Elimi dün Ceren'in beni öptüğü yere götürdüm.Uyanmıştım ama yaklaşık bir buçuk saattir Cerenle beni düşünüyordum.Biraz hayal kurmaktan zarar gelmezdi sonuçta.
Uzayın horlama sesi hayallerimin içine etse de yine de pek fazla engel olamamıştı.Kısacası mutlu bir sabaha başlamıştım.
Yataktan kalkıp sarsak adımlarla banyoya girdim ve rutinlerimi hallettim.Odama geri döndüğümde biraz etrafı toplayıp sonra pijamalarımı değiştirdim.
Aşağı inmeye hazırlandığımda telefonuma gelen bildirim sesiyle durdum.Ceren olduğunu düşünmüştüm bu yüzden yüzden sırıtarak telefonumu elime alıp tuş kilidini açtım.Ve gülümsemem eş zamanla yüzümden gitti.
054****: Selam ben Alp.Seninle konuşmak istiyorum.
054****: Hemen geri çevirme biraz düşün lütfen.
Kan beynime sıçramıştı.Sinirlenince kendimi kontrol edemeyen bir insandım.Bu yüzden derin derin nefesler alıp verdim ama elimi ders masasına vurmadan da duramamıştım
Odamda yankılanan ses yüzünden Uzay gelmişti.Beni görünce derin bir nefes verip yanıma geldi.Korkmuş olmalıydı.
"Bir şey oldu sandım sana.Ödüm patladı.Neydi o ses?"
Elimde ki telefonu açıp ona gösterdim.Mesajları okuduktan sonra oda sövmeye başladı.
"Bu ne biçim bir insan ya.Hem aldatıyor sayısız kere.Hem de gelmiş dinle lütfen falan diyor.Ben bunu çok pis sikerim haberin olsun.Bir de engelledin diye yeni hat falan almış pezevenk."
Ben susunca o devam etti.Genelde çok küfürbaz biri değildi ama Alp denenen şerefsiz,insanları kendinden geçiriyordu sinirden.
"Neden insanlara acı çektirmeyi seviyorlar anlayamıyorum.Bu kadar kötü olmak onları mutlu mu ediyor?.Yine sikesim geldi bak."Dedi ve derin bir nefes alıp bana baktı.
"İyi misin?"
"Onun yüzünden artık zerre kadar
üzülmüyorum.Beni üzmesi için ona değer vermem gerek.Geçmişte yaptım bir hata, artık yapmayacağım."
Burada demek istediğim artık erkeklerle çıkmayacağımdı.Ama Uzay bunu tabii ki anlamazdı.
"Aslında aklıma bir şeyler geliyor ama kahvaltıdan sonra konuşalım bunu."Dedi ve yatağıma oturup başımı göğsüne yatırdı.
"Sen üzülünce bende üzülüyorum.Biliyorsun seni çok seviyorum."
"Biliyorum bende seni çok seviyorum."Dedim ve tekrar konuştum.
"Babanla ne oldu?"
"Ne olacak özür diledi ama bu sefer kabul etmedim.Gerçekten evladı olmak istemiyorum."Dedi ve iç çekti.
"Dedemle konuştum.Bana buralarda bir ev ayarlayacağını söyledi."
Uzaylar sülalecek zengin oldukları için bu durumu yadırgamamıştım.Sadece İlk zamanlar Uzayın neden bu kadar mütevazi olduğuna şaşırmıştım.Ona sorduğumda annem beni böyle alıştırdı demişti.
Anneyi kaybetmek bambaşka bir şey olmalı herhalde.Ya Ceren, o ikisini de kaybetmişti.Güzel kalbi kim bilir ne kadar acımıştır.
Ben Uzay ile yatakta konuşurken kapı tıklatılmıştı.Kim bu görgülü diye geçirdim içimden.Ve tabii ki Nazlıydı.O ne ara gelmişti ki?
"Bensiz neden sarılıyorsunuz siz?"Dedi ve bizi boğarcasına sarıldı.
"Tamam lan öleceğim.Kulağım katlandı bir dur?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belki Bir gün (gxg)
Novela Juvenil"Bana kendimi değerli hissettiriyorsun." "Sana kendini daha çok değerli hissettireceğim." Aldatıldığım çocuktan mesaj beklerken hayatıma giren kız ile belki de ondan son mesaj bekleyişlerimdi.
