Δεν ήξερε για πότε είχε βρεθεί μπροστά από την κακοτεχνία που ονομαζόταν σπίτι του. Ο ιδρώτας είχε μουσκέψει μέχρι και το κολάρο από το πουκάμισό του, στην προσπάθεια που είχε καταβάλει να απομακρυνθεί όσο περισσότερο μπορούσε από εκείνο το μέρος, με την φωνή της Μόργκαν να κουδουνίζει ακόμη ενοχλητικά μέσα στο κεφάλι του. Ήταν κακή η ιδέα του να δεχτεί, δεν έπρεπε. Ήξερε πως υπήρχαν πιθανότητες να ξεσκεπαστεί το μυστικό του, όσο καλά φυλαγμένο και αν πίστευε πως διατηρούταν. Ανεβαίνοντας μέχρι το σαλόνι του, αφαίρεσε με μίσος το μεταλλικό κομμάτι του ποδιού του και το εκτόξευσε στο τοίχο. Ο θυμός κόχλαζε μέσα του, τα μάτια του άνετα προσομοίαζαν με δύο πυρακτωμένα κάρβουνα. Η λύση του για να ξεχνά την ιστορία που τον είχε σημαδέψει, ήταν το αλκοόλ. Το τηλέφωνό του χτύπησε και στην οθόνη εμφανίστηκε το όνομα του Ρις.
«Τι στο ανάθεμα θέλεις Ρις;» του φώναξε.
«Σε έπιασε η γνωστή σου κρίση, αφού πρώτα τα έκανες λαμπόγυαλο στους Έβανς;» η στεντόρεια φωνή του Ρις, μαρτυρούσε και με το παραπάνω τον καταπιεσμένο θυμό του.
«Παράτα με Ρις!»του φώναξε για να πάρει μία απάντηση που ομολογουμένως τον ξάφνιασε.
«Είμαι έξω από το σπίτι σου. Βγες και άνοιξε» τον διέταξε και ο Ελάιζα με κόπο έφτασε ως την πόρτα για να ανοίξει στον αδερφό του.
Στη θέα του ανοιχτού του πουκάμισου και του μέλους του που έλειπε και που βρισκόταν πεταμένο πίσω από τον καναπέ, ο Ρις ξεφύσησε και άρπαξε το μπουκάλι του ουίσκι, για να πιεί μία γουλιά. Το ποτό του έκαψε ελαφρώς τον ουρανίσκο, ωστόσο του τόνωσε τις αισθήσεις.
«Δεν θα σε ρωτήσω τι δουλειά είχες στο κλουβί με τους τρελούς. Ήρθα κυρίως για να ζητήσω συγγνώμη, καθώς σήμερα έμεινα στο γραφείο μου μέχρι αργά και σκεφτόμουν σχετικά με την ταυτότητα της κοπέλας που είχα στείλει ως βοηθό δική σου. Και ανακάλυψα...» στο σημείο αυτό, το χέρι του Ελάιζα τον διέκοψε.
«Το γνωρίζω» του απάντησε κοφτά.
«Τι γνωρίζεις;» ρώτησε ο Ρις ταραγμένα.
«Την αλήθεια για την Μόργκαν» συνέχισε το παιχνίδι της υπομονής ο Ελάιζα.
«Και ζει; Είσαι βέβαιος πως δεν έχεις κρύψει κάπου το πτώμα; Έλι δεν είναι δυνατόν να...»πήγε να του πει μα ο αδερφός του τινάχτηκε όρθιος.
«Το όνομά μου είναι Ελάιζα και όχι Έλι. Ναι Ρις το γνώριζα. Γνώριζα πως ήταν μία αναθεματισμένη Έβανς και πως οι δυο μας κάποτε, όταν ήμασταν έφηβοι είχαμε προκαλέσει μία καταστροφή, μεγέθους τσουνάμι, σε ένα από εκείνα τα γκαλά της δυστυχίας, της ταλαιπωρίας και του ξετυλίγματος της κάλπικης προσωπικότητας. Ήταν εκείνη» του απάντησε και το ουίσκι κατέβηκε για ακόμη μία φορά στον λαιμό του Ρις.
YOU ARE READING
Αναζήτηση ισορροπίας
RomanceΤι είναι η ισορροπία; Κάτι διαφορετικό για τον καθένα, κάτι πολύ προσωπικό και πολύτιμο που απαιτεί αγώνες, που απαιτεί να έρθουμε σε σύγκρουση με τους εσωτερικούς μας δαίμονες. Ο Ελάιζα Κρέιν, είναι πλέον μέλος της διασημότερης, οικογενειακής, αρχι...
