Aşağıdan gelen seslerle uyanmıştım bugün.Algılamam normalden fazla bir zaman sürdüğünde ayağa kalktım.Dolabımı açıp beyaz eşofman takımımı giydim.Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım.Uzayın odasının kapısını tıklattım ses gelmeyince yavaşça araladım kapıyı.Fosur fosur uyuyordu.Horlamadığına şaşırarak geldiğim gibi çıktım odadan.Merdivenlere doğru yöneldiğimde hayranı olduğum o sesi duydum.
"Ben artık Esmayı uyandırmaya gideyim gül teyze.Saol sohbet için."
"Ne demek kızım.Arada gel laflarız.Esma sohbet etmeyi bilmiyor."
Annem de hemen beni satıyordu.Ben bir kere sohbet etmeyi biliyordum.Annemle ne kadar uzun konuşabilirdim ki?
Bozuntuya vermeden merdivenlerden inmeye başladım.Oda salondan çıkmıştı karşısında beni görünce gülümsedi hemen.
"Hayret sen kendi becerilerinle uyanabiliyor muydun?"
"Sana da günaydın Ceren.Saol bende iyiyim."
Birde bana diyorlardı sohbet etmeyi bilmiyor diye.Dediklerime ufak çaplı bir kahkaha attığı sırada Uzayın tok sesiyle arkama döndüm.
"Aaa yenge aman Ceren sen mi geldin?"
Acaba Uzay da mı biliyordu Ceren'i sevdiğimi.Herkes neden bu kadar kolay anlamıştı?Filmlerde böyle olmuyordu oysa ki.
"Evet Uzay ben geldim.Esmayla çıkacaktık da."
"Çıkın çıkın."Dedi uzay sadece benim anlayabileceğim bir imayla.
"Dışarı mı çıkıyoruz?"Diye sordum.
"Evet dünün telafisi."Dedi gülümseyerek.Biz bakışırken Uzay yine ve yine konuştu.
"Heee senin dün ondan moralin bo-"
Elimle ağzını kapattım.Mümkün olsa hep kapatırdım zaten.Ceren anlamsızca bize bakarken Ona elimle 1 dakika işareti yaptım ve Uzayı mutfağa sürükledim.
"İki dakika ağzını tut be Uzay."
"Sen daha fazla bana söylememezlik yaparsan.Bunların bin katını yaparım."
"Ne demek istiyorsun?"
"Diyorum ki ne zaman bana Cerene sırılsıklam aşık olduğunu söyleyeceksin?"
O kadar kısık sesle söylemişti ki kendi bile duyamamıştır herhalde.Ama ben duydum çünkü cümlede Ceren ismi geçiyordu.
Refleks olarak kapıya baktım.Cereni göremeyince tekrar Uzaya döndüm.
"Utanıyordum."Dedim gerçekten de öyleydi.Biraz da hazır değildim.
"Benden mi?"
Kafamı yere eğdim.Üzülmüş olmalıydı o benim en yakınımdı ondan utanmam tabii ki onu üzmüştü.
"Bu konuşmanın sırası burası değil güzelim.Hadi git eğlen sonra konuşuruz."
Bana yeri geldiğinde abilik yapması çok hoştu.Kafamı yerden kaldırıp ona sarıldım.
"Ceren'den bize sıra gelmez sanıyordum."Dedi gülerken.
"Sizin yeriniz her zaman kalbimin büyük bir kısmını kaplayacak."
"Bir zahmet."Dedi duygusal havayı dağıtmaya çalışarak.Ondan ayrılınca Salona döndüm.Ceren ayakta bekliyordu.
"Bir an beni unuttun sandım."
"Merak etme öyle bir şey hiç bir zaman olmayacak."
Yüzünün önüne gelen saç tutamını kulağının arkasına sıkıştırırken gülümsedi.Yine izledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belki Bir gün (gxg)
Fiksi Remaja"Bana kendimi değerli hissettiriyorsun." "Sana kendini daha çok değerli hissettireceğim." Aldatıldığım çocuktan mesaj beklerken hayatıma giren kız ile belki de ondan son mesaj bekleyişlerimdi.
