ေနာက္ ၂ ရက္ၾကာေသာအခါ...
ေ႐ွာင္းက်န္႔လည္း လက္ေမာင္းက ဒဏ္ရာနဲ႔
ခါးနာတာလည္း ေပ်ာက္သြားၿပီ။
ထို႔ေၾကာင့္ နန္းေတာ္ျပန္ရန္ ရိေပၚကို
ႏႈတ္ဆက္ရေတာ့မယ္။
မႏႈတ္ဆက္ခ်င္ေသးေပမဲ့လည္း
ႏႈတ္ဆက္ရေတာ့မည္။
ေနာက္ အခ်ိန္တစ္ခုေရာက္ရင္ေတာ့
ျပန္ေတြ႔ခ်င္ပါေသးတယ္ အျဖဴေရာင္ေကာင္ေလး...
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရိေပၚကို ႏႈတ္ဆက္ရန္ စကားစလိုက္သည္။
" ရိေပၚ "
လို့ ေခၚလိုက္ေတာ့ အဝတ္ေတြကို ေရစိမ္ေနရင္း
ရိေပၚ က သူ႔ကို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။
" ဘာေျပာမလို႔လဲေကာ "
သူ ဘယ္က စေျပာရင္ေကာင္းမလဲ
နန္းေတာ္မွာဆို အခ်ိန္တိုအတြင္း
အမိန္႔တစ္ခုကို မွန္ကန္စြာမိန္႔ႏိုင္ေပမဲ့
ဒီေကာင္ေလးကို ႏႈတ္ဆက္ဖို႔က် စကားလံုးေတြ
ထြက္မလာ ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း မႏႈတ္ဆက္ခ်င္
ေသးတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္မည္၊၊ ဒီရက္ပိုင္းေလး
အတြင္းမွာပင္ သူ အျဖဴေရာင္ေကာင္ေလးကို
သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိသြားတယ္။ မရင္းႏွီးတဲ့ သူေတြကိုဆို
စကားသိပ္မေျပာတဲ့သူဟာ ရက္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာပဲ
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကယ္ခဲ့တဲ့ သူျဖစ္တာေၾကာင့္လားေတာ့ သူလည္း မသိ။
" ဟို ကိုယ္ ျပန္ေတာ့မယ္
အဲ့ဒါ ရိေပၚကို ႏႈတ္ဆက္မလို႔ "
ထိုအခါ ရိေပၚက စိမ္ေနတဲ့အဝတ္ကို
ေရဖလားထဲ ျပန္ထည့္လိုက္ၿပီး
သူ႔ေ႐ွ႕ လာရပ္လိုက္သည္။
" ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္မွာလဲ ေကာ "
" ညေနေလာက္ ျပန္ျဖစ္မယ္
အရာရာ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ရိေပၚ
ဟိုသားအမိကိုလည္း ေတာ္ရံုပဲ
သည္းခံ "
" အင္း...
ညေန ေတာစပ္ကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ
ျမင္းေက်ာင္းရင္း "
" ဟုတ္ပါၿပီ "
ညေန ေရာက္ေသာအခါ...
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ရိေပၚ ျမင္းႏွင့္
သူ႔ကို ေတြ႔ခဲ့သည့္ ေတာစပ္သို႔ ပို႔ေပးလိုက္သည္။
ေတာစပ္ေရာက္ေတာ့
ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဟန္တူသည့္
လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ရဲမက္ဝတ္စံု ဝတ္ဆင္ထားတဲ့
လူတခ်ိဳ႕ကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
ဘယ္သူေတြလဲေတာ့ သူမသိေပမဲ့
ျမင္းေပၚက ဆင္းသြားတဲ့ ေကာကို
ထိုလူမ်ားက အ႐ိုေသေပးေနၾကသည္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုလည္း ၾကည့္ၿပီး
ေတာထဲကိုလည္း စူးစမ္းတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔
ၾကည့္ေနတဲ့ ရဲမက္ေတြကိုေတာ့ သူခပ္လန္႔လန္႔
ျဖစ္ေနသည္။
ေကာက ေ႐ွာင္းတိုင္းျပည္ကမလား
ထိုရဲမက္ေတြကလည္း ေ႐ွာင္းတိုင္းျပည္ရဲ႕
ရဲမက္ေတြေပါ့ ။ ပါး မဆံုးမီက သူ႔ကို ေျပာဖူးေသးသည္။
ေ႐ွာင္းတိုင္းျပည္က လူေတြနဲ႔ မပတ္သက္မိေစနဲ႔တဲ့ေလ ။
ေတာင္းပန္ပါတယ္ပါး...
