Because of Her

Hoofdstuk 32

Yasmine

Terwijl ik, zoals hij vraagt, op het bed ga zitten als een hond voel ik zijn ogen recht naar mijn achterste staren. Ik moet kokhalzen, ik voel mijn gal letterlijk in mijn keel. Dit komt met me mee naar mijn doodskist, dit is iets dat ik mij ga herinneren tot de dag dat ik op mijn sterfbed lig. En het is geen herinnering die ik wil koesteren. 

Ik schrik van het krakende geluid die plotseling in de gang te horen zijn. Oh mijn god, laat het mijn reddende engel zijn. Ik bedenk me dat ik beter kan doen alsof ik niets gehoord heb, en wanneer ik zie dat hij niet doorheeft dat er iemand in de gang staat haal ik opgelucht adem. Ik moet ervoor zorgen dat hij me niet aanraakt voordat die persoon binnenkomt. Maar hoe doe ik dat zonder hem het gevoel te geven dat er iemand is? 

'Ik... Mag ik even naar het toilet?' Ik weet niets anders uit te brengen. Hij mag niet doorhebben dat er iemand is, maar ik moet iets verzinnen dat hem niet aan mijn lichaam doet komen. 

'Verdomme, nee. Het is genoeg geweest. Je doet nu wat ik zeg. Ga op het bed zitten en kleed je uit.' Shit, nee. 

Ik knik, nadenkend over hoe ik toch nog tijd kan winnen. Net wanneer ik mijn jurk over mijn hoofd trek, me zeer hard beklagend dat ik maar één kledingstuk aanheb, zie ik Fleur sluipend de kamer in komen. Oh mijn god, eindelijk! Hoe hard ik ook maar probeer een glimlach te onderdrukken, het lijkt me niet te lukken. 

'Haal die grijns is van je gezicht. Waarom lach je?' Yannis kijkt me gedegouteerd, of althans daar lijkt het op, aan terwijl hij aarzelend naar achter wilt kijken.

'Ik was aan iets aan het denken!' Roep ik luid om op die manier zijn aandacht te trekken. Godzijdank kijkt hij net niet naar achteren zodat hij me de mond kan snoeren door snel naar me toe te stappen en me op het bed te duwen. Hij neemt mijn beide armen vast en drukt ze boven mijn hoofd op het bed zodat ik me op geen enkele manier nog kan verroeren. Hij kijkt vol lust naar mijn lippen en likt zijn onderlip alsof ik het lekkerste ding ooit ben. 

Fleur staat achter hem op het punt hem te slaan met de lamp die ze van zijn nachtkastje gehaald heeft. 

'Wat is dat geluid toch?' Terwijl hij nog altijd met forse kracht zijn handen op de mijne houdt doet hij een poging om naar achter te kijken, maar ik houd hem tegen door mijn hoofd naar boven te duwen en mijn lippen nog op tijd op de zijne te drukken. Het is de vieste smaak die ik ooit heb geproefd, zelfs nog erger dan ik me had ingebeeld. Terwijl ik mijn lippen op de zijne houd en mijn hart vasthoud dat hij zijn tong niet in mijn mond laat glijden, doe ik mijn ogen open om naar Fleur te kunnen kijken. Ze ziet er helemaal verloren uit, helemaal verbijsterd van onze plotselinge kus. Ze kan me amper aankijken, dat zie ik aan hoeveel moeite ze heeft haar hoofd niet naar me te draaien. Haar handen trillen en haar ogen beginnen te zwellen van de tranen die opkomen. Komaan Fleur, focus. Het liefst zou ik de lamp nu uit haar handen willen nemen en het zelf tientallen keren op zijn hoofd slaan totdat hij bewusteloos op de grond valt en een immense hersenschudding krijgt, maar ik kan niet bewegen. Om haar terug naar aarde te brengen probeer ik haar aandacht te trekken door mijn ogen overdreven groot open te trekken en met mijn voeten tegen haar benen te stampen met als gevolg dat ze met haar armen begint te zwieren zodat ze met volle kracht tegen zijn hoofd kan slaan. 

Na nog maar één klop, valt hij bewusteloos op de grond.

'Oh mijn god!' Roep ik. Snel sta ik recht om haar zo snel mogelijk te omhelzen. De tranen rollen over mijn wangen terwijl ik mijn hoofd in haar nek begraaf.