Fleur
Ik kijk toe hoe Yasmine haar temper verliest wanneer haar moeder mij beledigt, of toch probeert. Het is het meest bekakte persoon dat ik ooit ben tegengekomen, maar ze is en blijft de moeder van iemand waar ik ontzettend veel van hou. Ik wil hier niet binnenkomen en de eerste keer al mijn temper verliezen wanneer Yasmines moeder alweer eens een opmerking over mijn uiterlijk of mijn gedrag geeft, ik wil dat haar ouders een positief beeld over me hebben ook al gaat dat nog heel lang duren aangezien haar moeder mij nu al niet mag. Het idee dat we straks nog moeten aankondigen dat we een stel zijn, jaagt me de stuipen op het lijf. Als zij nu al zo bot tegen me doet, hoe gaat dat straks dan zijn? Ik snap dat een moeder het beste wilt voor haar kind, ze wilt dat ze naar de perfecte school gaat en dat ze het perfecte vriendje krijgt. Maar aangezien ik een vrouw ben en niet de meest perfecte ben, wordt haar wens nogal aangetast. Maar dat geeft haar nog niet het recht om me aan te vallen terwijl ze me nog niet kent. Yasmines vader lijkt me wel een vriendelijk persoon, hij heeft nog niet veel gezegd en aangezien de persoon die wél wat zegt mij helemaal uitkaffert ben ik blij dat hij zwijgt. Ik ben hem ontzettend dankbaar dat hij voor me opgekomen is, dat had ik niet verwacht ook al was het een compleet onterechte rotopmerking die ze maakte over mij.
Ik drink van de thee die Liesbeth me toch nog gegeven heeft en vertel haar dat het me smaakt, ook al is het meer om haar te pesten. Ik vraag me af wanneer Yasmine hen over ons gaat vertellen, ik snap dat ze bang is maar ik vind niet dat we hier mogen vertrekken zonder dat ze van ons afweten. Bovendien wil ik dat ze mijn moeder ook ontmoet ook al gaat dat waarschijnlijk een even grote ramp zijn als dit. Maar het verschil is dat ondanks wat mijn moeder ook denkt van onze relatie ze nooit iets kwetsend zou zeggen over of aan Yasmine, daar ben ik wel dankbaar voor.
Ik wrijf over Yasmines rug die nog altijd gebogen staat van wanneer ze kwaad geworden is.
'Dus, welk nieuws wou je vertellen Yasmine?' Vraagt haar vader die zijn handen kruist en naar voren leunt alsof hem dat aandachtiger gaat maken. Wanneer Yasmine naar achter leunt tegen de zetel en aan haar hoofd krabt alsof ze een hoofdluis heeft, merk ik dat ze stress krijgt. Ik wou dat ik het kon vertellen, maar dit is iets dat zíj moet doen. Morgen is het aan mij, dan verwacht ik ook niet van haar dat ze het tegen mijn moeder gaat vertellen in mijn plaats.
Yasmine zucht en leunt terug voorover terwijl ze haar hand op haar knie legt. 'Ik wou je vertellen over Fleur en ik.'
'Wat is er met Floor en jou?' Deze keer kan ik mijn irritaties aan haar niet meer inhouden en rol met mijn ogen. Je dochter probeert iets te zeggen, houd je verdomde mond en luister.
'Mama, echt.'
'Sorry.' Zegt ze terwijl ze met haar handen zwaait. Aan haar gezicht is duidelijk af te lezen dat ze de sorry niet meent.
'We zijn een stel.'
'Wát?' Oh fuck. Haar moeder trekt grote ogen en hapt naar adem. Ze trekt wit weg en even vraag ik me af of ze gaat flauwvallen, maar bedenk me dan dat als dat zo is ze echt de slechtste moeder is die iemand kan wensen. Zelfs slechter dan de mijne.
'Proficiat lieverd.' Zegt haar vader terwijl ze naar haar toegelopen komt en haar omhelst. Er komt een glimlach op mijn gezicht wanneer ik zie dat Yasmine dankbaar haar vader knuffelt, ik ben blij dat ze tenminste één ouder heeft die altijd achter haar zal staan wat ze ook zegt of doet. Het maakt het verlangen naar mijn vader nog groter, maar het gaat hier nu niet over mij en dat wil ik zo houden. Bovendien was mijn vader een kil persoon, als wat mijn moeder over hem vertelt heeft wel klopt...
'Verzorg mijn meisje goed alsjeblieft.' Ik knik en schrik wanneer hij naar me toekomt om mij ook een omhelzing gegeven.
'Ik ben geen knuffelaar.' Zeg ik snel voordat hij me vastneemt. Ik wil mijn beste beentje voorzetten om een goede indruk na te laten bij haar ouders, maar een knuffel gaat wel echt te ver. Bovendien is mijn moeite waarschijnlijk voor niets geweest want Yasmines moeder kan niet stoppen met me venijnig aan te staren.
JE LEEST
Because of Her
RomantizmYasmine en Fleur, twee vrouwen rond de vijfentwintig die elkaar onschuldig leren kennen. Maar hoe langer, en hoe beter, ze elkaar leren kennen merken ze dat er meer speelt dan enkel vriendschap. Stap in het leven van deze twee vrouwen die samen het...