Almost Paradise

Chapter 27

Ardy's POV

Buo na ang desisyon ko. I'll confess to her. Wala na akong pakialam kung anong mga susunod na mangyayari kapag umamin ako sakanya dahil isa lang ang nasa isip ko ngayon...ayokong makuha ni Chito sakin si Janelle o nang kahit sino mang lalaki.

Alam kong sinabi ko kay Aunt na aayusin ko muna ang lahat sa dalawang ex ko pero hindi ko pwedeng hayaan na makuha si Janelle mula sakin. Lalo pa ngayong may mga bumabalik sakanya. Lahat ng nakaraan nya, bumabalik ngayon sakanya.

"But I promise that I will never use her like how I used Sabriena before just to get over with my first girlfriend."

Hindi ko sya liligawan ngayon o gawing girlfriend, I just wanna let her know about my feelings for her para naman maging sensitive na sya sa mararamdaman ko.

Ang hirap kayang magpigil ng selos kanina habang pinagtatanggol nya si Chito.

Hindi ko lang sinabing selos na selos ako kanina dahil takot akong masumbatan na wala naman akong karapatang magselos.

Kaya ngayon, I will take this opportunity to confess.

"Janelle. Isang beses ko lang sasabihin 'to sayo kaya makinig kang mabuti at INTINDIHIN mo." Buong tapang na sabi ko at diretsong tumingin sakanya habang hawak ko pa rin ang kamay nya. "I LIKE YOU." Seryosong sabi ko't hindi na naman makapaniwala ang reaksyon nya. Hindi na naman sya gumagalaw at nakatingin lang sakin. "Narinig mo ba ang sinabi ko?" Tanong ko sakanya habang kumakaway-kaway pa ang isa kong kamay sa harap ng mukha nya kaya biglang nagsalubong na naman ang kilay nya.

Pinunasan nya muna ang luha sa mata nya dahil sa pag-iyak nya kanina pagkatapos nang not-so-romantic na kiss namin---o kiss KO lang bago sya umayos ng upo kaya umayos na rin ako pero nakaharap pa rin sakanya.

"Narinig ko." Salubong ang kilay na sagot nya. "Pero hindi ko maintindihan."

"Ano ang hindi mo naintindihan sa sinabi ko?"

"Lahat. Lahat ng sinabi mo hindi ko maintindihan."

"HAHA. Nabigla ka ba?"

"Tss." Singhal nya't tumingin sa labas. "Ang gulo mo. Isa kang malaking bwiset at panggulo sa isip!" Sabi nya pa habang nakatingin pa rin sa labas.

"Hindi ka man lang ba natuwa sa sinabi ko?" Tanong ko kaya napaharap sya sakin.

"Bakit naman ako matutuwa? Eh minanyak mo muna ako bago ka nagsalita." Sabi nya kaya nanlaki ang mata ko.

"HOY ANONG MINANYAK BA ANG SINASABI MO? HIN---"

"ANO PA BANG MATATAWAG MO DUN? HA?! ANG LAKAS LAKAS NG LOOB MONG HALIKAN AKO NANG HINDI MAN LANG NAGPAPAALAM SAKIN TAP---

"Ahhh---so kapag nagpaalam ako, ayos na sayo? Hindi na kamanyakang matatawag yun?" Nakangiting sabi ko kaya natigilan sya't gulat na tumingin sakin. Pero mas napangiti ako nung makita kong namumula na ang mukha nya. HAHAHA.

"HINDI GANUN ANG SINASABI KO! MINANYAK MO AKO AT YUN ANG SINASABI KO. TSS!" Napapayukong sagot nya.

"HAHAHA. Janelle, yun ang sinabi mo. At yun ang pagkakaintindi ko. HAHAHA." Tumatawang sabi ko kaya mas nanlaki ang mga mata nya.

"BAHALA KA KUNG ANONG GUSTO MONG ISIPIN PERO MINANYAK MO PA RIN AKO! THAT'S WHAT I AM POINTING ARDY!" Sigaw nya kaya mas natawa ako.

Pero napahinto rin ako sa pagtawa nung may pumasok sa isip ko.

"Sige. I'll take it back." Sabi ko kaya nagsalubong na naman ang mga kilay nya.

"Anong ibig mong sabihin?" Litong tanong nya.