Neredesin?

1.5K 124 21
                                    

İyi okumalar.💓💓

Depodan çıktığımız gibi okul yolunu tuttuk. Okula vardığımızda Ezgi ile benim olan odaya çıktık. Kapıyı kapattık ve yatakların üstüne oturarak konuşmaya başladık.

"Emir'in orada olmadığını bilmemize rağmen oradaki depoya gitmemiz onları kandırmak içindi. Siz de farketmişsinizdir ki güvenlik önlemleri Emir orada olmasa bile çok sıkıydı. Emir'in orada olmadığını bilmeseydim herhalde Emir'in gerçekten orada olduğuna inanırdım."

Kaan'ın ima etmeye çalıştığı şeyi hepimiz anlamıştık. Onun sözlerine ben devam ettim.

"Bu da demek oluyor ki Emir'in olduğu depodaki güvenlik önlemleri az önce gittiğimiz deponunkilerden kat kat fazla olabilir."

Bu sefer de Ezgi konuşmaya başladı.

"Sizin beni bulmanız çok kolay olmuştu. Emir'i bulmamız neden bu kadar kolay olmuyor?"

"Bunun cevabı çok basit aslında. Yaptıkları hatayı tekrar yapmamak istiyorlar. Ezgi'yi bulmamız kolay olmuştu. Ancak maalesef ki Ezgi güçlerini kaybetmişti. Şimdi ise Emir'i kolayca bulmamızı istemiyor olmalılar."

"Emir'in güçlerini almışmılardır sizce?"

"Büyük ihtimalle."

Hepimiz harekete geçmek gerektiğini biliyorduk. Ancak doğru zaman bugün değildi.

"Size bir arkadaşımdan bahsetmiştim. Hatırladınız mı?"

"Nehir miydi?"

"Evet o. Onunla konuşmam gerekiyor. Yarım saate dönerim."

"Tamam."

Hızlıca okuldan çıktım ve Nehirlerin evine giden bir otobüse bindim. Onların evinin önüne gelince indim ve kapıyı tıklattım. Nehir kapıyı açtığı gibi bana sarıldı ve beni içeri aldı. Odasına çıktığımız gibi ona herşeyi anlattım. Artık daha fazla saklayamazdım.

"Başak bu kadar şey yaşıyorsun ve bana anlatmıyor musun? Bu harika birşey. Tabii yaşadıklarınız pek de iç açıcı değil ama."

"Nehir gerçekten çok üzgünüm. Lütfen kusura bakma olur mu?"

"Pekala seni affediyorum. Demek kuzenim size böyle birşey yaptı. Emir'i kaçıranın gerçekten o olduğunu mu düşünüyorsunuz?"

"O olabilir de olmayabilir de."

"Başak pek emin değilim o kişi Emir midir ama dün Savaş bize gelmişti. Onu telefonla konuşurken duydum. Çok sinirli gözüküyordu. "Uysal kaçmış" diyordu karşıdaki kişiye."

Duyduğum karşısında çok şaşkındım. Uysal Emir'in soyadıydı. Kaçmış mıydı yani.

"Emin misin Nehir? Böyle birşey duydun mu gerçekten?"

"Elbette. Duymasam sana nasıl iletebilirim."

Ona sarıldım ve "sen harikasın" diyerek kapıya koştum. Ayakkabılarımı giyerken o da yanıma gelmişti.

"Sizinkilere selam söyle."

"Sende, görüşürüz."

"Görüşürüz."

Emir onların elinden kurtulmuştu demek ki. Ama nereye gidebilirdi ki. Ah Emir ah. Neredesin?

Yıldıza dokunmayı unutmayın lütfeen❤

ÖZEL GÜÇLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin