P_13 (U)

48.8K 6K 133
                                    

ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နေ့စဉ်ဘဝတွေမှာ ...
ကျွန်တော်တို့ နှစ်သက် သဘောကျရတဲ့ အရာတွေဟာ...
တခါတလေမှာ နားလည်ရခက်စွာနဲ့ ပြောင်းလဲ သွားတတ်ပါတယ်။
တကယ်ကို နားလည်ရ ခက်စွာနဲ့ပါ ...။

****  *****  *****  *****  ***** 

"ဘာ ဘာပြောတယ် ...မင်း မင်းက ...သဏ္ဍာန်ဆန်းကို ...ဘာဖြစ်တယ် ..."

မိုင်း ပြောလိုက်တဲ့ စကားတချို့က သုံးယောက်လုံးကို error တက်သွားစေ၏။ ဆွံ့အပြီး ဘာဆက်ပြောရမယ် မသိသူနဲ့။ အလန့်တကြား စကားတွေ ထစ်ပြီး ပြောတဲ့သူနဲ့ ဖြစ်ကုန်သည်။

"စိတ်ဝင်စားတယ်လို့ ..."

မိုင်း သူငယ်ချင်းတွေကို ပြောပြဖြစ်တာက ဒီအကြောင်းအရာလောက်ပါပဲ။ နမ်းခဲ့မိခြင်းကိုတော့ သူထုတ်မပြောဖြစ်။ ဒါကိုသာ ကြားရင် ဒီသုံးကောင်ရဲ့ အဖြစ်က ရှော့ရသွားတဲ့ နှလုံးရောဂါသည်တွေလို ဖြစ်သွားနိုင်ပါ၏။

"စကားကို ပြီးစလွယ် မပြောစမ်းနဲ့ မိုင်း သေချာပြောစမ်း နင် ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ ...စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာ ဘယ်အထိကို ပြောချင်နေတာလဲ ..."

နီနီက မိုင်းရဲ့ ဘေးနားသို့ ရွေ့ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ကာ မေးနေလေသည်။

"ငါလည်း မသိဘူး သေချာတာကတော့ ငါသူ့ကို တကယ်ကို စိတ်ဝင်စားနေတာ ...သာမန် ခင်စရာကောင်းလို့ စိတ်ဝင်စားတာမျိုး မဟုတ်တာတော့ သေချာတယ် ..."

မျက်စိရှေ့မှာ ပြေးလွှားနေတဲ့ မြင်းတွေကို လှမ်းကြည့်ရင်း မိုင်းက ပြောနေပါသည်။ သူတို့အုပ်စုက အခု မြင်စီးကွင်းမှာ ရောက်နေတာပဲ ဖြစ်သည်။ မြင်းစီးကြတာက ပြီးသွားပေမယ့် မပြန်ဖြစ်သေးဘဲ ခဏအနားယူရာ view တစ်ခုမှာ ထိုင်နေကြတာပါ။

"မင်း သူ့ကို ကြိုက်နေတာမျိုးလား ..."

ကောင်းသစ်လွင်က မရဲတရဲလေး ပြောကြည့်နေသည်။

"အေး အဲ့လို ထင်တာပဲ ..."

"ဟမ် ..."

"မင်း ဂေးနေ ..."

လင်းရဝေရဲ့ စကားက တန့်သွား၏။ ထင်ချင်စရာပေမယ့် မဖြစ်နိုင်မှန်းလည်း သူတို့သိနေသည်။

သဏ္ဍာန်ဆန်းWhere stories live. Discover now