Because of Her

Hoofdstuk 19

Fleur

Ik had nooit verwacht dat ze me zou kussen. Toen ze binnenkwam wist ik dat ze het licht gezien had, ze was zo enthousiast en stond te popelen om me iets te vertellen. Maar dat ze me ging vertellen dat ze wat voor me voelde had ik nooit zien aankomen, dat had ik nooit voor mogelijk gehouden.

Ik stap de douche uit en wikkel mijn handdoek rond mijn kletsnatte haren. Ik word overspoeld door een hete gloed, ik moet het water van de douche echt minder heet leren zetten. Ik zet mijn muziek uit en loop de badkamer uit bijna stikkend door de hitte.

Wanneer ik mijn handdoek op de grond laat vallen word ik overrompeld door vragen die me plots te binnen schieten. Hoe moet ik me bij haar gedragen? Wilt ze wel een relatie? Ik voel mijn hart tekeer gaan en krijg het plotseling benauwd. Het was allemaal wel leuk dat ze me kuste en het gevoel daarna was geweldig, maar hoe moet het nu verder? Moet ik gewoon doen alsof er niets gebeurd is? Ik weet niet of ik dat kan. Zou zij dat kunnen? Verdomme, waarom moet alles altijd zo moeilijk zijn? Gefrustreerd kleed ik me snel aan en ga naar de living waar ik hopelijk Yasmine tegenkom.

'Hey.' Ze staat in de keuken en zoals gewoonlijk is ze weer haar ontbijt aan het maken.

'Goedemorgen.' Ik ga met mijn hand door mijn haren omdat ik niet weet hoe ik me moet gedragen. Verder wordt er ook niets meer gezegd en begin ik nog zenuwachtiger te worden dan ik al was. Zou ik erover beginnen? Of moet ik doen alsof er niets gebeurd is? Ik weet niet wat ze wil. Misschien wou zeg gewoon even zien hoe het voelt om een vrouw te kussen, maar wilt ze er verder niets mee doen. Misschien betekende de kus niet evenveel voor haar als voor mij. Maar waarom zou ze me dan kussen als ze weet wat ik voor haar voel? De vragen die ik mezelf stel geven me een benauwd gevoel.

'Je ziet er bleek uit. Is alles wel oké?' Ik kijk haar verbaasd aan terwijl ik op de leuning van de zetel ga zitten met mijn hand op mijn voorhoofd.

'Euh, ja, het gaat wel.' Ze gunt me een glimlach en gaat vervolgens voort met het maken van haar ontbijt. Wat is ze zelfs aan het maken? Het lijkt uren te duren voordat ze klaar is en ze met haar bord aan tafel gaat zitten.

'Kom je eten? Ik heb ook ontbijt voor jou klaargemaakt.' Ik had niet eens door dat ze met twee borden naar de tafel ging. Ik lach en ga knikkend aan tafel tegenover haar zitten. Het spiegelei ziet er verrukkelijk uit en meteen grijp ik naar de pistolets die ze in een mand tussen ons heeft neergelegd. Is ze naar de bakker gegaan? Het is nog maar negen uur. 'Vind je het lekker?' Vraagt ze me. Ik knik terwijl ik het stukje spiegelei dat uit mijn mond hangt subtiel terug in mijn mond probeer te doen.

Vraag het haar gewoon. Verman je en vraag haar wat de kus van gisteren betekende. Ik probeer mezelf er toe te dwingen haar te vragen over gisteren, maar het lukt me niet. Ik probeer mijn mond vol te stekken met eten zodat ik niets kan zeggen.

'Ben je zeker dat alles wel oké is? Je doet echt heel raar.' Zeg het haar. Ik zucht en eet mijn mond leeg me voorbereidend op wat ik ga zeggen zonder gedwongen te klinken.

'Ik vroeg me af, euh...' Komaan, zeg het gewoon. Ze bijt heus niet, waar ben je zelfs bang voor? 'Ik vroeg me af hoe het nu verder moet na...' Voordat ik mijn zin kan afmaken vult Yasmine mijn zin verder aan.

'Gisteren?' Ik knik en kijk haar vol afwachting aan. 'Ik wil het echt wel proberen, maar je moet me beloven het rustig aan te doen. Ik ben net uit een relatie met Gilles en wil me niet haasten naar een volgende relatie.' Ik knik opgelucht, ik had verwacht dat ze me ging vertellen dat het niets betekende.

'Dat begrijp ik. Wil je vandaag iets gaan doen?'

'Ja, graag.' Ik kijk naar haar en zie dat ze moet lachen van mijn verlegenheid waardoor ik mij probeer te vermannen. Terwijl ik probeer na te denken over wat we kunnen doen vandaag neem ik mijn laatste hap van min spiegelei.