Scarlet's POV
"Can I go with you?"
Tanong sakin ni Yuri
"Yuri, we already talked about it"
Nai'stress kong sagot sa kanya.
Ilang beses na kasi naming napagusapan na maiiwan sya dito with my sister.
Kahit magkaaway kami ni Violet, kapatid ko pa rin naman sya kaya gusto ko pa rin ang makabubuti sa kanya.
Knowing na bumubuti ang lagay nya dahil kay Yuri, I'll give it to her. Kahit napapalapit na rin ako sa babaeng manika na to.
"But I want to be with you"
Malungkot nyang sabe
Di ko nalang sya pinansin at patuloy lang sa pag eempake.
Mamaya na kasi yung uwi ko.
Maya-maya lang ay narinig ko ang pagbukas at sara ng pinto.
Napalingon ako para tignan kung sino ang taong kakapasok lang.
It's Violet with her innocent look.
"Anong kailangan mo?"
Pataray na tanong ko sa kanya.
Yumoko sya bago magsalita
"Ate Scarlet, can I talk to you?"
Lahat ng pagtataray at inis ko ay nawala nalang ng parang bula ng tawagin nya akong ate.
My heart's melt.
Dahil dun, naalala ko ang mga panahon na tinatawag nya pa akong ate.
I've missed it
I've missed her
Dahan-dahan akong tumango
"Pwede ba'ng tayong dalawa lang?"
Request pa nya
Tumayo naman si Yuri at nagpaalam.
Before she leave, tinitigan ko sa with 'Don't-you-dare-na-makinig-o-makialam-sa-usapan-namin-look'
Tumango din naman sya
"Tungkol saan ang pag uusapan natin?"
I asked her bago umupo sa gilid ng kama, ganun din ang ginawa nya.
"About Yuri"
Panimula nya.
Napatingin naman ako sa kanya with confusion written on my face.
"She want to be with you ate... Let her"
Napailing ako sa sinabi nya.
"No Violet... I'm not born Yesterday para hindi mapansin na may pagtingin ka sa kanya. Alam ko'ng sa kanya ka masaya, at ayokong kunin sayo ang kasiyahan mo na yan"
Kahit magka kompitensya man kami sa lahat ng bagay, at the end of the day, magkapatid pa rin kami. At bilang ako ang mas nakakatanda saaming dalawa, ako dapat ang gagawa ng tama.
"Ikakasaya ko ba kung kapiling ko nga sya pero iba naman ang mahal nya.
Ikaw na rin ang nagsabe ate.. That you're not born Yesterday.. kaya alam ko na alam mo'ng may pagtingin din sayo si Yuri. She's happy to be with you than to stay with me.
Kaya kapag makita ko lang syang masaya sayo....masaya na rin ako."-Violet
She's right.
Napapansin ko rin na may gusto sakin si Yuri. At Inaamin ko na unti-unti na rin akong nakoconfused sa nararamdaman ko pero pilit ko itong dinedeny dahil baka mabasa nya ang isipin ko na yun.
I hold Violet's hand at mahina itong pinisil.
"Are you sure about this?"
Paninigurado ko.
Tumango naman sya bago sumagot.
"Yes ate. At payo'ng kapatid lang, wag mo'ng pigilan ang nararamdaman mo. You can't deny the fact na nagseselos ka sa tuwing pilit ko'ng inaagaw ang attensyon ni Yuri. kung paano ka magselos kapag nasakin ang attensyon nina mom at dada, ganun din ang nakikita ko every time na inaakit ko si Yuri sa harapan mo.
Ate, Be True..... Be Happy"
Napaluha ako sa sinabi nya.
Hindi ko ineexpect to, na magiging okay na kami ng kapatid ko. Sya pa mismo ang nag aadvice sakin na magpakatotoo.
Niyakap ko sya ng mahigpit.
"Thank you Violet, my bunsoy"
Bulong ko sa tenga nya.
Niyakap din naman ko nito pabalik.
"You're always welcome ate.
Hmm magbago ka na ok? Don't be such a brat na.
Di ka man natututukan ng parents natin, Pero alam ko'ng mahal ka nila. Mahal nila tayong lahat."
Kumalas ako sa yakapan namin saka tumango.
Tumayo na sya mula sa pagkakaupo sa aking kama.
"Labas na ako.... Anyway, pakisabi kay Yuri na wag na wag nya na akong puntahan dito. Saka na pag nakamove on na ako.
Baka mag bago pa isip ko"
Biro nya.
I just chuckled and waited for her to leave my room.
Nangmakalabas na sya, huminga ako ng malalim.
At last, ok na kami'ng magkakambal.
