Terjemahan

549 33 5
                                    

Dia Lagi!

J.kr : Matur nuwun, Pak. Ditinggal mawon mboten napa-napa
I : Terima kasih, Pak. Ditinggal saja tidak apa-apa

J.kr : Nggih, Den. Mangke kula dibel mawon nek ajeng kundur nggih
I : Ya, Tuan. Nanti saya ditelepon saja kalau mau pulang

J.kr : Nggih. Ngatos-atos nggih, Pak
I : Ya. Hati-hati ya, Pak

J.ng : Pingin tak balang watu tenan ndase kuwi!
I : Pingin aku lempar pake batu itu kepalanya!

J.ng : ... Nembe wae dirasani. Rene, Le
I : ... Baru aja diomongin. Sini, Nak

J.ng : Nak Rizal, iki putraku sing mau tak omongke. Kuwi putuku sing wingi ting omahe Sampeyan
I : Nak Rizal, ini anakku yang tadi aku ceritain. Itu cucuku yang kemarin ke rumahmu

J.kr : Kula Rizal, Mas. Nyuwun ngapunten nembe ngertos keadaanipun Bapak
I : Saya Rizal, Mas. Mohon maaf saya baru tahu keadaan Bapak

J.kr : Mboten napa-napa, Mas. Kiyambakan mawon?
I : Tidak apa-apa, Mas. Sendirian saja?

J.kr : Mboten. Kalian anak kula. Nembe nunut ting wingking. Nah, itu dia
I : Tidak. Dengan anak saya. Sedang menumpang ke kamar mandi. Nah, itu dia

J.kr/ng : Niki putrane Bapa kalian Bu Sayuti. Nek sik niku kowe wis ngerti to? Niku wayahe
I : Ini anaknya Bapak dan Ibu Sayuti. Kalo yang itu kamu udah tahu kan? Itu cucunya

J.kr : Njih, Pak. ... Kula Yunggi, Pak. Putrane Pak Rizal
I : Ya, Pak. ... Saya Yunggi, Pak. Anaknya Pak Rizal

J.ng : Anak lelaki tapi kok ayu banget. Tak pek mantu wae po ya?
I : Anak lelaki tapi kok cantik banget. Aku jadiin menantu aja apa ya?

J.ng : Iki bocah ngedumel apa to jan-jane?
I : Ini anak ngedumel apa ya sebenernya?

J.ng : Ora mudeng?
I : Nggak ngerti?

Bule (?) Masuk Kampung

J.ng : Waton!
I : Sembarangan!

J.ng : Oh ngono. Saya ibunya bocah nyebahi ini. ... Kowe tak pek mantu ya. Gelem ya? Tapi anakku ya cuma satu ini. Ra ana liyane. Piye?
I : Oh gitu. Saya ibunya anak nyebelin ini. ... Kamu saya jadiin menantu ya. Mau ya? Tapi anakku ya cuma satu ini. Nggak ada yang lain. Gimana?

J.ng : Mbok pikir aku sudi po? Emoh ya! Mbok pikir aku ki ra payu po nganti gelem-geleme karo kowe?
I : Kamu pikir aku mau apa? Nggak mau ya! Kamu pikir aku nggak laki apa sampr mau-maunya sama kamu?

J.ng : ... Calon mantu ibu mung siji iki
I : ... Calon menantu ibu cuma satu ini

J.ng : Haduh, Yung!
I : Aduh, Mama!

J.ng : Eh, putuku! Rene, Le!
I : Eh, cucuku! Sini, Nak!

J.ng : Alhamdulillaah wis mendingan. Kamu kok bisa ikut ke sini? Bolos kerja po?
I : Alhamdulillaah sudah baikan. Kamu kok bisa ikut ke sini? Bolos kerja ya?

J.ng : Ho'oh ya. Jaman saiki ra mudeng aku gawean kaya ngono
I : Iya ya. Jaman sekarang nggak ngerti aku kerjaan kayak begitu

J.ng : .... Nginep ning omahe sik telung dina. Ngewangi karo bagi-bagi ilmu nggo cah-cah kampung
I : ... Nginep di rumahnya dulu tiga hari. Bantu-bantu sekalian bagi-bagi ilmu buat anak-anak kampung

J.ng : Mbok pikir kandang sapi?
I : Kamu pikir kandang sapi?

J.ng : Mung arep nguyuh wae repote tenanan
I : Cuma mau pipis aja repotnya setengah mati

Sekolah Kampung

J.ng : Sapa kowe?
I : Siapa kamu?

J.ng : Sapa iki, Mas?
I : Siapa ini, Mas?

J.ng : Kuwi sapa, Mas? ... Kok isa ning kamarmu? ... Yangmu pa, Mas? ... Deknen gak isa basa Jawa po piye?
I : Itu siapa, Mas? ... Kok bisa di kamarmu? ... Pacarmu ya, Mas? ... Dia nggak bisa Bahasa Jawa apa gimana?

J.ng : Meneng sik! Le ku njawab piye nek kowe mung ngerocos ra mandeg-mandeg?
I : Diem dulu! Aku mau jawab gimana kalo kamu ceriwis terus nggak berhenti-berhenti?

J.ng : Kuwi bocah, aku ra tau ngerti jenenge, manggon ning kene telung dina. Aku dewe rung ngerti alesane. Aku ngertine biyen mbahe sing nyekolahke bapakku
I : Itu anak, aku nggak pernah tahu namanya, tinggal di sini tiga hari. Aku sendiri belum tahu alasannya. Aku tahunya dulu mbahnya yang nyekolahin bapakku

J.ng : Njuk Mas Gi turu karo Pakdhe?
I : Terus Mas Gi tidur sama Pakdhe?

J.ng : Ho'oh. Lha ning endi meneh? Ning kandang sapi?
I : Iya. Lha di mana lagi? Di kandang sapi?

J.ng : Sapa ngerti pingin ning kono, Mas. Eeehhh...ampun, Mas. Mung gojeg. Piss, Mas. Hehe!
I : Siapa tau mau di situ, Mas. Eeehhh...ampun, Mas. Cuma bercanda. Peace, Mas. Hehe!

J.ng : Terus arep mbok jak ning sekolah nggo ngapa?
I : Terus mau kamu ajak ke sekolah buat apa?

J.ng : Embuh. Bapak wingi ngendika kon ngejak ning sekolahan. Kon sinau tentang budayane karo bahasane. Deknen ki ra tau urip ning kene
I : Nggak tau. Bapak kemarin minta ngajak dia ke sekolah. Biar belajar tentang budayanya sama bahasanya. Dia itu nggak pernah hidup di sini

J.ng : Ning endi sak durunge?
I : Di mana sebelumnya?

J.ng : Embuh. Males takon
I : Nggak tau. Males nanya

J.ng : Asu!
I : Anjir!

J.kr : Nggih, Pak. Monggo. Matur nuwun sanget
I : Iya, Pak. Silakan. Terima kasih banyak

J.ng : Iiihhh...kesel banget rasane. Pingin tak jenggut rambutmu kuwi ngerti ora?
I : Iiihhh...capek banget rasanya. Pingin aku jambak rambutmu itu tau nggak?

Roman PicisanTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang