One More Night (Under Editing)

Chapter 8

Dedicated to xxYEYExx3

@xxYEYExx3

Stacy POV

"Buntis ka Stacy?!"

"Daddy."gulat kong anas habang nakatingin sa kanya na galit na galit sa akin.

"Sinong ama ng dinadala mo?!"pagalit niyang sigaw sa akin.

Nawala ang takot ko dahil sa pag-sigaw niya sa akin. Lagi naman siyang ganito sa tuwing may nagagawa akong mali eh. Ang sigawan ako na para bang hindi niya ako anak. Gusto ko din naman maramdaman na may ama ako dahil wala na akong ina na kumakalinga sa akin pero wala eh.

"It's none of your business."ayoko man maging bastos sa ama ko pero ayun yung sinabi ko sa kanya.

Nagagalit ako sa kanya dahil puro na lang mali ko ang nakikita niya. Yes mayaman nga kami pero hindi ako masaya. Kaya nga pinagsisiksikan ko ang sarili ko kay Laurence dahil gusto ko makaramdam ng pagmamahal sa kanya. Pero wala eh hindi niya masuklian yung pagmamahal na ibinibigay ko sa kanya.

"I'm your father and I have the rights to know who's the father of your child!"imbis na sagutin siya ay nilagpasan ko siya.

"Wag mo akonh binabastos pag-kinakausap kita!"hinila niya ang braso ko paharap sa kanya.

"Dad wag kang mag kunware na may pake ka sa akin! Alam nating pareho na ayaw mo sa akin!"natahimik siya sa sinabi ko. Tumawa ako ng mapakla... I knew it.

"Oh bakit natahimik ka dad? Totoo yung sinabi ko diba? Dad wag niyo akong sisihin dahil nabuntis ako! Kasi yung pagmamahal na dapat sayo ko naramdaman hinanap ko sa iba! Alam niyo po ba kung gaano kasakit na ipagpilitan ko ang sarili ko sa isang tao na ayaw naman sa akin?! Sobrang sakit Dad... sobrang sakit—"hindi ko napigilan na pumiyok.

"Stacy anak...hindi ko alam na ganyan na pala nararamadaman mo. Ginagawa ko lang naman to para sayo. Lahat ng pinaghihirapan ko ngayon lahat yun para sa kinabukasan mo."naging malumanay ang pagkakasabi niya nun.

"Dad hindi ko kailangan ng mga materyal na bagay. Ang kailangan ko ikaw... yung pagmamahal mo kasi dad wala na akong kinalakihan na ina na magmamahal sa akin. Ikaw na lang yun natitira sa akin pero binabalewala niyo ako. Napapansin niyo na lang ako pag may nagawa akong mali. Dad pati ba naman sayo magmakakaawa ako ng pagmamahal?"tuloy-tuloy na umagos ang luha sa mga mata ko.

Siguro nga iisipin ng ibang tao na isa akong malanding babae dahil nagpabuntis ako sa isang lalaking may nobya na pero ito ako eh. Nanlilimos na lang ako ng pagmamahal sa iba.

"Ni minsan hindi niyo ako tinanong kung kamusta na ba ako... kung may problema ba ako. Ni minsan dad hindi niyo ako binigyan ng pansin. I been needing you since I don't have a mother to loved me. It's just to much to asked if I want to talk to you? If I told you that I want to hug you even if in just a couple of second?"I can see a guilt in he's eyes. He's saying sorry while looking at me. But I keep myself strong to talk what I'm feeling right now. Gusto ko lang ilabas lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon.

"I know it's to much to ask but I'm your daughter dad... Anak mo ako at responsibilidad mo na gawin ang mga bagay na ginagawa ng isang ama."

"Stacy anak."nagbuntong hininga ito at niyakap ako ng mahigpit. "I'm sorry for shouting at you darling. I'm sorry for very thing I've done to you. Lumayo ako sayo dahil nakikita ko ang mommy mo sayo. Kaya napagdesisyunan ko na ibaling sa iba ang atensyon ko. Kasi habang nakikita kita diko maiwasan na sisihin ka sa pagkamatay ng mommy mo alam kong mali pero hindi ko maiwasan. Habang tumitingin ako sa mga mata mo naaalala ko kung paano tumingin ang mama mo sa akin."humiwalay siya sa akin at hinaplos ang mukha ko.