Belki Bir gün (gxg)

Bölüm 5

Tebessüm teyze kolumu temizleyip sararken Ceren'de suratı asık bir şekilde koluma bakıyordu. Nedenini bilmesem de bende ona bakıyordum,hemde gözümü bile kırpmadan.Her mimiği o kadar güzeldi ki insan bakmaya kıyamıyordu ama bakmazsam da ayıp olacak gibi hissediyordum o kadar güzel ve narindi.

Tebessüm teyzenin sesiyle gözlerimi Cerenden çekip ona baktım.

"Kolunu çok fazla oynatma yavrum.Hem ne oldu da böyle oldu kolun?"

Ben ne diyeceğimi bilemezken Ceren benden önce davrandı.

"Kapıya çarptı anneanne ondan böyle oldu.Konuşurken fark edemedik bizde."

Dediği şeye evet anlamında kafamı salladım.O sırada Tebessüm teyze yıkılan çadıra baktı yani çadır olduğunu bilmiyordu o yüzden dağınıklık sanmış olacak ki bakışları her dakika biraz daha anlamsızlaşıyordu.

"Savaş mı çıktı burada ne bu dağınıklık kavga falan mı ettiniz siz?"

kafamı iki yana salladım."tabiki kavga etmedik.Emir gitmeden çadır yapmıştık ben çadırın içinde olduğumuzu unutup ayağa kalktım.Çadırda yıkıldı."

Ceren'de beni onaylayacak bir hareket yaptığında tebessüm teyze konuştu.

"Annen 2 gün burada olmayacağı için bizde kal diyecektim ama başka birinde kalmaktan nefret edermişsin ve uyuyamazmışsın o yüzden Ceren burada seninle kalacak."

Dediği şeyi sindirmeye çalıştım.Ceren'le ben aynı evde 2 gün,baş başa 2 gün.Ben'le ceren 2 gün aynı evde.İçten içe savaş verirken Tebessüm teyze malzemeleri toplamış gitmeye hazırlanıyordu.

Dış kapı sesi duyulduğunda kendime geldim.Ceren'de koltukta yanıma oturmuştu.

"Anneannem kolunu oynatmamanı söyledi yarın tekrar bakmaya gelecekmiş."

kafamı salladım ve önüme döndüm gözlerime yine öyle bakıyordu.Anlamını bilmediğim duygular içinde boğuşuyordum.Yüzüm değişik bir hal almış olmalı ki canımın acıdığını sanmıştı.

"Çok mu acıyor?"

cevap veremeden kolumu biraz kaldırıp küçük bir buse kondurdu yarama.Sadece kolumun değil bütün yaralarımın sarıldığını hissediyordum.Ardından ben ne yaptım gibi bir bakış attı.Yüz ifadeleri sürekli değişiyordu,kızarmıştı.

"Şeyy ben şey olsun diye şey ettim.Niye öyle bakıyorsun daha mı fazla şey oldu yoksa.Ben gideyim dimi art-"

Lafını bitirmesine izin vermedim.

"Keşke bir kere daha şey etsen."

Ne dediğimi anlaması için biraz bekledim.İtiraz etmedi, sen ne diyorsun demedi,neden bir daha yapayım demedi,tekrar yanıma oturdu önüne gelen saçlarını tek eliyle topladı ve koluma doğru eğilip güzel dudaklarıyla yaramı öptü refleks'le gözlerimi kapattım o çoktan kolumdan uzaklaşmıştı ama hala yanımda oturuyordu.

"Geçti mi?"

güzel sesiyle gözlerimi açtım."Geçti"

"bana kendimi değerli hissettiriyorsun." Aklımdan bu geçmişti ve söylemek istemiştim.

"Valla senin hakkında hiç bir şey bilmiyorum ama gözlerinden belli oluyor beni ne kadar sevdiğin."

Siktir.Artık nasıl bakıyorsam kıza.Lan acaba yicek gibi falan mı bakıyorum.Düşüncelerimden sıyrılmamı çalan telefon sağlamıştı.

Yastıkların üzerinden zıplayarak masada duran telefonu açtım Uzay arıyordu.Diğerlerinin aksine Uzay'la her zaman daha yakındık nedenini bilmiyorum ama ayrı bir sevgim vardı ona karşı.

-Allooooo.Naber güzellik özledim seni.

*İyiyim bende seni özledim de ne her seferinde bağırıyorsun olum kulağım acıyor.

-Tamam kızma hemen ben şey dicektim bana gelsene efsane bir film buldum mısırda patlattım bugün film günümüz ya unuttun mu yoksa?"

Aklımdan çıkan şeye küfürler ederek göz ucuyla Cerene baktım somurtuk bir şekilde telefonuna bakıyordu beni dinlediğine emindim çünkü Telefonunun tuş kilidini bile açmamıştı.

*Unuturmuyum hiç ama gelemeyebilirim belki.

Bu dediğime çok üzülecekti çünkü hiç bir zaman aksatmamıştım bu film gününü.

-Neden ya benden daha önemli ne işin var sevdiğin ışıklardan da almıştım oysa ki

dediği şeyle gülümsedim bana kendimi değerli hissettiren sayılı kişilerdendi ve yeni tanıştığım biri için kaç senelik arkadaşımı ekemezdim.Haksızlık olurdu.

*Ödevleri yapacaktım okul açılmadan ama senden önemli mi geliyorum hemen bekle beni.

-Sen ve ödev yapmak, beni korkutuyorsun.Lan sen değil miydin fizik hocası ödev verdi diye arabasını yumurtalayan?

Kıkırdadım.Doğruydu hiçbir zaman ödev yapan bir öğrenci olmamıştım  ama aklıma başka bir şeyde gelmemişti.Ben gülünce Cerenin bakışlarının üstümde olduğunu hissettim ve kafamı kaldırıp ona baktım.Yanılmıştım gülerek telefonuna bakıyordu ne yani beni mi kıskanacaktı? ve ben bunu neden istiyordum.

*Ani bir istekti ya ödev konusu neyse oyalama beni film izlerken uyumak istemiyorum.

Uyumak istemiyordum ama sebebi filmi kaçırmak değildi.Cerenle aynı evde uyumayı kaçırmaktı.

-Bekliyorum çabuk gel hadi görüşürüz.

*görüşürüz.

Telefonu kapatıp Cerenin yanına oturdum oda kafasını telefondan kaldırıp bana baktı.

"Şey beni bir arkadaşım çağırdı da benim gitmem lazım sende evinde git. Yani istersen burada kalabilirsin tabi ama sıkılırsın diye söyledim."

Kafasını salladı."Sana gelmeden evi çok dağıttım anneannemin çenesine maruz kalmak istemiyorum burada kalacağım sen gelene kadar."Tek kaşını kaldırdı "Ne zaman gelirsin kız arkadaşının yanından yani kız mı bilmiyorum ama."

Gülümsedim merak etmiş olabilir miydi?

"saat 1'den önce evde olmam." ayağa kalkıp merdivenlere yöneldim."He bu arada arkadaşım erkek."

Odama çıkıp kapıyı kitledim yanlışlıkla girebilirdi utançtan ölmek istemiyordum.Üzerime beyaz bir gömlek geçirdim altıma da siyah kotumu giydiğimde Babam'dan hediye kalan kolyeyi taktım.Makyaj yapmaktan nefret ederdim bu yüzden yüzüme hiç bir şey sürmedim.Yıllarca hiç değiştirmediğim parfümü de sıktığımda hazırdım

Aşağı indiğimde yerdeki dağınıklığı dert etmeden televizyon izleyen Cereni gördüm ve iyi anlaşacağımıza o zaman karar verdim.

"Hey ben gidiyorum kapıyı kitle ben çıktıktan sonra anahtar alıyorum yanıma ben."

"Tamam."

Bu kadar mıydı? insan bir dikkat et falan derdi.Benden de öküz biri.

son bir kez ona bakıp kapıyı çekip çıktım.Ev onun kokusuyla dolmuştu.Oksijeni alınca boşlukta gibi hissetmeme engel olamadım.Hala anlam veremediğim duygular içimi tırmalarken motoruma binip Uzaya doğru sürmeye başladım.