P_7 (U)

51.1K 6.3K 663
                                    

ကော်ဖီအေး တစ်ဘူးလောက် ဝယ်ဖို့ အကြံအစည်နဲ့ ကျောင်းစာကြည့်တိုက် အရှေ့က အအေးစက်ရှေ့တွင် ရပ်လိုက်၏။ လက်ထဲမှာတော့ စာကြည့်တိုက်မှ ယူလာတဲ့ စာအုပ်‌အချို့ကလည်း ပွေ့ပိုက်လျက်သား။ ဂျင်းဘောင်းဘီ အိတ်ကပ် နှစ်ဖက်လုံးကို လက်နှိုက်ပြီး ရှာဖွေမှုရဲ့ အဆုံးမှာ အကြွေစေ့တို့က မပြည့်မစုံနှင့်။

ငွေစက္ကူကိုလည်း မသုံးချင်။ အကြွေစေ့ကလည်း မပြည့်တာမို့ သောက်ချင်နေသည့် အာသီသကို မျိုသိပ်ပြီး သဏ္ဍာန်ဆန်း လှည့်ပြန်ဖို့ လုပ်လိုက်စဉ် ...

"နင်ဘာသောက်ချင်တာလဲ ..."

သူ့အနားကို ရောက်လာသူက နီနီသစ်လွင်။ နီနီက သဏ္ဍာန်ဆန်းကို ပြုံးပြလိုက်ပြီး စက်ထဲသို့ အကြွေစေ့တွေ ထည့်နေ၏။
နီနီသစ်လွင်ရဲ့ အမေးကို ဆန်းက မဖြေ။ ပြုံးပြနေတဲ့ မိန်းမလှလေးကို သူက ဒီအတိုင်းပဲ ကြည့်နေသည်။

"ဘာသောက်မှာလဲလို့ ..."

စက်က ရွေးချယ်တဲ့ ခလုတ်ကို မနှိပ်ဖြစ်သေးဘဲ သဏ္ဍာန်ဆန်းရဲ့ အဖြေကိုသာ စောင့်နေတဲ့ နီနီ။

"နင်က ဘာလုပ်မလို့လဲ ..."

သဏ္ဍာန်ဆန်း အသံက ငြိမ်၏။ မလိုလားတဲ့ အသံလည်းမဟုတ်။ လိုလားတဲ့ အသံလည်းမဟုတ်။ မျက်နှာအမူအရာကလည်း ထို့အတူပင်။

"ငါဝယ်တိုက်မလို့လေ ..."

"ဘာအတွက်လဲ ..."

နီနီသစ်လွင်က သဏ္ဍာန်ဆန်းရဲ့ တုံ့ပြန်မေးခွန်းကြောင့် စက္ကန့်ပိုင်းတော့ အဖြေကို တွေးလိုက်ရ၏။

"ငါတို့က မေဂျာတူ ကျောင်းသားအချင်းချင်းပဲလေ... မိတ်ဖွဲ့တဲ့ အနေနဲ့ ဝယ်တိုက်တဲ့ သဘောပေါ့ ..."

နီနီ့ မျက်နှာက ပြုံးနေသော်လည်း စိတ်ထဲမှာတော့ သဏ္ဍာန်ဆန်းရဲ့ တုံ့ပြန်မေးခွန်းတွေ ထပ်မလာဖို့ မျှော်လင့်နေလျက်။

"မလိုဘူး ရတယ် ...ငါ သူများ ဝယ်ကျွေးတိုင်း မစားသောက်တတ်ဘူး ..."

ပြောပုံက တိတိကျကျ။ လူကလည်း ခြေလှမ်း ရွေ့ပြီး လှည့်ထွက်သွားတဲ့ သဏ္ဍာန်ဆန်း။ အအေးစက်ရှေ့မှာ ကြောင်ငေး၍ ကျန်ခဲ့သော နီနီသစ်လွင်။ ဒီအနား တဝိုက်မှာ လူရှင်းနေတာက နီနီ့အတွက် အဆင်ပြေသွား၏။ မဟုတ်ရင် နီနီ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ဖွင့်ဟလျက်သား ရပ်ကျန်ခဲ့ပုံက လူရယ်စရာ ဖြစ်နေနိုင်ပါသည်။

သဏ္ဍာန်ဆန်းWhere stories live. Discover now