İyi okumalar. Medya your love ❤️
Arkadaşlarımın bana hazırladığı efsane doğum günü partisinden sonra evlere ayrılmıştık.
Yolda giderken amcamın dediklerini düşünüyordum. Daha doğrusu dedemin mektubunda yazanları... Şu ana kadar sadece hiçbir şeyin tesadüf olmadığını anlayabilmiştim. Ancak nasıl olduğunu anlayamamıştım. Eve geldiğimde kapıyı anahtarımla açtım. İçeri girdiğimde annemin uyumuş olduğunu gördüm. Muhtemelen çalışmış ve yorulmuş olmalıydı. Açık duran bilgisayarı kapattım ve bende üzerimi değiştirip yatağıma yattım. Kesinlikle benim de uykuya ihtiyacım vardı. Henüz beş dakika olmamıştı ki uykuya daldım.
Ertesi Sabah
Sabah kalktığımda giyindim, aşağı indim ve birşeyler atıştırıp okula doğru yola çıktım. Okula vardığımda odama gittim ve el çantamı sehpaya koydum. Yatakların olduğu bölmeye ilerledim ve ders programına baktım. Odadan çıkmak için arkamı döndüğümde çantamın uçtuğunu gördüm. Ne! Bir saniye uçmak mı? Kapıya doğru ilerlediğimde benden küçük gibi görünen bir çocukla karşılaştım.
"Bir dahaki sefere kapıyı kapalı tutmalısın. Bu arada ben burada yeniyim. Adım Burak. Ve az önce de gördüğün gibi telekinezi yapabiliyorum. Aynı zamanda toprağı kontrol ediyorum."
"Oh, tamamen benim hatam. Kafam biraz dalgın unutmuş olmalıyım. Güçlerin kesinlikle harika Burak. Umarım iyi bir ilerleme kaydedersin. Ben Başak. "
"Memnun oldum."
"Bende. Kaç yaşındasın Burak?"
"17 yaşındayım. Sen 18-19?"
"18"
"Anladım. Neyse ben dersime gitsem iyi olacak."
"Hey bekle. Muhtemelen toprak dersin vardır. Benim ilk dersim toprak. İstersen gel okulun kapısına bir bakalım. İsimler orada yazıyor. Böylece hangi dersin olduğunu anlamış oluruz."
"Pekala."
"Buraya nasıl geldin Burak?"
"Güçlerimi almaya çalışanlardan kaçıyordum."
"Ne! Sen ciddi misin? Onlarla bizde karşılaşıyoruz. Bizim düşmanımız onlar. Ve ayrıca acaba içlerinden birinin adının, Savaş olma ihtimali var mı?"
"Kesinlikle doğru söylüyorsun."
Aslında itiraf etmeliyim ki hiç şaşırmadım. Burakla yürümeye başladık. Sonunda okul kapısına gelmiştik. Listeye bakıp Burak'ın adını aradık ancak yoktu.
"Kayıt yaptırdın öyle değil mi?"
"Aa, hayır bilmiyordum."
"Hadi gel, kayıtlar müdürenin odasında yapılıyor."
"Tamam."
Leylak Hanımın odasına geldik ve kapıyı çaldık. Tam Burak için konuşmaya başlayacaktım ki kolumda bir el hissettim. Burak kolumu sıktı.
"Başak bir saniye gelebilir misin midem kötü oldu."
"Tamam. Hocam kusura bakmayın tekrar geleceğiz."
Leylak Hoca tuhaf tuhaf baksa da umursamadım. Dışarı çıktık ve kapıyı kapattık.
"Başak konuşmalıyız."
"Peki ya miden?"
"Onu öylesine söyledim, boşver. Bu kadın sizin okul müdüreniz mi?"
"Evet Burak. Neden ki?"
"Keşke olmasaymış."
Burak çok endişeli gözüküyordu. Niye öyle dediğini anlamamıştım ancak iyi bir şey olmadığı kesindi.
Yeni bir bölümle karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz. Oy ve yorum sayıları çok düşük. Hevesim kırılıyor. Lütfen her okuyanlar en azından oy versin. Çok ihtiyacım var. Önceki bölümde sınırı geçmemiş olmanıza rağmen bölüm attım. Lütfen bu bölüme güzel bir oy sayısı, yorum sayısı gelsin. Seviliyorsunuz.❤️
Yıldıza dokunmayı unutmayalım lütfen.♥️♥️♥️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖZEL GÜÇLER
FantasíaHerkes gibi normal, okula giden bir kız olduğumu düşünürdüm. Aslında hiç de öyle değilmiş. Böyle şeylerin sadece filmlerde olduğunu sanıyordum. Ta ki kendi gözlerimle görene kadar... Başak Kaya, kendi halinde annesiyle yaşayan bir kızdı. Ancak kendi...