Special Chapter

1K 24 3
                                    

This chapter have a mature content

Stacy POV

"Sa tingin mo magiging masaya kayo? Kahit nakakulong ako sisiguraduhin ko pa rin na masisira ang buhay niyo." matalim na pagkakasabi sa akin ni Nicole. Sa lahat ng ginawa niya sa amin hinding hindi ko siya mapapatawad sa ginawa niya. Siya ang naging dahilan kung bakit nasira ang buhay namin na ngayon ay inaayos namin.

"Sa tingin mo ba magiging masaya ka sa ginagawa mo? Sinubukan mo na bang tumingin sa salamin? Sa ating lahat ikaw ang mas nakakaawa, bakit? Dahil hanggang ngayon nagmamakaawa ka pa rin na mahalin ng asawa ko. Nicole hindi pa ba sapat sayo na nawala ang anak namin ng dahil sayo? Isang inosenteng bata na nasa sinapupunan ko ang pinatay mo." mapakla siyang tumawa.

"Alam ko na dati pa na ikaw ang gusto ni Laurence pero hindi ako pumayag na mawala siya sa akin dahil ako ang nauna sa kanya. Ako ang unang nagmahal sa kanya kaya wala kang karapatan para sabihan ako niyan."

Ilang buwan na ba simula ng mahuli siya at makulong? Pero wala pa rin siyang pinagbago. Kung hindi siguro ako tinulungan ni Kevin malamang hanggang ngayon may trauma pa rin ako dahil sa ginawa nila sa akin. Pero unti-unti ko na yung ibinabaon ngayon dahil masaya na ako.

"Hindi mahalaga kung sino ang unang nagmahal sa atin sa kanya. Ang mahalaga kung sino ang mahal niya at kung sino ang dapat magparaya... at ikaw yun. Hindi kita mapapatawad sa ginawa mo dahil nawalan ako ng anak pero nandito ako para sabihin napagbayaraan mo lahat ng ginawa mo dahil yun ang nararapat. Wag mong takbuhan yung ginaws mo dahil baka sa huli ikaw lang ang masaktan. Wag ka ng umasa na mamahalin ka ni Lance dahil bubuo kami ng pamilya na sinira mo. Ikaw ang naging dahilan kung bakit naging duwag si Lance sa takot na masaktan ako ng dahil sayo lumayo siya sapat na siguro yung panahon at oras na nakasama mo siya kaya tama na. Hindi ka ba napapagod sa ginagawa mo? Sa huli ikaw lang ang talo." kitang kita ko kung paano bumagsak ang luha nito sa mga pisnge niya.

Hindi niya magawang tumingin sa akin kaya tumayo na ako mula sa pagkaka-upo ko siguro naman sapat na ang mga sinabi ko para tumugil na siya pero sa oras na may gawin ulit siya hinding hindi ako makakapayag.

"I'll take my leave now, you better stay healthy to suffer your sins." tumalikod na ako sa kanya naglakad na ako papalayo ng tawagin niya ako.

"Stacy."

Tumigil ako sa paglalakad pero hindi ako lumingon sa kanya. "Please, take good care of him." yun lang ang narinig ko sa kanya nang lingunin ko ito ay hawak hawak na siya ng pulis na nagbabantay sa kanya.

"I'll definitely do that." I whisper before I walk away. Having a conversation with her is too difficult for me, mahirap makalimut pero mas mahirap ang magpatawad. Bakit? Kasi lahat ng masasamang aalala unti-unti ding mawawala pero yung sugat na naiwan sa puso ko kahit kailan hinding hindi yun mawawala.

"Are you done?" napaangat ang ulo ko at nakita ko si Laurence na nakasandal sa kotse nito. Napangiti naman ako dahil ang gwapo niya sa lagay na yun.

"Why are you here? I taught you have meeting?" I asked then I kissed his cheeks.

He put his arm around my waist. "Hmm, pagkatapos ng meeting namin pinuntahan kita agad dito baka may gawing masama si Nicole sayo eh." mas lumawak ang pagkakangiti ko.

"Nah, nag-usap na kami at ok na kami kaya wag ka masyadong mag-alala...tara na?" tanong ko sa kanya napatango nama ito at giniya ako papasok sa kotse.

OUR kiss was so intense he message my boobs while he was kissing me. All I need to do is to moan and moan I can feel that I'm wet down there.

"Hmmm, Laurence." humiwalay siya ng konti sa pagkakahalik sa akin at kinagat kagat nito ang labi ko pababa sa leeg ko. Nakaramdam ako ng sakit pero mas lamang ang kiliting nararamdaman ko.

One More Night (Under Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon