ရိေပၚ ေ႐ွာင္းဘုရင္ကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး
ရြာသားေတြကို ထားတဲ့ ေနရာသို႔ သြားလိုက္သည္၊၊
သူ႔ကို ျမင္ေတာ့ ရြာသမ်ားက ဝမ္းသာအားရျဖင့္
" ရိေပၚ...ရိေပၚ မင္းငါတို႔ကို လာကယ္တာေပါ့ "
" ဟုတ္ အားလံုးအဆင္ေျပတယ္မလား "
ထိုအခါ က်င္ဟာရင္မွ
" ေျပပါတယ္ ခုလိုလာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားဘူး
ေက်းဇူးပဲ a"
" ရပါတယ္ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ခမည္းေတာ္ဆီသို႔ ထြက္လာလိုက္သည္။
ရြာသားေတြကို လႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုရန္ ပင္။
" ခမည္းေတာ္ "
"ေျပာ သားေတာ္ "
" ရြာသားေတြကို ဘယ္လို လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားထားလဲ "
" ဘာလုပ္ရမလဲ ဆိုတာ ခမည္းေတာ္ စဥ္းစားထားၿပီးသားပါ
သူတို႔ေတြကို လယ္ကြၽန္လုပ္လိုက္မယ္ေလ
သားေတာ္ ေခၚလာတဲ့ကေလးေလးကိုေရာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "
" လယ္ကြၽန္ လုပ္ဖို႔ ဒါေတာ့ မသင့္ေတာ္ပါဘူးခမည္းေတာ္
သူတို႔ေတြက လူေတြပါ ...
ကေလးေလးကိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕မား လြတ္ေတာ့မွပဲ ျပန္ထည့္ေပးလိုက္မယ္ "
" သူ႔ရဲ႕မားက လြတ္ဖို႔လမ္းမရိွေတာ့ဘူး
တကယ္လို႔ သားေတာ္ ရြာသားေတြကို
လႊတ္ေပးေစခ်င္ရင္ေတာ့ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ဆနၵကကို
ျဖည့္ဆည္းေပးရမယ္ "
" ဘာမ်ားလဲ ခမည္းေတာ္ "
"ခမည္းေတာ္ ၾကင္ယာေတာ္ နဲ႔ လက္ဆပ္ရမယ္ "
" ဟမ္... "
" လက္မခံလည္း ရတယ္ ရြာသားေတြကို
လယ္ကြၽန္ပဲ လုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ စဥ္းစားေနမိသည္။ သူသာ လက္မခံရင္
ရြာသားေတြက လယ္ကြၽန္ျဖစ္မည္။ သူ႔ရဲ႕ အသက္ေက်းဇူး႐ွင္၏ ရြာသားေတြကိုေတာ့
လယ္ကြၽန္အျဖစ္မခံႏိုင္ေပ။ ဒါေၾကာင့္ သူလက္ခံလိုက္မည္။
သို႔ေပမဲ့လည္း တကယ္ခ်စ္တဲ့သူကိုပဲ ၾကင္ယာေတာ္ေနရာ
ထားေစခ်င္မိသည္၊၊
- ကိုယ္တို္႔ေတြ ျပန္ေတြ႔ၾကရင္ ပိုင္႐ွင္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ပါလား
အျဖဴေရာင္ေကာင္ေလးေရ...
" သားေတာ္ လက္ခံပါမယ္ "
" ရၿပီ ၾကင္ယာေတာ္ပါ လက္ခံရင္
အျမန္ အခမ္းနားနဲ႔ ခ်ီးေျမႇာက္ရမယ္ "
