ASK FOR THE MOON (COMPLETED)

10

Ask for the moon 10

Halos mataranta naman ako dahil sa sinabi niya. Did he called me baby?

"B-baby?" Ulit ko.

Pilit akong lumalayo pero hindi niya ako hinahayaan. Gusto kong kumawala. Gusto kong makalayo kahit kaunting distansya sa kan'ya. Gusto kong 'wag masyadong mapadikit sa kan'ya dahil baka kapag tumagal pa ay bumigay ako sa mga mabulaklak na salitang sinasabi niya.

Mariin ko siyang tiningnan habang ang mga braso niya ay nakapulupot padin sa baywang ko. Nagsusumamo ang kaniyang mata na nakatingin sa'kin. He's not even drunk! Why he's already acting weird?!

He pouted "Just answer me, Didn't I told you that don't wear a freaking revealing dress like this?" Tanong niya.

Mas lalo niya pa akong nilapit sa kaniya at dahan dahan na ipinatong ang baba sa'king balikat. Sobrang lapit namin sa isa't-isa na parang isang kalabit lang sa'kin ay sasabog na ang puso ko.

"Huh?" Wala sa wisyo kong saad.

He took a deep breath and looked at me "Damn it," bulong niya. "Nevermind, Wala na din naman akong magagawa," Malambing na bulong niya.

"Hey...Why are you acting like this?" Curious kong tanong.

Kasi hindi naman siya ganito.

"I can't take it," bulong niya habang nakapatong padin ang baba sa'kin balikat. "Hindi ko na kayang makita ka sa malayuan.Kanina sinubukan kong tiisin na h'wag umaktong ganito. Two damn fucking weeks, baby...I tried to avoid you but I can't. I really can't," Malambing niyang saad.

Nanatili lang akong tahimik at hindi nagsasalita. I can't find any words to say! I'm speechless.

"Two damn weeks without hearing your voice, Two damn weeks without glancing at your smile, Two damn weeks without staring at your sparkling eyes. I can't take it anymore, Baby... I will never be," Seryosong paliwanag niya.

So he really do avoid me?!

"The first time I saw you, You already hooked my attention. Sa bawat oras na hindi kita nakikita nababaliw ako," amin niya. "And baby...The way you smiled at Ben? I want to punch him because I want my baby to smiled only at me,"

Nababaliw na ba talaga siya?!

"Excuse me? I'm not your baby and hindi mo'ko pagmamay-ari, Cyrus." Pagtatama ko.

May kaunti man sa'kin na nagbubunyi sa inaakto niya ay mayr'on ding hindi.

"Oh, My baby hurting me with her words," malungkot niyang sagot.

Pinalibot ko ang paningin natanaw ko ang mga kaibigan niya at kaibigan ko sa iisang gawi na nanonood sa'min at sabay-sabay na tumalikod sa'kin.

"T-truth hurts?" Natatawang tanong ko kahit na kinakabahan ako.

"Nah, I'm allowing you to hurt me because you're my baby,"

"Lasing ka ba? Hindi ka naman amoy alak bakit genyan ka?" Iritadong tanong ko.

Naiinis ako dahil kapag may sinabi pa siyang nakakapanlambot ng damdamin baka ay tuluyan na kong bumigay.

"Maybe?" Balik niya sa'kin. "Basta ang alam ko lang ay nalasing ako ng maamo mong mukha na umabot sa puntong hindi na'ko makapag-isip pa ng maayos, Baby. Nalasing ako ng isang ikaw na hindi ko alam kung makakabangon pa'ko," malumanay ang boses niyang saad.

"Stop it," Utos ko. "Kung balak mo'kong paglaruan then stop it. I'm not new in this field alam ko kung saan patungo 'yang mga pinagsasabi mo. So better stop," giit ko.