Hoofdstuk 5

105 5 0
                                    

Fleur

Wanneer Yasmine het appartement uitgaat plof ik de zetel in. Mijn moeder zou zelfvoldaan lachen en zeggen 'Ik zei het toch dat het niet lang ging duren' waardoor ik slechtgezind word. Ik had het hier perfect naar mijn zin alleen maar toen kwam Trevor om te zeggen dat hij de huurprijs moest verhogen. Waarom moest dat verdomd familie hier zomaar plotseling vertrekken? Hadden ze niet iets op voorhand kunnen laten weten? Dan had ik hier nu alleen gewoond en kon ik genieten van mijn privacy waar ik al zo lang naar verlang. Langs de ene kant ben ik haar ontzettend dankbaar om hier bij me in te trekken en de helft van de huur te betalen, wat behoorlijk laag is, maar langs de andere kant had ik liever gehad dat ze hier niet kwam wonen. Ze zag er saai uit. Ze zag eruit als een seut, een erg sááie seut. Iemand waar je liever niet mee gaat samenwonen. Ik durf ervoor te wedden dat ze zelfs nog nooit gerookt, drugs gedaan of gedronken heeft. Ik zie het al voor me: zij die een biertje afwijst omdat ze graag de "controle" over haar lichaam heeft. Sáái! Mijn vrienden zouden me uitlachen en op één of andere manier zorgt dat ervoor dat ik een soort van haat naar haar toe heb. Ik kan er niets aan doen maar ik weet dat we geen dikke vriendjes gaan worden.

Ik doe de Televisie aan en zap wat rond tot ik iets gevonden heb waar ik naar kan kijken. Net wanneer ik comfortabel in de zetel lag hoor ik een sleutel in het slot van de deur bewegen. Ik rol geërgerd mijn ogen en sta alvast recht zodat ik geen commentaar krijg. Yasmine komt met vier zakken binnen. Aan haar manier van wandelen merk ik dat de zakken zwaar wegen.

'Kan je me even een handje helpen? Het weegt nogal zwaar.' Ik zucht en neem één van de zakken over. Ik schrik zelf van het gewicht van de zak wanneer ik mijn evenwicht verlies en bijna op de grond val. Ze lacht me uit waardoor ik haar geërgerd aankijk en ze meteen stopt met lachen. Ik doe de deur van haar kamer open die dicht was en leg de zak op haar bed. Het is een mooie kamer maar kleiner dan die van mij waardoor ik blij ben dat ik hier eerst was. Ze lacht dankbaar naar me wanneer ik aanbied om nog een zak van haar over te nemen en deze ook op haar bed te leggen.

'Ik vind het echt een mooie kamer.' Zegt ze wanneer ze ook de twee andere zakken op haar bed legt. Ik knik. Alweer is er een ongemakkelijke sfeer tussen ons waardoor Yasmine's kaken rood worden en ze schattige kuiltjes in haar wangen krijgt. Ik vraag me af of ze vrienden heeft. Wanneer ze me verbaasd aankijkt besef ik dat ik die vraag luidop gesteld heb in plaats van in mijn hoofd. Ik kan mezelf wel slaan. Maar ik heb geen zin om nog eens mijn verontschuldigingen aan te bieden aan haar in amper een uur dus laat ik het zo. 'Ja.' Ik zie dat ze zenuwachtig word en ergens vind ik dat leuk. Het geeft me de controle. 'Je mag ze hier eens uitnodigen hoor.' Zeg ik dan. Ze kijkt verlegen naar de grond en ik vraag me af wat er momenteel in haar hoofd aan het afspelen is. 'Het zit nogal moeilijk ineen.' Zegt ze dan. Ik merk dat ze er niet over wilt praten maar kan me niet inhouden om naar meer te vragen.

'Hoe bedoel je?' Normaal gezien zou ik me nu schuldig voelen zeker als ze zenuwachtig in haar haren wrijft wat me op één of andere manier een raar gevoel in mijn buik geeft. Ze is sexy, dat kan ik niet ontkennen. De vorige meiden waar ik al onenightstands mee gehad heb waren allemaal wel mooi maar Yasmine is anders. Haar verlegen uitstraling maakt haar mooi en uniek. Maar langs de andere kant weet ik nu al dat ik mij aan haar ga ergeren. Maar het feit dat ze nu nog meer verlegen wordt doordat ik doorvraag naar haar problemen maakt haar nog sexyer waardoor ik er geen spijt van heb.

'Er zijn dingen gebeurd. Ik heb niet veel vrienden. Jij?' Ik had niets anders verwacht. Het is misschien echt erg om te denken dat een seut standaard nooit veel vrienden heeft maar ik kan het niet helpen. Ze ziet er ook niet iemand uit die snel mensen toelaat, integendeel. Doordat ik merk dat ze de aandacht van haar af wilt antwoord ik op haar vraag.

'Ik heb een goede vriendenkring. We zijn echt close en ik zie ze bijna elke dag.'

'Dat is leuk. Hoe heten ze?' 'Kirsten, Tristan, Chanel, Lars en Kaylee. Lars is mijn beste vriend en Chanel is mijn hartsvriendin. Ik ken haar al sinds de kleuterklas en sindsdien zijn we onafscheidelijk.' Ik probeer me in te beelden hoe Yasmine zou reageren als ze mijn vrienden zou zien. Volgens mij zouden hun kledingstijl haar al afschrikken doordat het wat naar de duistere kant is. Dat is het enige verschil tussen ons, waar ik best wel blij mee ben. Ik zou me niet kunnen voorstellen om me elke dag donker aan te kleden en amper kledij te hebben dat wat kleur bevat. Dat maakt me ook een stuk zekerder over mezelf.

Because of HerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu