YENİDEN BAŞLAMAK

Söylemek

Güney geldikten sonra biraz daha kalıp çıktılar evden..Serkan Eylül'ü yurda bırakmış,kendisi de eve geçmişti..Eylül yurtta kızlarla birlikte oturuyordu.

Songül:Off,korkuttun kızım bizi..Ya kız telefonu açmasaydı ? Ne yapardık biz..Aklımızı kaybedecektik..

Eylül:Bir şekilde gelirdim yine kürkçü dükkanına..Tabi yine bir yerd-

Kader:Ne demek şimdi bu ?

Eylül:Hiç..Ben yatıyorum kızlar..Size iyi oturmalar..

Meral:Canısı,saat kaç daha..Niye erkenden uyuyorsun ki ? Hem kaç gündür konuşamıyoruz..

Eylül:Uykum var Meral..Konuşuruz sonra yine..İyi geceler..

...

Eylül Serkan'a söz verdiği için sabah uyanıp okul için hazırlanmıştı..Kahvaltının ardından kızlarla yurttan çıktığında Serkan kapıda bekliyordu..

Eylül:Serkan ?

Serkan:Günaydın canım..Beraber gideriz diye düşündüm..Günaydın kızlar

Kader:Günaydın Serkan..

Meral:Bu niye sırıtıp duruyor?

Serkan:Eylül ? Söylemedin mi ?

Eylül:Beraber söyleriz diye düşündüm..

Songül:Neyi ? Nooluyo ?

Serkan:Eh,okulda söyleyelim öyleyse..Güneyle Cenkte olur..

Meral:Ama ben merak ederim..

Serkan:Hiç uğraşma Meral..

Meral:Peki peki..

Eylül ve Serkan önden yürürken Serkan sürekli bir şeyler anlatıyor,Eylülde Serkan'ı dinliyordu..Serkan'ın neşeli hali,nişan için planlar kurması Eylül'ün hoşuna gidiyordu..Ama bir yandan da canı yanıyordu..Zaman geçtikçe Serkan daha da hevesli olacak,nişan için planlar yapacaktı..Birden aklındakileri söyleyiverdi Eylül..

Eylül:Söylemem lazım..Böyle olmaz,söylemem lazım..

Serkan:Neyi canım ?

Eylül:Ne neyi ?

Serkan:Söylemem lazım falan dedin..Ne söyleyeceksin bana ?

Sustu Eylül..

Serkan:Eylül,bak dünde aynı şeyi yaptın..Garip garip konuştun..Ne söyleyeceksin bana ?

İkisi durunca arkadan gelen kızlarda durmak zorunda kaldılar..Neler olduğunu anlamaya çalışıyorlardı..

Songül:Ne oluyor ? Niye durdunuz ? Derse geç kalacağız ulan..

Serkan:Bir dakika Songül..Eylül..Sana bir şey sordum.

Eylül:Ben..

Cemre:Eylül iyi misin ? Ya,ne oldu ?

Serkan:Anlamaya çalışıyorum.Eylül,söyle hadi..

Eylül:Karşımda böyle planlar yaparken kolay mı sanıyorsun Serkan ? Anlattıkların benim hayal edemeyeceğim kadar güzel şeylerken,ne yapacağımı bilmiyorum tamam mı ?

Serkan:Nişanlanmaktan mı vazgeçtin ? Onun için mi bu hallerin ?

Meral:Ne ! Ohaa..Nişanlanacak mısınız ?

Serkan:Meral sus !

Meral:Pardon..

Eylül:Hayır..Hayır,asla..Ben seni çok seviyorum..

Serkan:O zaman ne ? Ne söylemek istiyorsun ?

Eylül:Ben..Ben hastayım Serkan..

Flashback,iki gün önce

Eylül öfkeyle yurttan çıkıp gitmişti..Planı annesine gidip yine karşısına geçip hesap sormaktı..Çok öfkeliydi..Her gün yeni bir şeyle uyanmaktan yorulmuştu..Bunun tek sorumlusu da annesiydi..Yolun yarısına gelmeden meydanda bayılıp kalmıştı..

Kendisine geldiğinde bir hastanedeydi..

Eylül:Serkan..

Odadaki hemşire hemen yanına gelmişti..

Hemşire:Hanımefendi..İyi misiniz ?

Eylül:Neredeyim ben ? Ne oldu ?

Hemşire:Bayılmışsınız..Sizi birileri hastaneye getirdi..

Eylül:Haber verdiniz mi birilerine ? Sevgilim var..Sonra kızlar..

Hemşire:Hayır..Telefonunuzda şifre olunca..

Eylül:Peki tamam..Gideceğim ben..

Hemşire:Şey..Gidemezsiniz..Yani doktor sizi görmek istiyor..Çağırayım ben..

Eylül:Bir şeyim yok benim..

Hemşire:Lütfen..Burada bekleyin..

Beş dakika sonra doktor gelmişti..Eylül çıkmak için yalvarırken doktor nasıl söyleyeceğini düşünüyordu..

Eylül:Lütfen..İzin verin..

Doktor:Tahlil sonuçlarınız..

Eylül:Kanım mı düşük çıktı ? Oluyor öyle bazen..Alışkınım ben..

Doktor:Eylül hanım..Birilerini çağırır mısınız ?

Eylül:Hayır..Kimseye gerek yok..

Doktor:O zaman sizinle konuşmak zorundayım..

Eylül:Ne konuşacaksınız ? Konuşun,gideceğim..

Doktor:Eylül hanım..Sonuçlarınızı inceledim..Üç dört kez..Üzgünüm..

Eylül:Ne demek şimdi bu ?

Doktor:Sonuçlarınıza göre size lösemi teşhisi koyduk..