dromen zijn bedrog (moordvrouw)

Hoofdstuk 18

Het is middag en het team praten over de zaak, er een stalen pijp gevonden in het park gevonden met bloed er aan. Ineens gaat de telefoon van bram. Carla kijkt verstoort op. Oeps sorry. Neem maar op. Oké, dankje. Bram staat op en neemt zijn telefoon op. Met bram. Hey waar blijf je? klinkt de stem van merel aan de andere kant van de lijn. He? Vraagt bram verbaast. Wij gaan met de bus. Wat? Nog verbaaster dan net. Je zou ons toch om 3 uur ophalen. Ineens herinnert bram het zich weer. Shit! hoe laat is het nu dan? Bijna kwart over. Oké blijf waar je bent ik kom er nu aan. Nee, dat is de moeite niet meer. Oké, dan zie ik bij het spectrum. Ja tot straks.
En ze hangt de telefoon op.

Merel loopt tussen de kinderen in. Debbie houd haar roze sport tas stevig vast. Merel ziet de bus aan komen. Kom jongens daar is de bus een beetje doorlopen.
Ineens komt achter de bus een man op een motor de bus voorbij rijden. Een man aan de overkant lijkt te schrikken en rent de weg over. De man op de motor grijpt zijn pistool een begint naar hem te schieten.
Merel trekt vlug mika naar zich toe en die man waarop geschoten is valt levenloos op de grond.
Mika hangt slap in de armen van merel. Mika? Mika?! Ze legt hem op de grond en rits zijn vest open. Het bloed zit op zijn shirt. Nee!! Roept merel uit. Merel trekt mika tegen haar aan Debbie staat machteloos toe te kijken.

Bram is op weg naar het spectrum, als zijn telefoon gaat, Bram neemt op.  Bram hier, zeg het maar. Een schiet partij op de Jan van gooien 1 of 2 slachtoffers. meld menno. Bram zucht. Oke,ik ga er op af. Zijn sirene zet hij op het dak. En met loeiende sirenes rijd hij naar de Jan van Gooien.
Bram stapt uit en draait zich naar de slachtoffers, hij ziet zijn schoon zus zitten met mika in haar armen. Met debbie op haar hurken bij hun haar gezicht staar angstig en verdrietig en Bram kijkt benauwd. Wat had hij gedaan dit was zijn schuld, hij had het hun beloofd eerst Khalid en nu Mika. En weer is het zijn schuld!