Στην υγειά της μητρός μου/ part 1

704 121 70
                                    

Κατάκοπος, κατόρθωσε να οδηγήσει μέχρι το σπίτι του. Ο Ρις βρισκόταν όλη μέρα στη δουλειά, παλεύοντας με μεγαθήρια. Η καθημερινότητά του ήταν αγχώδης και κουραστική, ενώ κάθε φορά που επέστρεφε στο σπίτι του τον τελευταίο καιρό, η Ολίβια, η γυναίκα του απουσίαζε. Μπορεί να μην ήταν υπέρ μίας παράδοσης που ήθελε τις γυναίκες κλειδωμένες στην κουζίνα, ωστόσο, επιθυμούσε έστω και μία φορά, να επιστρέψει με την μυρωδιά ενός σπιτικού φαγητού και να μην χρειαζόταν να παραγγείλει, ή να καθίσει νυσταγμένος να μαγειρέψει ο ίδιος. Δεν του άρεσε σαφώς να τα βρίσκει όλα έτοιμα και έτσι, μιας και η Ολίβια βρισκόταν μονίμως με τις φίλες της, συναγωνιζόμενη ποια θα βγάλει την καλύτερη φωτογραφία, ο Ρις αποφάσισε να μαγειρέψει μήπως κάνοντας αυτήν τη συνηθισμένη κίνηση, ξέφευγε λίγο από τις δυσάρεστες σκέψεις, οι οποίες έκλειναν μέσα τους το πρόσωπο του Ελάιζα. Ήθελε το καλύτερο για εκείνον, ήθελε να έχει μία ζωή φυσιολογική, να είναι χαρούμενος, να ονειρεύεται. Άραγε έπραξε σωστά που εμπιστεύθηκε εκείνη την κοπέλα με τόσο προσωπικά ζητήματα; Ή μήπως είχε εκθέσει παραπάνω από όσο θα έπρεπε τον αδερφό του;

----------------

Δεν είχα ιδέα για πότε βρέθηκα στο διάμερισμά μου, το οποίο είχα στολίσει και με τα ανάλογα φυτά εσωτερικού χώρου, προκειμένου να διατηρηθεί ένα καλό φενγκ σούι. Τελευταίως ωστόσο, είχα αρχίσει να πιστεύω, πως είτε είχα αφήσει τις γλάστρες μερικώς απότιστες και απεριποίητες, είτε το κάρμα και το φενγκ σούι είχαν κάνει φτερά. Με την άκρη του ματιού μου πάλεψα να εντοπίσω το κινητό μου, καθώς ήμουν πεπεισμένη πως από στιγμή σε στιγμή θα με καλούσε ο Ρις για να υποβάλει μήνυση για πλαστοπροσωπία, ψευδείς δηλώσεις, διατάραξη οικογενειακής γαλήνης και πολλά ακόμη αμαρτήματα. Το βαστούσα στα χέρια μου σαν ένα πολύτιμο και εύθραυστο αντικείμενο, όταν τελικά δονήθηκε και είδα στην οθόνη μου να εμφανίζεται το όνομα της Ρεβέκκας. Ένας λυγμός ευτυχίας δραπέτευσε υπόκωφα από μέσα μου, καθώς το σήκωνα για να απαντήσω.

«Πού σε πετυχαίνω;» με ρώτησε. Υπό άλλες συνθήκες θα ασκούσα έντονη κριτική για την παράλειψη της ΄΄καλησπέρας΄΄, ωστόσο δεδομένων των γεγονότων, την θεώρησα δικαιολογημένη.

«Σπίτι» απάντησα μονολεκτικά.

«Ωπ!Τι άλλαξε στο πρόγραμμα; Δεν είχες δουλειά με τον νεαρό απροσάρμοστο εκατομμυριούχο;» με ρώτησε και εγώ παρατήρησα με ενδιαφέρον πως όλοι της οι χαρακτηρισμοί, κούμπωναν υπέροχα στο προφίλ και την περιγραφή του Έλι. ΄΄Ελάιζα καημένη!Τι είναι τώρα αυτή η συντομογραφία και περικοπή έμμεσης οικειότητας του ονόματός του;΄΄ σκέφτηκα ακούγοντας την κολλητή μου να ωρύεται.

Αναζήτηση ισορροπίαςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora