Yuri's POV
"My queen"
Tawag ko sa kanya pero parang wala lang itong naririnig.
"My queen"
Still, di pa rin ako pinapansin. Nakatutok parin ang kanyang mga mata sa tv.
"My queen"
....
"My queen"
....
"My queen"
....
"My queen"
....
"My queen"
....
"My q--"
"Shut the fuck up Yuri! I'm watching"
Irita nyang saad. So cute!
"Ang sungit"
Bulong ko sabay halukipkip sa tabi nya.
"Narinig ko yun"
Sabi naman nito ng di pa rin ako tinatapunan ng tingin.
Akmang kukulitin ko na naman sya pero biglang tumunog ang doorbell.
Inilibot ko ang paningin ko baka sakaling nasa paligid lang ang mga barbie maids, pero wala ni isa sa kanila kaya ako nalang ang kusang bubukas ng pinto.
Ewan ko ba, pero pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko habang papalapit sa pinto, dahil sa di malamang dahilan.
Namamawis din ang mga palad ko. Anong nangyayari sakin?
.
..
.
I slowly open the door at bumungad sakin ang mga estrangherong mukha.
Isang matangkad na morenang babae at may buhat- buhat na batang babae.
I gasped when I saw the kid's face.
My world stop from turning.
Parang kiniliti ang puso ko sa tuwa ng makita ko ang batang iyon.
Parang pinabata lang na ako. She probably look like me.
With that thought, napaisip ako na....... baka anak ko ang batang ito.
Possible naman eh, pero ayokong pangunahan.
"Ikaw ba si Yuri?"
Tanong sakin ng babaeng morena.
Tumango lang ako habang titig na titig pa rin sa bata.
"Nasan si Scarlet?"
Hindi ko na sya sinagot pa at nilawakan ko nalang ang pagkabukas ng pinto.
"Pasok"
Pagkapasok nilang dalawa, , nginitian ko ang bata na sa ngayon ay matamang nakatingin sa akin.
My heart melted when she smiled back. Parang gusto kong tumalon sa tuwa sa ngiti nyang iyon.
I really feel something about this kid.
Nagsimula na namang mag isip ng kung anu-ano ang sarili ko.
.
"Ssaaaarrrriiii"
Isang tili ang nakapagbalik sakin sa realidad.
It's Scarlet, she's now hugging the kid on the other girl's arm.
Nagmukha tuloy silang nagyakapan ng morenang babae.
They're look like a family.
Simikdo ang selos sa buong sistema ko lalo na nung niyakap ng strangherang babae si Scarlet gamit ang malaya nitong kamay habang ang isang kamay naman nito ay buhat-buhat pa rin ang bata.
My fist circled all by it self.
Damn, I can't bare seing them on that position.
"Eherm"
I fakely cough pero wa epek pa rin. they're still hugging like they didn't see each other for a years.
Wala na akong nagawa pa kundi hintaying matapos ang moment nila.
After a million dacades, finally, they broke the hug at nag usap sandali.
Narinig ko ang pangalan ko na binanggit ng stranghera, pero di ko masyadong naririnig ang pinag uusapan nila, nagbubulungan ba naman.
Pero kitang-kita ko ang kaba na may halong saya, na rumirehesto sa mukha ni Scarlet. Na curious tuloy ako sa pinag uusapan nila.
"Eherm"
Pekeng ubo ko ulit.
Mukhang tapos na ang kanilang paguusap-- or should I say, pag bubulungan.
"Ahm... Yuri... This is Chleo, hmm a friend of mine."
Pagpapakilala nya sa morena.
Lumapit naman yung Chleo 'daw' sa dereksyon ko at nilahad ang kanyang palad para makikipag kamay, labag sa loob ko'ng tinanggap ito.
"Nice to finally meet you...Yuri"
May himig ng pagkabitter ang pagkasabi nya nito kaya tinapunan ko sya ng masamang tingin na agad nyang ginantihan ng matalim na tingin.
Tension is between the two of us, naputol nalang ang pagtititigan namin ng awatin kami ni Scarlet.
We composed our selves before facing Scarlet and the Kid.
"And Yuri.... This little kid is S-sari.. ah.. eherm...."
She took a deep breath before saying the last two words that made my whole world stopped.
.
.
"Our daughter"
