Gelen ses ile yavaşça gözlerimi açtım,oturduğum koltukta onu izlerken daldığımın farkında değildim.
"Hayır... Gelme... yapma..."
Uykusunda sayıklıyordu.
Ayağa kalkıp yanına doğru ilerledim,elimi yavaşça yüzüne doğru götürdüm.Ona dokunduğum anda uyanıp,çığlık atarak kendini geri çekti.
"Dokuna bana!"
"Ceren,benim sakin ol."
Bir anda bana sarılınca bende kollarımı ona doladım.Fazlaca korktuğunu belli edecek şekilde sıkıydı kolları,ağlaması ise beni toparlanmaya çalıştığım yerden vuruyordu.
"Geçti,ben buradayım..."
"Çok korkuyorum."
"Şşş sakin ol korkmana gerek yok,benim yanımdasın,yanyanayız."
Ağlamaya devam etti bir süre,ben de onu sakinleştirmeye.Gözlerimi saate çevirdim.Saat altı olmuştu,acıkmış olmalıydı.Onu kendimden uzaklaştırdım.Saçlarına dokundum.
"Saçların kurumuş."
Elimle yüzünün farklı yerlerine baktım.
"Yaraların acıyor olmalı,temizlenmesi lazım.Acıktın mı?"
Dudaklarını bilmiyorum anlamında büzdü.Elimi karnına götürdüm kontrol etmeden önce sordum.
"Bastırsam acır mı?"
"Hayır?"Dedi sorarcasına.
Elimi karnının farklı yerlerine hafifçe bastırıp çektim.
"Boş gözüküyor,açsın."
Karnı guruldayınca ikimizde yalandan gülümsedik.
"Açmışım."
Tekrar tebessüm edip konuştum.
"İyi güzelde ben yemek yapamıyorum ki?Sende yapamazsın bu halde."
"Anneanneme Sademlerde kalacağım dedim beni böyle görmesini istemiyorum,bu yüzden orada değilim,yani ondan yemek isteyemeyiz."
Bunu merak ediyordum zaten.Ama merak ettiğim bir şey daha vardı.
"Peki neden Sademin evi yerine benim evimdesin."
Öksürmeye başladığında yanına adımladım.
"İyi misin?"
"Hı hım."
"Sorumun cevabı?"
Bir süre durdu.
"Şey...Olay olduğunda buraya daha yakındım da."
Azıcık gülümseyen yüzüm düşmüştü,o anlatmak istemeden sormayacaktım ama merak ediyordum.Koltuktan yaraları için gerekli şeyleri alıp yatağa karşısına gelecek şekilde oturdum.
"Ceren,dün ne oldu?"
"Bilmiyorum."
Kaşlarımı çattım.
"Nasıl yani?"
Sesi çatallaştı.
"Allah kahretsin bilmiyorum,bir bardaydık Uraz ile sonra bana alkolsüz bir şey içirdi bilmiyorum bir anda bayılacak derecede uykum geldi,başım da dönmeye başladı,sonra bardan çıktık,karanlık sokaklar hatırlıyorum birde canımın çok fazla yandığını,başka hiç bir şey bilmiyorum, hatırlamıyorum."
"Uraz kim?Neden bardaydın?"
Boğazını temizledi.
"Uraz sevgilimdi,neden bardaydık bilmiyorum,o istemişti."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belki Bir gün (gxg)
Teen Fiction"Bana kendimi değerli hissettiriyorsun." "Sana kendini daha çok değerli hissettireceğim." Aldatıldığım çocuktan mesaj beklerken hayatıma giren kız ile belki de ondan son mesaj bekleyişlerimdi.
