Hoofdstuk 4

99 5 0
                                    

Yasmine

Ik vind het appartement er net zo chic uitzien als de rest van het gebouw. Het ziet er ook netjes en gezellig uit en al snel heb ik het gevoel dat ik hier wel zou willen wonen. De meubels passen ook perfect bij het appartement waardoor ik al snel opmerk dat Fleur een goede smaak heeft. Het enige wat me tegenhoudt is haar karakter. Of toch hoe ze tegen me doet. Wil ik wel met zo iemand samenleven? Ik weet niet of ik me op mijn gemak zou voelen. In het algemeen ziet ze er netjes uit maar ik heb een voorgevoel dat ze ook de verkeerde vrienden heeft. Mijn moeder zou me vermoorden moest ze haar zien en weten dat ik zelfs nog maar overweeg hier te komen wonen. Maar het is het goedkoopste appartement van het lijstje die ik gisteren samengesteld heb. Ik ben bang dat ik er spijt van ga hebben als ik hier niet kom wonen. Ik kan mijn huurgenoot ook gewoon negeren. Het enige wat ik nodig heb is een goedkope slaapplaats die nog door de beugel kan en dit is het zeker. Daarom draai ik me om en lach naar Trevor die geduldig staat te wachten op een reactie van me. 'Ik zou hier graag willen komen intrekken.' Trevor's ogen beginnen te stralen en hij krijgt een mega grote glimlach op zijn gezicht waardoor ik blij ben met mijn keuze. Ook Fleur ziet er opgelucht uit wat me zeker ook deugd doet.

'Bent u zeker dat u niets anders wilt zien voordat u hier komt wonen?' Vraagt hij me. Ik schud mijn hoofd. Ik heb alles gezien wat ik moet zien en dat is het appartement zelf, mijn woonplek. Ik ben er zeker van dat als ik nog vragen heb ik die aan Fleur kan stellen.

'Dat is geweldig.' Zegt hij. Ik kijk naar Fleur die nog altijd een even grote glimlach op haar gezicht heeft staan.

'Dank je wel. Ik zou dit niet kunnen betalen als je hier niet kwam wonen dus echt, dank u.' Ik kan er niets aan doen dat er een grote glimlach op mijn gezicht komt staan. Het doet me goed om iemand te kunnen helpen. Zeker wanneer ik er zelf ook voordelen bij heb.

Trevor stapt naar het kleine ronde tafeltje dat in het midden van de living staat en gaat op een stoel zitten. Wanneer ik zie dat hij een stuk papier uit de binnenkant van zijn blazer haalt, neem ik zijn voorbeeld en ga tegenover hem zitten. Hij geeft me een stuk of tien papieren en legt uit dat dit het huurcontract is en waar ik allemaal mijn handtekening moet zetten. Zoals ik geleerd heb lees ik eerst het hele huurcontract aandachtig om zeker te zijn dat ik niet voor verrassingen kom te staan. Maar ik schrik wanneer ik de huurprijs op de onderkant van de laatste bladzijde zie staan:duizendtweehonderd euro per maand. Opzicht is dit niet erg veel maar het is zeker meer dan dat er op de site staat. Trevor moet mijn gedachten gelezen hebben want hij zegt: 'Dit moet je gedeeld door twee doen. Fleur betaalt de ene helft, jij de andere. Dan klopt het met wat er op de site staat.' Inderdaad. Op de site staat er als huurprijs zeshonderd euro wat exact de helft hiervan is. Ik lach opgelucht en onderteken het contract. Ik geef het terug aan Trevor en hij lacht opgelucht. 'Je kan hier intrekken wanneer je wilt. Ik zal jullie laten zodat jullie kennis kunnen maken. Als je me nodig hebt kan je me altijd contacteren op dit nummer of een mail sturen op dit mailadres.' Zegt hij wanneer hij me een kaartje overhandigt. Ik voel me net in een meeting en krijg daardoor een raar gevoel. 'Bedankt.' Zeg ik. Ik stop het kaartje veilig weg in mijn portefeuille zodat ik zeker ben dat ik het niet kwijtraak omdat er belangrijke informatie opstaat.

Wanneer Trevor het appartement uit is ontstaat er een ongemakkelijk sfeertje. Gelukkig zet Fleur de eerste stap door te zeggen dat zij al in haar telefoon de nodige informatie heeft staan over Trevor waardoor ik haar opgelucht bedank.

'Ik ben een onhandig persoon. Het is niet verstandig om zo een klein kaartje met belangrijke informatie aan mij te geven.' Lach ik. Ik ben blij dat Fleur mee moet lachen.

'Wanneer kom je hier wonen?' Vraagt ze me.

'Ik blijf momenteen in een motel dus het zou handig zijn moest ik hier meteen kunnen intrekken als dat oké met je is.' 'Natuurlijk. Kan je koken?' Ik knik en zeg dat ik vanavond zal koken.

'Ben je allergisch aan iets?' Vraag ik haar. Ze schudt haar hoofd en ik zeg net hetzelfde.

We ronden af zodat ik zo snel mogelijk terug naar het motel kan om mijn spullen te gaan halen om meteen in te trekken.

Because of HerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu