Koridordaki pencereden Yadigar'ı görünce koşarak bahçeye inmeye başladım. Öğretmenimiz arkamdan nereye gidiyorsun diye bağırdı ama ben durmadan devam ettim. Ben giderken Zeynep' te arkamdan öğretmenimize açıklama yapmaya çalışıyordu.
Atın bana ait olduğunu öğrenen sınıftakilerde arkamdan koşarak gelmeye başladılar.
Okul kapısından bahçeye çıktığımda bütün öğrenciler toplanmış Yadigar a bakıyordu. Öğretmenler ise öğrencileri sınıflarına göndermeye çalışıyordu. Ama bu pekte bir işe yaramamıştı çocuklar Yadigar a yaklaşıp onu sevmeye çalışıyorlardı.
Yadigar ise neler olup bittiğinden habersiz kapana kısılmış gibi öylece etrafa bakınıp duruyordu. Yabancılardan pek hoşlanmadığı için onu buradan bir an evvel uzaklaştırmalıydım yoksa etrafında ki çocuklara bir zarar verebilirdi.
Toplanmış olan kalabalığı yarıp Yadigar ın yanına yaklaştım. Beni karşısında görünce çaresizce beni buradan kurtar der gibi gözlerimin içine mahsun mahsun bakıyordu.
Tam ona yaklaşacaktım ki arkadan bir öğretmen kolumdan tutup bana zarar verir diye geriye doğru çekti. Ona Yadigar ın benim atım olduğunu anlatmaya çalıştım ama beni dinlemedi bile.
Beni öğretmenin kolumdan tutup çektiğini görünce bir anda hırçınlaşıp üzerimize doğru gelmeye başladı. Kosunca herkes bir anda korkup etrafa dağıldı. Neyse ki kimseye bir şey yapmamıştı.
Bense hâlâ ona ulaşamıyordum. Bu kez de bütün öğrenciler üzerime koşmaya başladığı için arada kalmıştım.
Yadigar ın daha fazla sinirlenip birilerine bir şey yapmasına engel olmalıydım. Bir an kalabalığın arasından çıkmak için uğraşırken yanımdan hızla koşan bir cocuğun omzuma sert bir şekilde çarpmasıyla kendimi yerde buldum. Çarpmanın acısıyla bağırmaya basladım. Sesimi duyan Yadigar hemen yanıma gelip başıyla beni kaldırmak için harekete geçti.
Ama onu benim üzerime gelmiş bir halde gören öğretmenler bir şey yapar korkusuyla bağırmaya başladılar.
Zeynep ve Gamze öğretmen yanımıza gelip duruma el atmasalardı belki de şu an büyük bir sorun olacaktı. Aslında ben herkese durumu açıklamaya çalışmıstım ama bana kimse inanmadı ama onlarda haklılar tabii sonuçta bir at okula gelip herkesin uzerine koşuyor.
Gamze öğretmen atın sahibi olduğumu ve hemen babamı arayıp onu geldiği yere göndereceklerini söyledi.
"Sakin olun Sahra benim öğrencim dün kayıt oldu okula. O atta gerçekten ona ait yani merak etmeyin ona bir zarar vermez. Arkadaşının anlattığına göre Sahra o ata çok bağlı. Şimdi babasını arayacağım gelip onu götürmesi için. Herkes kaldığı yerden dev edebilir. Hadi çocuklar sizde doğru sınıfımıza gidin."
Herkes sınıflarına geçtikten sonra Gamze öğretmen babamı arayıp Yadigar ı götürmeai için ona söyledi.
Bense düştüğüm yerden doğrulup her zamanki gibi önce onun başını okşadım sonra ise boynuna sarılıp onu sakinleştirmeye çalıştım.
Gamze öğrenen bir süre babam gelene dek onunla birlikte kalmama izin verdi. Çiftlik buraya uzak olduğu için onu arka bahçeye çocukların onu rahatsız etmeyecekleri bir yere götürdüm.
"Gel bakalım Yadigar. Bugün ortalığı birbirine karıştırdın. Şimdi babam gelip seni alacak ve tekrar çiftliğe döneceksin. Ama yine yaramazlık yapmak yok tamam mı?"
Az sonra babam ve çiftliğin eski sahibi Akif amca Yadigar' ı almak için büyük bir kamyonla okul bahçesinden içeri gitmişlerdi. Herkes sonra ki derse girdiği için neyse ki şu an dışarı da kimsecikler yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FIRTINA ADIMLAR (Tamamlandı)
أدب المراهقينSahra' nın on yaşında gördüğü Yadigar isminde ki ata duyduğu sevgi onu ilerde bir jokey olmaya götürecek olan fitili ateşlemişti.