The Project Perfect

41: The project perfect

Allison

Darkness

It was the first thing that greeted me when I opened my eyes.

Where the hell am I?

The first question that came in my mind. I am surrounded by darkness I can't help but to feel like drowning in it.

"Blake? Blake!" I tried to make it  scream but it just bounced back. Echo. Eh? Nasaan ba ako? Kinulong ba nila ako?

"I'm hungry." ilang oras ba akong tulog at nagugutom na ako? One day? One month? Kinapa ko ang sarili ko. Bakit iba na ang damit ko? Ano tong damit na to? Basahan ba to? Sino nag-bihis sa akin? Anong karapatan niya para kuhain ang damit ko?

"Psst." shit. Is that a damn ghost? Am I dead? Oh my God.

"Where are you? I can't see you, dummy." inis na sabi ko. Hindi ba uso sa kanila ang ilaw? O wala lang silang pambayad?

"Malamang madilim eh." pabalang na sagot nito. Makita ko lang mukha nito babatukan ko talaga to.

"Bakit kasi walang ilaw? And where the hell am I?" tanong ko at tumayo. I think nasa isang kwarto ako na walang ilaw. Kama ata yung tinulugan ko. Malamig kahit walang bintana taray naka aircon.

"Nasa laboratoryo ka  binibini." ang deep naman.

"Eh? Anong ginagawa ko dito? I didn't signed any form to become a guinea pig or whatever." mataray na sabi ko at naglakad lakad. May pintuan kaya rito?

"You're Allison Montreux, right?" ang sikat ko naman. Pati prisoner ng forsaken place na ito ay kilala ako. Gaano katagal na ba siyang nandito?

"Uh? How did you know my name? And what are you? A girl or a boy?"

"Ako si Beverly Fox. Isa akong psychologist," doktor siya? Teka,

"And to answer your question, matagal ka na naming hinihintay na dumating, Miss Montreux." and as if on cue ay biglang nagkailaw ang kanina lamang ay madilim na silid. Napapikit pa ako dahil sa pagkabigla. When I have adjusted to the light I roam my eyes around the room.

"Ang ganda naman nito masyado para maging kulungan." I talked to myself. Malawak at magara ang disenyo ng kwarto. Puro ginto ang kulay ng mga kagamitan sa loob pwera nalang sa kulay puting pintuan. Banyo ata. Tapos mayroon ding malaking wardrobe sa tabi ng kulay ginto ring vanity.

"God I'm famished." I walked towards the gold door. I tried turn the knob but it's locked from the outside. God, gutom na ako ano ba. Tapos may nadaanan l salamin. What the hell is this dress? Kulay puting long sleeves na lagpas tuhod. Bumukas ang pinto at pumasok ang dalawang babae na nakasuot ng damit na pang-maid. Eh? Saang planeta ba ako napunta?

"Miss Montreux, handa na po ang tanghalian ninyo. Pagkatapos po niyong kumain ay magsisimula na po sila. Sundan niyo po ako." I followed her because I'm really hungry.

"How long was I asleep?" I asked awkwardly.

"It's been a day and a half since you arrived here, Miss Montreux." what the hell? Bakit wala pang nakakahanap sa akin? Anong silbi ng mga bantay ko kung hindi naman nila napigilan ang pagdukot sa akin doon sa party? At oo nga pala, everyone drank the alcohols that are mixed with sleeping pills. Should I be glad that I drank juice or not?

Blaze. Isa pa pala ang hayup na yon. Nasaan ba ito at ng mapatay ko na. Sigurado akong kasabwat siya ng mga kumuha sa akin at nagdala dito. I trusted that bastard only to be betrayed! If Blaze betrayed me then everything he said to me were all part of their plan to get me? Kaya pala ang dami niyang alam tungkol sa mga baliw na doktor. Kung bakit niya sinabi sa akin na dumating na ang oras. Ang kapal ng mukha niya na magsabing mag-ingat eh kasabwat din naman siya.