Mıntıka Dokuz Üç Çeyrek | Regulus Black + Açlık Oyunları

30: Haraçların Enleri

-Regulus-

Üç, iki, bir! Dong! Tüm çabalarımıza rağmen İkinci Büyücü Açlık Oyunları felaketi başladı. Kızı, oğlu, kardeşi veya arkadaşı; tek televizyona sahip olmamız sebebiyle bu karargahta sevdiğini arenada izleyen onlarca insan vardı ve ilk gözyaşı döken Katie oldu. Arkadaşlarından Gryffindor haracı Adelaide Belfrey daha saniyesinde can veren dört haraçtan biriydi. Aynı şekilde Seherbazlardan Hope Leia Jones da ağlayarak Ravenclaw haracı olan erkek kardeşi Ethan Caleb Jones'un dinozorlar tarafından parçalanarak ölümünü izledi ve akabinde dinozorlardan fırsat kalınca haraçların birbirine girdiği kan banyosu başladı. 

Birbirine giren ilk isimler Slytherin haracı Pollux Lyre Cordova ile Ravenclaw haracı Castiel Edwards oldu. Cordova, Cornucopia'nın hemen ağzından kaptığı bıçağı anında Edwards'ın boğazına sapladı ve Edwards yere yığılmadan önce kızın boğazını kılıcıyla kesti. Vahşet bir andı; kafasının neredeyse tamamı bedeninden ayrılan Cordova'nın böyle bir saldırının ardından sağ çıkması mümkün değildi.

Benim arkadaşlarım için de kan banyosu epey sorunluydu ama neyse ki müttefiklerini kaybetmelerine rağmen hem Dominic, hem Rabastan hem de Swan hayatta kalmayı başardılar ve tam ormanın derinliklerine doğru kaçacaklarken, çok daha büyük bir dinozor kayrana girdi ve herkes can havliyle kaçarken, Swan ona çarpan Ravenclaw haracı Victorie Madeliene Charlotte Valois yüzünden yere kapaklandı ve Dominic'in grubundan ayrı düştü ama neyse ki Slytherin haraçları Camelia Nicholson ve Victoria Shafiq, kızın kalkmasına yardım ederek onunla birlikte koştular. Grubunu kaybeden Swan'ın şans eseri artık yeni bir grubu vardı.

Rahatlayarak ama yorgunlukla başımı öne eğip iç geçirdim. Bir süre sonra duyduğum sesle tekrar başımı kaldırdım ve ekrana kilitlendim: "Dominic!" Swan'ın sesiydi bu ve yeni kız grubuyla birlikte ayrı kaldığı Dominic'in grubunu arıyordu. Arenanın bir başka kısmında ise bir başka arayış başlamıştı. Dominic ve grubu, Swan'ı aramaya koyulmuşlardı. Heyecanla onları izlerken, Moody "Black!" dedi arkamdan "Artık bir plan yapmamız gerekiyor." Plan yapmak... Daha önce yaptığımız kaç tane plan işe yaramıştı?

"Dur, Moody!" dedi James Potter, Moody'nin yanına gelerek "Eminim ki Regulus'a söyleyeceğin şeyler, tavsiyelerin, çok önemlidir ama benim ona söylemem gereken çok daha önemli bir şey var... Regulus, konuşabilir miyiz acaba?" Bir gün içinde ikisiyle de görüşmeye zaman ayırabilirdim tabii ama söylediği şey sebebiyle önceliğim James oldu "Tabii! Söyle, James. Ne söyleyeceksin?" James sanki bir şey saklıyormuş gibi etrafına baktıktan sonra "Özel olarak konuşabilir miyiz?" diye sordu. İlginçti; çok ilginç! Başımla onaylayarak "Peki madem." dedim "Odama gidelim."

Birlikte odama çekildik ve James konuşmaya başlamadan önce koridoru kontrol etti ve ardından kapıyla pencereyi kapatarak karşıma dikildi; sesi alçak çıkıyordu "Lafı fazla uzatmayacağım. Bir süredir Remus ve benim dikkatimizi çeken bir durum var... Bize göre içimizde bir ajan var ve bizim planlarımızı Mugglelar'a sızdırıyor." Bu biraz şaşırtıcıydı ama aynı zamanda mantıklıydı da. Mugglelar'ın her planımızdan haberdar olmaları benim de dikkatimi çekmişti. Ben tepki veremeden sessizce devam etti:

"Size bunu hemen söyleme taraftarı değildik çünkü birilerini suçlamaya başlamadan önce kendimiz bir araştırma yapalım istedik ve ek olarak, kimlere güvenebileceğimizden de emin olamadık." Kendimi tutmayarak "Ajanı buldunuz mu yani?" diye sordum. Başıyla onayladı "Delillerimizde hala bazı eksiklikler var tabii ancak onu bulduğumuzu söyleyebilirim ama ne yapmamız gerektiğini bilemediğimiz için ilk seninle konuşmak istedik. Oyunlar başladığına göre artık her saniye çok kıymetli ve oyalanamayız." Yüzüme kocaman bir gülümseme yerleşti "Peki, kimmiş bu ajan?" Tanıyıp da sevdiği biri oyunlarda olan ya da safkan olan birinden şüphelenmiyordum. Bunun için birkaç melez düşündüm ama bulamadım. Garip bir şekilde, karargahlarda az sevdiğim insanlar olmasına rağmen kimseye ihaneti yakıştıramıyordum.