One Month /Min Yoongi

2.0

Gifle aşk yaşayan tek ben olamam değil mi? 😍

Arkadaşlar bölüm gecikti sitemlerinizde haklısınız ama ruhen iyi değildim. O ruh haliyle kaç sefer bölümü yazmayı denedim ama hiç beceremedim. Şimdi bile zar zor yazabildim. Son olarakta bölümü hiç düzenlemeden atıyorum. Yanlışlar varsa kusura bakmayın artık 💜

Bu bölümü bir geçiş bölümü olarak düşünün 💜

Oy vermeyi ve yorum yapmayı eksik etmeyinn 😇

🌙 İYİ OKUMALAR 🌙

Jungkook:

Hastaneye adım atalı yaklaşık on beş dakika olmuştu ve Jin Hyung'la birlikte hemşirelerden Youra'nın kaçıncı katta olduğunu öğrenip merdivenlerden hızla yukarı çıkmaya başladık. Namjoon Hyung bizi daha onlar yoldayken aradığı için ve gidecekleri hastaneyi haber verdiğinden bizde evden çıkıp bir koşu buraya gelebilmiştik. Onlar doğal olarak bizden önce hastaneye gelmişlerdi ama aramızda çok uzun bir sürede olduğunu sanmıyorum.

Hemşirenin söylediği kata geldiğimizde büyük bir endişeyle uzun koridora bakınmaya başladık. Koridorun en sonunda bizimkileri ve doktor olduğunu tahmin ettiğimiz kişiyi görmemizle koşarak nefes nefese yanlarına vardık. Sadece anlık bir göz teması kurduğumuzda hepimiz tekrardan doktorun söyleyeceklerini dinlemeye başladık. ''Az önce yaptığımız test sonuçlarından gördüğüm kadarıyla hastamızın kanında uyuşturucuya rastladık.'' Doktorun söylediğine karşı şaşkınlıktan Jin Hyung ile ağzımız aralandığında diğerlerine baktım ama şaşkın bir ifadeden ziyade üzgün bir ifade yer alıyordu. Ya uyuşturucu verildiğini biliyorlardı ya da az çok tahmin etmişlerdi.

Bir anda kafama dank eden şeyle bizimkilerin arasında gözlerimi iyice gezdirdim ama bir kişi eksikti. V Hyung. Kafam duyduklarım yüzünden zaten fazlasıyla karışmışken şimdi onun olmayışı da içimde kötü düşüncelerin belirmesine neden oluyordu. Bakışlarım kuzenimi bulduğunda sanki ne düşündüğümü anlamış gibiydi ama odağını benden çekip tekrar doktorun yüzüne sabitledi. ''Geldiğimizde baygındı ya da uyuyordu her neyse. Uyuşturucu tam tersi bir etki göstermez mi normalde?'' Doktor başını iki yana salladığında ''Hayır.'' dedi. ''Uyuşturucu fazla verildiği zaman ya da fazla alındığı zaman kişide uyku yapar ve hatta bu ölüme sebep olur. Hastamızın kalbinin durma sebebi de tam olarak bu. Eğer ilk yardım müdahalesi yapılmamış olsaydı ne yazık ki onu kaybederdik.''

N-Ne? Youra'nın kalbi mi durmuştu? Her saniye yeni bir şey duyuyordum ve duyduklarım öylece buz kesmiş gibi yerimde kalmama neden olmaktan başka bir işe yaramıyordu. Dehşete düşmüştüm adeta. Hayatımda değer verdiğim insanlardan birinin kalbi durmuştu ve onu bir anlığına da olsa kaybetmiştim aslında. Bu gerçekten çok korkutucu. Bir şeyler sormak konuşmak istiyordum ama doktor buradayken sormaman gerektiğini de çok iyi biliyordum. Doktor gülümseyerek ''Şimdi bacağında ki kurşun yarası yüzünden ameliyata girmemiz gerek.'' dediğinde selam verip yanımızdan ayrıldı. Jin Hyung yanımdan sıvışarak bizimkilerin ortasına geçtiğinde üzüntü içinde ne oluyor dercesine ellerini iki yana açtı. ''Youra'ya uyuşturucu mu verdi o şerefsiz herif? Ve bu yüzden kalbi durdu öyle mi?'' Jimin onu onaylarcasına başını salladığında Jin Hyung ''İnanamıyorum.'' dedi. ''Peki onu kim tekrardan hayata döndürdü?''

Bakışlar kuzenimi bulduğunda Youra'nın hayatını kurtaranın o olduğunu anlamıştık ama bununla övgü toplamak ister gibi bir hali yok gibiydi. Çok yorgun görünüyordu. Yavaşça ameliyathanenin kapısına yaklaştığında sırtını duvara yaslayarak aşağı doğru yavaşça kaydı ve kalçasını soğuk betonla buluşturdu. Dizlerini de karnına doğru çektiğinde kollarını üzerine yerleştirdi ve elleriyle saçlarını sıkıca kavradı. Perişan görünüyor desem kimsenin bir itirazı olmaz sanırım. Bizim yanımızdan ayrıldıkları süre boyunca ne yaşadıklarını bilmiyordum ama sevgilisine uyuşturucu verilmiş olması ve üstüne kalbinin durması onun için çok zor olmalıydı. Şimdi yanına oturup onunla konuşmak isterdim ama kuzenimi tanıyordum. Kimseyle konuşmak istemediğini, sessizce sevgilisinin uyanmasını beklediğini biliyordum.