ရိေပၚ အိပ္ေနရာမွ ႏိႈးလာၿပီး
ထဖို႔လုပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ဖက္တြယ္ထားတဲ့
ေ႐ွာင္း႐ွန္႔၏ လက္ကို ေျဖးေျဖးေလး ပယ္ခ်လိုက္ၿပီး
ကုတင္ေပၚက ဆင္းလိုက္သည္။
အခ်ိန္အားျဖင့္ေတာ့ မနက္ ၁ နာရီခန္႔ ျဖစ္ေနၿပီ။
နန္းတြင္းထဲမွာလဲ အပ္က်သံပင္ မၾကားရေအာင္
တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
ရိေပၚ သန္႔စင္ခန္းဘက္ ထြက္လာၿပီး
ကိစၥၿပီးေသာအခါ ျပန္ထြက္လာသည္။
ရိေပၚ အေဆာင္ဘက္ ျပန္သြားဖို႔အလုပ္
ေလေျပေလးေတြႏွင့္အတူ ပါလာတဲ့
သင္းပ်ံပ်ံ့ ပန္းနံ႔က သူ႔၏ စိတ္အာရံုကို
ဆြဲေဆာင္လြန္းေနသည္။
သူသတိမထားမိခင္ ပန္းနံ႔ရတဲ့ ေနရာသို္႔
ေလ်ွာက္လာရင္း နန္းေတာ္ ထြက္ေပါက္ေနရာနားသို႔
ေရာက္လာသည္။
သူ ေလ်ွာက္ေနရင္း ဂိတ္ဝမွာေစာင့္တဲ့ ရဲမက္ ၂ ေယာက္က
ေသြးအိုင္ထဲတြင္ လဲေနၾကၿပီး အသက္လည္း ရိွေတာ့မည္ပံုမေပၚ။
သူ တစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မည္ကို သိတာေၾကာင့္
အေဆာင္ဘက္ အျမန္ျပန္ေျပးမည္အလုပ္ ...
" ဝွစ္... ! "
ဆိုတဲ့အသံႏွင့္အတူ သူ႔လက္ေမာင္းကို
ေဖာက္ဝင္လာတဲ့ ျမႇားတစ္စင္း ေၾကာင့္
ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႔သြားၿပီး ခနၶာကိုယ္လည္း
ယိုင္က်သြားသည္။
မ်က္လံုးမမွိတ္ခင္ သိလိုက္တာက
သူ႔ကို လူတစ္ေယာက္က ေပြ႔လိုက္တယ္။
ထို႔ေနာက္ တစ္ေနရာသို႔ အျမန္ေခၚသြားသည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ႏိုးလာေသာအခါ
သူ႔ရဲ႕ေဘးတြင္ ရိေပၚကို ၾကည့္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ရိေပၚကို မေတြ႔ ။
ထို႔ေၾကာင့္ အိပ္ရာမွ အျမန္ထလိုက္ၿပီး
ေနရာအႏွံ႔လိုက္႐ွာေနသည္။
ရဲမက္ေတြနဲ႔ နန္းတြင္းသူမ်ားကို ႐ွာခိုင္းေတာ့လည္း
မေတြ႔။ ရိေပၚမွာ နန္းေတာ္ကိုေတာင္
ေနရာအႏွ့ံေရာက္ဖူးတာ မဟုတ္ ၊ က်န္ေသာေနရာကို သြားဖို႔ေတာ့ လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ သူသိသည္။
ရင္ထဲတြင္လည္း ပူေလာင္ေနၿပီး စိုးရိမ္မႈကလည္း အျမင့္ဆံုးသို႔ ေရာက္ေနၿပီ။
" ေ႐ွာင္းက်န္႔.. .မင္းသားေ႐ွာင္းက်န္႔ "
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေျပးအလႊားျဖင့္ သူ႔ဆီေျပးလာေနတဲ့
ဝမ္နင္...
