FIRTINA ADIMLAR (Tamamlandı)

6. Bölüm

Hasan amca nın atla yanıma doğru geldiğini görünce içimi büyük bir mutluluk kaplamıştı. At bana doğru yaklaştıkça içimdeki mutluluğun bir çığ gibi büyümesine engel olamıyordum.

Ama bir kere o ata bir daha binmeyeceğim demiştim. Nihayetinde bu ata olan sevgim yüzünden başıma birçok sorun açmıştım.

I ıh bir daha bu ata binemem. Hem annem duyarsa yine üzülür. Bir daha onun üzülmesini istemem.

Ama Hasan amca yanıma gelip ona binebileceğimi söyleyince başlangıçta itiraz etsem de ona binmeyi çok istedim ve daha fazla dayanamayıp Hasan amcanın yardımıyla onun sırtına bindim.

Hem bu sefer yanımda Hasan amca da olacaktı. O bana bir şey olmasına izin vermezdi. Bu kez gerçekten güvendeydim.

Ama sonra benim onun sırtına binmemle at bir anda Hasan amcayı geride bırakıp hızlanmaya başladı.

"Hasan amca kurtar beni." Diye bağırmaya başladım.

At öyle bir anda koşmaya başlayınca tedirgin olmuştum. Bir süre ağaçların arasında ilerledikten sonra ürkek bir şekilde arkama dönmeye çalıştım.

Sonuçta ilk defa ata biniyordum. Aslında ikinci ama birinci hüsranla sonuçlanmıştı.
Küçük bir çabanın arkasından nihayet arkama dönmeyi başarmıştım.

Döndüğümde Hasan amca çoktan gözden kaybolmuştu. Onun arkamda olmadığını görünce endişem artmaya başladı.

Ve ata sıkıca sarılmaya başladım.

"Dur artık inmek istiyorum. Lütfen dur."

Sanki söylediklerimi anlıyormuş gibi ona bağırmaya devam ettim. Ama faydası yoktu.

Başımı onun sırtına yaslayıp, ellerimle sıkıca boynuna sarıldım. Ve gözlerimi kapattım.

Bir süre sonra onun yavaşladığını hissettim. Gözlerimi açtığımda birçok ağacın etrafını kapattığı bir alana gelmiştik.

Ağaçların arasından geçtiğimizde ise karşımıza daire şeklinde kocaman boş bir alan çıktı.

Ve ortada büyük bir daire şeklinde masa ve üzerinde bir sürü yiyecek ve içecek vardı. Masanın etrafında da mavi plastikten sandalyeler vardı.

Masanın arka tarafında da ağaçların arasına büyük yazılarla bir şeyler yazılmıştı.

Bu mesafeden orada ne yazdığını göremiyordum. Sonra at biraz daha yaklaşınca kocaman harflerle İYİ Kİ DOĞDUN SAHRA yazısını gördüm.

Masanın ortasında da benim için hazırlanmış kocaman iki katlı çikolatalı pasta vardı. Pastanın üzerinde de yine iyi ki doğdun Sahra yazılıydı.

Sonra bir anda ağaçların arasından babam, annem, anneannem, Zeynep, Zehra teyzem, Fatih amcam ve Hasan amca ile Yasemin abla çıkıp, "iyi ki doğdun Sahra." Diye bağırmaya başladılar.

O an mutluluktan gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Sonra Hasan amca yanıma gelip beni atın üzerinden indirdi ve atın otlaması için onu bir ağaca bağladı.

Annem yanıma gelip,

"Kızım sürprizimizi beğendin mi?"

"Anneciğim şu an o kadar mutlu oldum ki ne söyleyeceğimi bilemiyorum."

Hemen anneme sarılıp yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. Onun arkasından yanıma babam gelip,

"Ee demek sonunda düşmeden ata binmeyi başardın ha." Deyip beni kocaman sardı.