Serkan uyanıp aşağıya indiğinde evde kimsenin olmadığını hazırlanan kahvaltıdan anladı..Masanın yanına gittiğinde bir not buldu..Güneydendi..
"Kardeşim ben kaçtım..Masayı ben hazırladım demek isterdim ama o kadar vaktim yoktu..Selvi hazırladı..Hazırladıktan sonra da gönderdim onu..Siz rahatınıza bakın,dinlenin..Gelince görüşürüz.."
Gülümsedi Serkan..Kendi kendine teşekkür etti Güney'e..Bir yere oturup bekledi sonra da..
On beş dakika sonra Eylülde inmişti salona..
Eylül:Serkan ?
Serkan:Günaydın canım..
Eylül:Günaydın..Güney yok mu ?
Serkan:Yok,okula gitmiş o..
Eylül:Anladım..
Serkan:Gel otur,kahvaltı yapalım beraber..
Başını sallayıp Serkan'ın karşısına oturdu..Serkan da çayları doldurmak için mutfağa geçti..
Güney okula geldiğinde kızlarla kantinde buluştu..
Songül:Güney bak doğru söyle..Eylül iyi değil mi ?
Güney:Sarsılmış işte kız..Garip garip konuştu önce..Susturdum falan ama bilmiyorum yani..Uyuyorlardı ben çıkarken..Dün sayfanın adminiyle konuştum.Onu takip eden herkese toplu mesaj attı..Gerekirse herkesle tek tek konuşuruz..Eylül'ün yanında oluruz.
Cemre:Ya,çok sağol Güney..
Kader:Pislik Defne ya! Kızın sorunu yetmiyormuş gibi bi de ne yaptı..
Güney:Neyse,o da cezasını aldı ya..
Songül:Daha beter olsun pislik !
Eylül ve Serkan kahvaltı yaparken ikiside kendi içinde savaşıyordu..İkisinin de konuşmak istediği bir şey vardı..Serkan'ın ki belliydi de,peki ya Eylül ne konuşacaktı Serkanla ?
Serkan:Eylül..
Eylül:Serkan..
İkisi de aynı anda birbirlerinin isimlerini söyleyince gülümsediler..
Serkan:Sen söyle önce..
Eylül:Yok..Önce sen söyle..Ben sonra söylerim..
Serkan:Peki..Şey..Bak ben bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum..Geceden beri de düşünüyorum..Yanlış anlamanı da istemiyorum çünkü bunu tamamen çok istediğim gibi yapmak istiyorum..
Eylül:Serkan,sakin olur musun ? Seni dinliyorum..
Serkan:Tamam ama bak kestirip atmak yok..Ya da kızmak..
Eylül:Tamam canım,hadi..
Serkan:Ben seninle nişanlanmak istiyorum Eylül..Biliyorum çok erken,daha lise üçe gidiyoruz..Yakında dört olacağız ama..Ben zaten aylar öncesinde de söylemiştim sana 18 olduğumuzda seninle evlenmek istiyorum diye..
Eylül şok..
Serkan:Bir şey söylemeyecek misin canım ?
Önce gözleri doldu Eylül'ün..Sonra da ağlamaya başladı..Serkan da endişelenip Eylül'ün yanına sandalyeyi çekip ellerini tuttu.
Serkan:Yanlış bir şey mi söyledim ? Üzdüm mü seni ? Ben..Böyle birden..
Eylül:Sen bana evlenme teklifi mi ettin biraz önce ?
Biraz buruk,biraz mutlu bir şekilde..
Serkan:Hayır..Evet..Off,niye konuşamıyorum ben ? Tabiki o da olacak,evleneceğiz ama zamanı gelince..Ben sadece şimdi hayatımın sonuna kadar senin yanında olduğumu bilmen için,yalnız olmadığını bil diye..Belki biraz mutlu olursun diye..
Eylül ağlayarak Serkan'a sarıldığında Serkan şaşırmıştı..O da Eylül'e sarıldı..
Serkan:Şimdi bu ne demek ? Kabul ediyor musun ?
Eylül:Evet..
Serkan:Gerçekten mi ?
Eylül:Ben sadece senin yanında kendimi güvende hissediyorum Serkan..Sen yanımdayken hiçbir şey olmayacak gibi..
Bu kez Serkan sarıldı Eylül'e..Sonra da saçlarına öpücük bıraktı..
Serkan:Hep yanındayım,hep..
Geri çekildiklerinde Serkan Eylül'ün yüzünü avuçladı..
Serkan:Kabul etmeyeceksin diye çok korktum..Seni çok seviyorum..
Eylül:Seni çok seviyorum..
Serkan:Sen bana ne söyleyecektin aşkım ?
Buz gibi oldu Eylül..Nasıl söyleyecekti ki şimdi bu olayın üstüne ? Bütün mutluluğu sönüvermişti..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİDEN BAŞLAMAK
Novela JuvenilAnnesinin açtığı yaraları sevdiği adamla sarabilir mi Eylül ?