One More Night (Under Editing)

Chapter 14

Stacy POV

Apat na taon na ang nakakaraan pero sariwa pa rin sa isip ko kung paano ako binaboy ng mga lalaking yun. Gusto ko pa rin ng hustisya para sa sarili ko at sa anak ko.

Nawala ang anak ko ng hindi ko man lang namamalayan. Sa apat na taon na yun hindi ko magawang makalimut hindi agad mawawala sa buong sistema ko ang nangyari.

Nagpapasalamat ako dahil nakaligtas ako sa trahedyang nangyari sa akin. Hindi ako nakalimut ng magising ako na ikinapapasalamat ko dahil gusto kong makulong ang mga taong gumawa sa akin ng masama.

Ilang taon akong nag tiis para hindi magpakita sa pamilya ko. Lalo na sa ama ko na alam kung nangungulila sa pagkawala ko.

Abala ako sa pagpipirma ng ilang documento na kailangan kung pirmahan ng bumukas ang pintuan at pumasok doon si Kevin Albro ang nag ligtas sa akin sa dagat. Nakita niya kung paano ako binaril at kung paano ako nahulog sa bangin. Laking papasalamat ko sa kanya na naitago niya ako ng tatlong buwan.

Tatlong buwan akong nacoma dahil sa pagkahulog ko sa dagat.

"I have a bad news."sabi nito agad na ikinaangat ng tingin ko.

"Spill it Kevin."umupo naman siya sa harapan ng table ko at may inabot itong envelop.

"Here see it yourself Nadine." Yes I'm Nadine Albro now pinalitan namin ang pangalan ko pinalabas din namin na mag-asawa kami ni Kevin. Madali lang sa kanya ang gumawa ng kwento dahil sinabi din niya na nacoma ako dahil sa isang car accident kaya hindi ako napakilala sa mga ama ko at iba pang tao na malapit sa akin.

Hindi ako tumutol doon dahil siya lang ang makakatulong sa akin. Sinabi ko din sa kanya na wala siyang pag-asa sa akin lalo na isa na akong maduming babae pero ipinaliwanag niya din sa akin na gusto niya lang akong tulungan at may nagugustuhan na ito hindi lang yun ang dahilan may mas malalim pa bukod doom. Dahil kay Laurence siya pa rin ang tinitibok ng puso ko at hindi na yun magbabago.

"Ok."tipid kong sagot saka kinuha ang envelop. Binuksan ko yun nilabas ko ang mga litratong nandoon.

Litrato iyon ni Nicole at Laurence na masayang kumakain sa harap ng maraming tao, meron din itong litratong nakaluhod habang may hawak-hawak na kahon ng singsing.

"As you can see Nicole and Laurence are engaged. So what's your plan?"kalmado kung inilapag ang litrato sa lamesa ko.

"I think it's time to go home Kevin. Besides I have a promise to full fill. I keep my promise anyway."tumaas ang sulok ng labi nito.

"So I will arrange our flight tommorow morning, I gotta go now."tumango ako sa sinabi niya pero bago ito makalabas ay bumalik ulit ito na parang may nakalimutan.

"I have a question Nadine."

"What question?" I asked, Kevin and I are good friends we didn't share room. We are free to do what ever we wanted to do. It's a chill relationship to the both of us and that's ok with me. I'm comfortable with this set up anyway.

"Are you ready to face him?"tinutukoy nito si Laurence.

"I'm born to be ready Kevin besides I'm not Stacy Montenegro anymore."

Nagkibit balikay ito sa sinabi ko."Whatever you say, byee don't wait for me ok? I have a dinner date."kumindat pa ito bago lumabas ng opisina ko.

Nailing na lang ako sa kanya. May nagugustuhan itong babae bago niya pa ako nakilala pero mas minabuti nito na tulungan ako kaysa sa kaligayahan niya. Nakausap ko na din naman ang babaeng mahal niya at naging ok naman kami.

Naipaliwanag ko sa kanya ang sitwasyon ko at naiintindihan niya ang kalagayan ko-namin ni Kevin.

Bibihira na lang ang mga babaeng ganon ang pag-uugali at masasabi kong swerte si Kevin dahil nakakilala siya ng ganong babae. Masaya ako para sa kanya pero ako kaya kailan sasaya?