YENİDEN BAŞLAMAK

Sinir Bozukluğu

1 yıl önce,20 haziran

Eylül ve Serkan kadıköy evlendirme dairesinin önüne taksiyle geldiklerinde arkadaşları oradaydı ve onlara şaşkınlıkla bakıyorlardı..Serkan önce inmiş,sonra da Eylül'ün kapısını açmıştı..

Güney:Valla evleniyor bunlar..

Serkan:Niye öyle garip garip bakıyorsunuz bize ?

Songül:Niye mi ? Ulan,nereden çıktı aniden evlenmek?

Eylül:Valla bizde şaşkınız..

Serkan:Ya bugün ya da 4 ay sonra evlenebilirdik,bizde bugünü seçtik..Toprak hocalara haber verdin mi Güney?

Güney:Verdim verdim..Gelmek üzerelerdir..

Meral:Bir dakika..Siz nerede yaşayacaksınız ? Ayy,canısılar ben rüyada falanım galiba..

Kader:Hepimiz aynı rüyayı göremeyeceğimize göre Meral..

Serkan:Bizim evde yaşayacağız..İçeriye geçelim mi artık ? Toprak hocalar gelince nikaha geçeriz..Eylül yoruldu..

Songül:İyi olur,haydi..

Yarım saat sonra Toprak ve Feride de gelmişti..Herkes yerini almışken Eylül'ün şahidi Feride,Serkan'ın şahidi de Toprak olmuştu..

Sevdiklerinin önünde ikisi de evet demiş,imzalarını atmışlardı..

1 yıl sonra,13 Haziran

Eylül ve Serkan iki günlük kısa tatillerinden dün dönmüşlerdi..Bu akşam evlerinde arkadaşlarıyla birlikte sınav öncesi toplanıp yemek yiyeceklerdi..Sınavlarına tam 2 gün vardı..Sonra Eylül ve Serkan bir süre İstanbulda olmayacaklardı..

Eylül:Aşkım,bunları götürür müsün bahçeye?

Serkan:Ver canım..

Eylül:Şey,bu arada..Ben bir şey yaptım..

Serkan:Ne yaptın ?

Eylül:Iı..Defne'yi de çağırdım..

Serkan:Ne ?! Neden yaptın böyle bir şeyi ?

Eylül:Aşkım..Sana değişti diyorum..Kızlarla da iyi anlaşıyor.Niye böyle yapıyorsun ?

Serkan:Olsun,ben yine de herkes bir aradayken gelmesini istemiyorum..Defne bu,ne yapacağı belli olmaz..Hem onlar Cemreyle konuşmuyorlardı..

Eylül:Cemreyle de barışmışlar..

Serkan:Kesin bir planı vardır Defne'nin..Ben kardeşimi tanıyorum.

Eylül:Ne yapıyım ? Arayıp gelmemi diyeceğim..

Serkan:Ben mesaj atarım,gelmesin..Sonra gelsin..

Eylül:Zaten yakında yurttan ayrılacaklar.O zaman ne olacak ?

Serkan:Kendisi düşünsün..Hadi ver şunları da götüreyim..

Eylül:Al bakalım..

Serkan Eylül'ün verdiklerini bahçeye götürüp döndüğünde Eylül pastalarla uğraşıyordu..Serkan da kapının orada durup Eylül'ü izledi..

Saçları eskisi gibi uzun değildi Eylül'ün..Yeni yeni uzuyordu..Omzunun biraz üstünde,küt haldeydi..Eylülde bu yüzden peruk takıyordu çünkü kendisini uzun saçlı daha çok beğeniyordu..Aklına Eylül'ün saçlarının döküldüğünü farkettiği gün geldi..Öyle kötüydü ki..

1 yıl önce,Temmuz

Eylül ve Serkan evleneli yaklaşık 15 gün olmuştu..Serkan sürekli Eylülle ilgileniyordu çünkü ilaçları çok ağır geliyordu.Sürekli midesi bulanıyordu.Bir şey yiyemiyordu..O gün öğlende Serkan salondaydı..Eylül odada uyuduğu için Serkan da aşağıda bir şeyler izliyordu sessizce..Çığlık sesleri duyunca yukarıya çıktı..Eylül yatakta dizlerinin üstüne oturmuş ağlıyordu..

Serkan:Aşkım..Ne oldu ! Eylül..Canım..

Eylül:Se-Serkan..B-bu..Bunlar ne..

Eylül elleriyle yastığını göstermişti..Bir sürü saç vardı yastığında..

Serkan:Canım..Sakin ol..

Eylül:Hayır,hayır,hayır! Dökülemez..Hayır!

Eylül hem ağlıyor hem de saçlarını tutuyordu..

Serkan:Yapma..Yapma noolur..

Eylül:Dökülemez..Dökülemez Serkan!

Serkan:Güzelim..Doktor söylemişti..İlaçlar çok ağır,yan etkisi olacak demişti..

Eylül:Ama çok..Çok dökülmüş..Ben onlar olmadan..

Serkan:Şiştt..Söyleme öyle..Hem yine çıkacak saçların..

Eylül saçlarını biraz daha tutarken parmaklarına dolanıyordu saçları..

Eylül:Böyle mi olacak artık ! Böyle mi..Her elimi attığımda,yatarken..

Serkan:Bir süre..

Eylül:İstemiyorum..Hiçbirini istemiyorum..

Serkan:Canım,senin sinirlerin bozuldu..Hadi gel,birlikte uzanalım..

Eylül:Keselim..Hepsini keselim Serkan..

zeyeyserrrr ❤️