde, bölük pörçük geçen uykumdan ayrılmak pek de zor olmamıştı.

Antremanımı yapmış ve ardından Miya'nın yanına uğrayıp onunla ilgilenmiştim.

Kahvaltı gibi günlük ihtiyaçlarımı da hallettikten sonra kendimi akademinin koridorlarına, Scottı'n odasını bulmak adına atmıştım. Çünkü Amy'nin yerini bulabileceğim en kesin ve basit yol ondan geçiyordu.

Sonunda en üst katta bulunan müdür odasına ulaşırken kapıyı çalma gereği duymadan içeri daldım. Şansıma içerde Scott malından başka kimse olmazken masanın başında önündeki kağıtları inceleyen şahıs çıkan sesten irkilerek bana döndü.

Karşısında beni görmesiyle çatılan kaşlarıyla birlikte "Ahıra mı giriyorsun?" diyerek azarlayıcı bir şekilde konuştu.

Tek kaşım usulca havalandı. Daha sert bir tepki bekliyordum.

"Buradan kendini besi hayvanı yerine koyduğunu mu çıkarmalıyız?"

Birkaç saniye çatık kaşlarıyla boş boş baktı. İfadesiz yüzümle köşeli jetonunun düşmesini beklerken önce kaşları havalandı ve aynı hızla tekrar çatıldı.

Yüz kasları kasılırken sert bir şekilde gözlerime baktı. "Buraya saygısızlık yapmaya mı geldin?"

Kafamı salladım usulca. Pekâlâ iyi bir giriş yapamamıştım.