Αναζήτηση ισορροπίας

Berharap / part 3

Η νύχτα είχε πάρει περίεργες διαστάσεις και από φιλικό γεύμα μαζί με τον κολλητό, είχε καταλήξει σε δράμα. Ο φίλος του Ρις, είχε μείνει τώρα να στέκεται στο κατώφλι του εστιατορίου, καθώς ο ουρανός φάνηκε να φορτώνει. Ο θυμός του καιρού ετοιμαζόταν να ξεσπάσει και ο Ρις παρακολουθούσε τη Ρεβέκκα να απομακρύνεται έχοντας δηλώσει παραίτηση. Στην ουσία επιθυμούσε να τη σταματήσει.

«Φίλε μου, όλα καλά; Έχεις γίνει θέαμα στη γειτονιά και όχι τίποτε άλλο, αλλά οι παπαράτσι έκαναν πάλι τη δουλειά τους. Γνωρίζεις φαντάζομαι την φιλοσοφία των περιοδικών αισχίστου είδους και των σαρκοφάγων δημοσιογράφων» πρόφερε ο Σαμ καθώς παρακολουθούσε τη διένεξη, μονάχα που εκείνη τη στιγμή, η καταιγίδα που τόση ώρα έμοιαζε εγκλωβισμένη στα σπλάχνα του ουρανού, αφέθηκε να ξεδιψάσει τη γη.

Πράγματι η ζωή της οικογένειάς του, βρισκόταν μονίμως στο στόχαστρο της αναλγησίας και αδιακρισίας του Τύπου και όχι μόνο. Ήταν ελάχιστες οι φορές που τα αδέρφια μπορούσαν να εκφραστούν ελεύθερα. Παρόλα αυτά, ο Ρις λεπτό δεν μετάνιωσε που υπερασπίστηκε την Ρεβέκκα. Τη στιγμή που νιώθοντας παραιτημένος, ετοιμαζόταν να επιστρέψει προς το μέρος του Σαμ, ένα φλας άστραψε κάνοντας την αρχή για όλα τα υπόλοιπα. Ένιωσε τον θυμό να κοχλάζει βαθιά μέσα στη ψυχή του και με δύο απότομες, αλλά και νευρικές δρασκελιές, έφτασε τον νεαρό που βαστούσε την κάμερα και στάθηκε απειλητικός μπροστά του. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που έχανε δημοσίως την υπομονή του.

«Αυτή τη στιγμή, εδώ μπροστά μου, σβήσε τις φωτογραφίες και μην με αναγκάσεις να το πω δεύτερη φορά» του σφύριξε εξαγριωμένος, ενώ η βροχή είχε μουσκέψει τα μαλλιά του. Ο νεαρός κοίταξε αμήχανα, μία εκείνον και μία την κάμερα που βαστούσε στα χέρια του και που ουσιαστικά ήταν όλη του η δουλειά.

«Ξέχασέ το!» του απάντησε έπειτα από δευτερόλεπτα σκέψης και τότε ένιωσε τα χέρια του Ρις να τον αρπάζουν από το πουκάμισο.

«Ειλικρινά, δεν θα σε αφήσω να ξεφύγεις. Βλέπεις, η οικονομική μου δύναμη δεν περιορίζεται μονάχα στις γκόμενες, τους χωρισμούς και τα δήθεν σκάνδαλα, αλλά και στο κλείσιμο το οριστικό περιοδικών κακόβουλων σαν το δικό σας. Θα μπορούσα να κατανοήσω την ανάγκη της δουλειάς, αν έστω και τα μισά από αυτά που γράφατε για εμένα, ήταν αλήθεια! Υπερασπίστηκα το δικαίωμα μίας κοπέλας και εσύ είμαι βέβαιος, καθώς γνωρίζω τον εργοδότη σου, πως θα γράψεις εκτρώματα για το πρόσωπό μου!» του φώναξε και ο νεαρός του έσπρωξε τα χέρια.