Because of Her

Hoofdstuk 27

Fleur

Eens ik haar lippen eindelijk terug op de mijne voel, trek ik haar dichter bij me toe zodat ik haar hele lichaam kan voelen. Terwijl ik over haar rug wrijf probeer ik te zien of ze tegenstribbelt en wanneer ze dat niet doet, laat ik mijn handen tot aan haar onderrug gaan.

'Ik hou van je.' Zeg ik. Wanneer we iets terug mompelt en ik zoiets begrepen heb als 'ik hou ook van jou', laat ik mijn tong in haar mond glijden. Ze gaan in cirkels rond elkaar en voor ik het weet gaat ze op haar knieën zitten zodat ze hoger geraakt. Ze strikt haar armen rond mijn nek en drukt haar lippen zo hard op de mijne dat ik bijna naar adem moet happen. Sinds wanneer is ze zo gulzig? Wat zit ik in godsnaam te klagen? Ik moet mijn kans grijpen. Maar voor ik het zelf besef duw ik mijn hoofd naar achter waardoor onze kus verbroken wordt.

'Ik wil niets forceren. Ik weet dat jouw maagdelijkheid veel voor jou betekent, dus ik ga die niet van je afnemen door egoïstisch te doen.' Ze lacht en laat haar armen van mijn hals wegzakken.

'Dat is echt lief van je, maar je moet weten dat als ik ooit met jou in bed duik dat ik dat dan ook wil. Ik weet wat ik doe.' Als ik ooit? Wat de fuck wilt dat zeggen? Ik wil gerust wachten, maar ik ben ook maar een mens. Moest dit iemand anders geweest zijn, had ik haar al lang het bed ingesleurd. Met haar doe ik het rustig, maar het is nooit in me opgekomen om haar echt nóóit het bed in te sleuren. Mijn lustgevoelens zijn ondertussen al weg en ik laat mijn rugzakken uit teleurstelling.

'Waarom zie je er plots zo betreurd uit? Jij verbrak ons moment.'

'Het gaat niet over dat. Het gaat erover dat je net zei dat je misschien nooit seks met me wilt. Met alle begrip, maar je bedoelt toch niet dat we nooit seks gaan hebben?' Ik wil haar voelen. Het vraagt al mijn moed en kracht om mezelf elke keer in te houden zodat ik haar niet impulsief het bed insleur. Maar voor eeuwig wachten, wat de fuck, dat kan ik niet. Ik hou van haar en ik wil zo lang mogelijk bij haar blijven, maar als ze serieus overweegt om nooit seks te hebben weet ik niet hoe het verder moet.

'Zo bedoelde ik het niet.' Zegt ze haar lachend terwijl ze terug haar armen rond mijn nek bindt. 'Ik bedoel dat wánnéér ik met jou het bed deel, ik dan heus wel weet wat ik doe en je je niet hoeft in te houden.'

'Had ik de kus niet verbroken, had je dan seks met me gehad?'

'Dat weet ik niet.'

'Mag ik je iets vragen?' Vraag ik haar met de hoop dat ze niet irritant gaat doen en gaat zeggen dat ik net iets gevraagd heb.

'Natuurlijk.'

'Ben je bang om seks te hebben?'

'Met jou?'

'In het algemeen.' Ik weet dat ze me eens verteld heeft dat ze geen seks wilt omdat we wilt wachten tot ze "de ware", wat dat ook moet voorstellen, heeft ontmoet, maar ik heb zo de indruk dat er meer achter is. Zij is altijd degene die wilt weten wat er achter mijn gemoedstoestanden is, nu wil ik het eens weten.

'Het heeft niets met schrik te maken. Ik wil geen spijt hebben van mijn beslissingen want zoiets krijg je nooit meer terug. En het idee dat ik het nooit meer terugkrijg, ja, dat maakt mij bang. En ik zeg nu niet dat als ik seks met je heb, ik het me later ga beklagen. Nee, want ik vertrouw jou honderd procent en ik hou echt super veel van je. Maar ik ben gewoon bang dat ik mijn maagdelijkheid ga missen of zo.' Ik moet mijn best doen niet in de lach te schieten. Ik weet dat ze nu serieus is en het iets groots is voor haar, maar ik kan het niet helpen dat ik moet lachen omdat ze denkt dat ze haar maagdelijkheid gaat missen. Ik kon niet wachten tot ik eindelijk van mijn maagdelijkheid vanaf was, dat is waarschijnlijk één van de redenen waarom ik zo vroeg seks gehad heb. Maar ik heb het me ook nooit beklaagd. Er is nooit een moment geweest dat ik mijn maagdelijkheid miste, integendeel. Ik vond het zo geweldig dat ik sindsdien elk weekend een chick in een bar ging zoeken die seks met me wou hebben. Dat verklaart waarschijnlijk veel waarom mijn moeder me soms verwijt met seksverslaafde.