Just One Drop (Completed)

14th Drop - Awkward and Crazy Stuffs

MAURICE'S POINT OF VIEW

Nasasaktan pa rin ako sa inasta ni Chase. Kinumpronta ako ngunit mukhang wala naman siyang planong pakinggan ang rason ko. Para bang inisip na agad niya na pinlano at ginusto ko iyong nangyari.

Ngunit napaisip at nag-alala rin ako sa mga sinabi niya tungkol kay Audrey. Kaya siguro ganoon na lang ang naging reaksyon niya.

Pero paano nangyari iyon? Maayos naman ito noong gamitin ko ang potion. Bahala na, hindi ko rin naman maiintindihan ang mundo nila.

"Ayos ka lang?" Alalang-alang si Ross habang tinatanong iyon. Hinawakan pa niya ang magkabila kong pisngi. Pakiramdam ko ay namula ako sa ginawa niya.

Dahan-dahan akong tumango sa kaniya bilang sagot.

Napakalakas talaga ng epekto niya sa akin. Kahit simpleng daplis lang ay pinapagkarera na naman niya ang puso ko.

"I really don't trust that guy. May mali talaga sa kanya. I should have known nang magsimula itong dumikit sa iyo," anito habang hawak pa rin ang magkabila kong pisngi. Sinabi niya ang mga iyon habang nakatingin sa mga mata ko.

Mas lalong lumakas ang pintig ng puso ko dahil sa mga pinaggagawa niya.

Hindi pinalagpas ng tenga ko ang narinig mula sa kaniya. Kung ganoon ba ay binabantayan pa rin niya ako noon? Totoo ba talaga iyong sinabi ni Macey na hindi naman nawala ang pag-aalala niya sa akin?

At iyong naging reaksyon niya kanina. He just punched Chase out of nowhere. Was he looking out for me? Nag-alala ba ito? Was he jealous?

Kikiligin na sana ako sa mga naisip ko nang may maalala ako. Tanga. He's under the influence of the potion you gave him.

Tinanggal ko ang mga kamay niya na nakapatong sa pisngi ko at saka sumagot, "Hindi naman masamang tao si Chase, Ross. May misunderstandings lang kami."

"Misunderstanding, my ass. How could he shout at a girl like that?" hindi makapaniwala niyang tanong.

Tignan mo siya, binitiwan ang mga salitang iyon habang ganoon naman ako tratuhin noong nakaraan.

Napansin niya siguri ang biglang pagbago ng ekspresyon ko. Ilang sandali niya akong tinitigan na tila ay sinusubukang basahin ang mga nasa isipan ko.

"Sorry," aniya.

"Sige, babalik na ako sa practice namin," paalam ko ngunit pinigilan ako ng mga kamay niya sa pag-alis.

"That, I won't allow. Tara na." Nauna na siyang maglakad ngunit bahagyang napatigil nang mukhang may naalalang nakalimutan niya. Bumalik siya sa posisyon kung nasaan ako at saka ako inakbayan.

"Tara, ako na magpapaalam kay Mario. Sabihin ko may importanteng lakad kami ng best friend ko," pangungumbinsi niya saka ako kinindatan.

"H-ha?" nauutal kong tanong.

Tinignan niya ako sandali at saka tinawanan. Iyong ganoong tawa niya. Namiss ko iyon.

"Joke lang iyon, ihahatid lang kita sa dorm niyo. Magpahinga ka na," aniya at saka nagsimulang maglakad muli habang nakaakbay pa rin sa mga balikat ko.

Pakiramdam ko hindi na talaga mawawala iyong pagtingin ko sa kaniya. Kahit anong gawin niya, mas lalo lang akong nahuhulog sa kanya.

Patungo sa dorm ay biglang pumasok sa isipan ko si Macey.

"Ross, kumusta kayo ni Macey?" panimula ko.

"Oh? 'B-bat mo naman natanong?"

Bakit nga ba? Marahil ay naging curious lang ako dahil sa inasta ni Macey.